Με τις προδιαγραφές που έχουν θέσει ο ΣΕΒ και άλλα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου συντάσσεται ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018, που βέβαια αποτελεί έναν ακόμη «κρίκο» της αντιλαϊκής πολιτικής στην προδιαγεγραμμένη πορεία για τη νέα κατακρεούργηση των συντάξεων από το 2019 και του αφορολόγητου ορίου (μισθωτοί, συνταξιούχοι) από το 2020 ή και νωρίτερα, στην περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Οι αντιλαϊκές εξελίξεις που δρομολογούνται, έχουν ενσωματωθεί και στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2018 - 2021, το οποίο για το 2018 προβλέπει ισχνή ανάκαμψη του ΑΕΠ με ρυθμό 2,4% (μετά από κατρακύλα πάνω από 26% στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης), που όπως αναμένουν θα προέλθει, πρώτα και κύρια, από την τόνωση των νέων επενδύσεων με ρυθμό 10,8%. Ταυτόχρονα, το ποσοστό της επίσημης ανεργίας για την επόμενη χρονιά εκτιμάται στο 21,6% (από 22,8% φέτος), εν μέσω βέβαια εξάπλωσης των ευέλικτων μορφών εργασίας και της υποαπασχόλησης.

Την ίδια ώρα, οι παραδοχές της κυβέρνησης όσο και του κουαρτέτου σχετικά με τους ρυθμούς ανάκαμψης είναι αναπόσπαστα δεμένες με την πορεία της αντιλαϊκής πολιτικής και με την άρση κάθε «αβεβαιότητας» για τους «επενδυτές», στην κατεύθυνση δηλαδή που βάζουν πάγια στο τραπέζι και οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ως βασικό στοιχείο για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.

Στο ίδιο μήκος κύματος, η κυβέρνηση μέσω του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου ήδη έχει θέσει τους άξονες αυτής της πολιτικής, στους οποίους - κωδικοποιημένα - περιλαμβάνονται:

-- Η «συνέχιση των δομικών μεταρρυθμίσεων» στην ελληνική οικονομία με στόχο την «εξάλειψη των στρεβλώσεων και την αύξηση της παραγωγικότητας και του ανταγωνισμού». Πρόκειται για την ατελείωτη αλυσίδα των αντεργατικών μέτρων, που διαμορφώνουν το πλαίσιο για την ένταση της εκμετάλλευσης στο νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, όπως επίσης και για τα υπόλοιπα μέτρα (φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, υποδομές, άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας κ.ο.κ.), ώστε να θωρακιστεί η καπιταλιστική κερδοφορία και «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.

-- Η παγίωση της βελτίωσης των δημοσιονομικών αποτελεσμάτων, «ώστε βαθμιαία να επιστρέψει η δυνατότητα χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας μέσω των διεθνών αγορών». Πρόκειται για τη «σταθερή» απόδοση των ματωμένων πλεονασμάτων που προέρχονται από το ψαλίδι στην κάλυψη στοιχειωδών αναγκών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, αλλά και τη γενικευμένη φοροληστεία, που πλάι σε όλα τα υπόλοιπα μέτρα αποτελεί την «εγγυητική επιστολή» για την πρόσβαση του εγχώριου κεφαλαίου σε ζεστό χρήμα, χωρίς τους «περιορισμούς» των μνημονιακών συμβάσεων με τους δανειστές.

Να σημειωθεί ότι με βάση τα έχουν συμφωνηθεί, τα βάρη που θα προστεθούν στο λαό από τα μέτρα που βρίσκονται σε ισχύ ή θα μπουν το αμέσως επόμενο διάστημα, υπολογίζονται σχεδόν σε 1,8 δισ. ευρώ, στα 8,282 δισ. ευρώ, από 6,479 δισ. ευρώ φέτος, με το μεγάλο «τσεκούρι» να αφορά την κατάργηση από τις αρχές του νέου έτους του ΕΚΑΣ, ενώ την ίδια χρονική περίοδο τα φορολογικά έσοδα, με βάση και τις προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής, αναμένεται να αυξηθούν κατά 725 εκατομμύρια και να ανέβουν σε περίπου 49 δισ. ευρώ!

-- Διασφάλιση της «σταθερότητας» στο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, προκειμένου «να ομαλοποιηθούν οι προσδοκίες για την ελληνική οικονομία».

Παράλληλα, το ελληνικό «Δημοσιονομικό Συμβούλιο», στην έκθεσή του για το ΜΠΔΣ 2018 - 2021, έδωσε σαφή προαναγγελία για την πορεία της αντιλαϊκής κλιμάκωσης, με έμφαση στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης, τονίζοντας: «Σημαντικότερη πηγή ανησυχίας αποτελούν οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ) και ειδικά το σκέλος που αφορά στη χρηματοδότηση του ΕΦΚΑ. Ειδικά για τις δαπάνες που αφορούν σε χρηματοδότηση των ΟΚΑ, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και δεν δικαιολογείται κανένας απολύτως εφησυχασμός».

Παράλληλα, οι προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα «οικονομία και ανάπτυξη» είναι βγαλμένες από τα κιτάπια του εγχώριου κεφαλαίου.

Μεταξύ άλλων, η έμφαση δίνεται στους παρακάτω άξονες:

Αναμόρφωση του νόμου για τις «στρατηγικές επενδύσεις», με στόχο, όπως επισημαίνουν, την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και μεγάλων εγχώριων επενδύσεων και «κατεύθυνση» τα ακόμα περισσότερα προνόμια και διευκολύνσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ολοκλήρωση της «Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής», δηλαδή του νέου «παραγωγικού προτύπου» που ορέγονται ο ΣΕΒ και άλλα τμήματα του κεφαλαίου.

Υλοποίηση «στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης και δράσης σε κρίσιμους βιομηχανικούς κλάδους με σημαντική συμβολή στο ΑΕΠ» και, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν, «με πιλότο τον κλάδο της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας».

Μεταρρύθμιση για την απλούστευση των επιμέρους διαδικασιών αδειοδότησης των επενδύσεων.

Λειτουργία Φόρουμ Αγροδιατροφής - Βιομηχανίας - Τουρισμού, που «θα συνδέει τον τουρισμό με τον πρωτογενή τομέα και τη μεταποιητική βιομηχανία».

Χρηματοδότηση από πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες για την παροχή ρευστότητας σε ελληνικές επιχειρήσεις.

Την ίδια ώρα, σε επίπεδο Ευρωζώνης συνεχίζονται οι ενδοαστικές κόντρες γύρω από το μείγμα της νομισματικής πολιτικής που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung», το ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο εξέφρασε αμφιβολίες για το εάν η απόφαση της ΕΚΤ για αγορά κρατικών ομολόγων ως ενέχυρο για τη χρηματοδότηση των τραπεζών είναι συμβατή με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Σύμφωνα με τους Γερμανούς δικαστές, υποστηρίζει η εφημερίδα, υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ότι το πρόγραμμα της ΕΚΤ ξεπερνά την εντολή άσκησης νομισματικής πολιτικής, ενώ επισημαίνεται ότι η απόφαση θα εξεταστεί στη συνέχεια από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.