Οι ευθύνες της κυβέρνησης για τις καταστροφικές πυρκαγιές είναι τεράστιες, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική τους ήταν και είναι στην ίδια κατεύθυνση: Περικοπές στη χρηματοδότηση, που μεγαλώνουν τις ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό για τη δασοπυρόσβεση, αναδιοργάνωση του προσωπικού στο Πυροσβεστικό Σώμα, που το απογυμνώνει από εργαζόμενους, μείωση των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών και Κλιμακίων, κατεύθυνση για «υποκατάσταση» από εθελοντικές ομάδες δασοπυρόσβεσης, πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, που οπλίζει το χέρι των επίδοξων εμπρηστών.

Είναι μία εγκληματική πολιτική, που αφήνει πίσω της αποκαΐδια. Οσο κι αν προσπαθούν να κρύψουν αυτήν την πραγματικότητα, δεν τα καταφέρνουν. Οσο κι αν προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να κρυφτούν πίσω από άλλα - υπαρκτά ή μη - ζητήματα, η ουσία είναι ότι αφήνουν χωρίς προστασία υποδομές, λαϊκές κατοικίες, δάση και θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, είτε αυτό αφορά τους πυροσβέστες, είτε τους κατοίκους των περιοχών που καίγονται.

Το μέγεθος του προβλήματος έχει περιγραφεί πολλές φορές: Μείωση κονδυλίων που φτάνουν και ξεπερνούν από το 2009 μέχρι σήμερα τα 120 εκατ. ευρώ ετησίως κατά μέσο όρο. Ανύπαρκτοι δασικοί και αγροτικοί δρόμοι για να μπορέσουν να επιχειρήσουν οι πυροσβέστες, με αποτέλεσμα να χάνουν τη ζωή τους, όπως στην περίπτωση του Ζευγολατιού τον περασμένο Ιούλη.

Επίσης, το 50% των πυροσβεστικών οχημάτων είναι πέραν της 15ετίας και πολλά από αυτά σχεδόν άχρηστα. Αεροπλάνα που παρουσιάζουν βλάβες με το που σηκώνονται για πτήση. «Αποψίλωση» από επιστημονικό προσωπικό που θα βοηθούσε στο συντονισμό. Και, βέβαια, πυροσβέστες να δουλεύουν για 48 και 72 ώρες ασταμάτητα, χωρίς καν ένα μπουκάλι νερό ή λίγο φαγητό.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, «φιλοδωρούν» με κίνητρα, ευνοϊκές ρυθμίσεις και φοροαπαλλαγές τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Στην προκειμένη περίπτωση, αρκεί το εξής παράδειγμα: Η πλήρης επάνδρωση των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών των ιδιωτικοποιημένων αεροδρομίων της «Fraport», για τη θωράκιση της κερδοφορίας της, έγινε μέσω της μεγαλύτερης αποδυνάμωσης των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών και Κλιμακίων της χώρας και με εντατικοποίηση της δουλειάς των πυροσβεστών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Επιχειρήματα όπως ότι «η φωτιά ήταν μεγάλη», «ο αέρας δυνατός», κ.λπ. μπορεί να αποτυπώνουν μια πραγματικότητα ως προς τις δυσκολίες της πυρόσβεσης, χρησιμοποιούνται όμως από την κυβέρνηση ως δικαιολογίες για να κρυφτούν οι ευθύνες.

Θυμίζουμε ότι - όπως είχε αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» - με αφορμή τις φωτιές στα Κύθηρα και τη Μάνη, η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών» είχε προειδοποιήσει από τον περασμένο Μάη για τις ελλείψεις που αφήνουν απροστάτευτη την περιοχή. Ομως, η «δημοσιονομική προσαρμογή» έρχεται σε κόντρα με την κάλυψη λαϊκών αναγκών, όπως είναι η αντιπυρική προστασία, η αντισεισμική και αντιπλημμυρική θωράκιση. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θεωρεί επιλέξιμα τέτοια έργα και δεν τα χρηματοδοτεί, αφού δεν φέρνουν κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους!

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, είναι επιτακτική ανάγκη να παρθούν τώρα άμεσα μέτρα ουσιαστικής προστασίας των δασών και ενίσχυσης της πυρόσβεσης. Ανάμεσα σε άλλα, να διατεθούν χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη Δασική Υπηρεσία, το Πυροσβεστικό Σώμα και συνολικά για τις υποδομές πυροπροστασίας. Να προσληφθεί το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων στη Δασική Υπηρεσία και το Πυροσβεστικό Σώμα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι τεράστιες ελλείψεις. Να μην καταργηθούν Πυροσβεστικά Κλιμάκια και Υπηρεσίες.

Η προστασία των δασών, της γης προϋποθέτει διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, εργατική εξουσία και άλλη οργάνωση της οικονομίας, όπου η γη και τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και θα υπάρχει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.