Ο χώρος για την κατασκευή του Μουσείου - Μνημείου του ΔΣΕ βρέθηκε όταν τα παιδιά του αείμνηστου σ. Χρήστου Ζούνη, αντάρτη του ΔΣΕ, δώρισαν, στη μνήμη του πατέρα τους, την κατοικία του με το κτήμα στο χωριό Θεοτόκος, στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Πρόκειται για ένα οικόπεδο έκτασης περίπου 2 στρεμμάτων, το οποίο βρίσκεται σε περίοπτη θέση στον οικισμό, επί της παλαιάς Εθνικής οδού Ιωαννίνων - Κοζάνης.

Για να σχεδιαστεί και να οργανωθεί η κατασκευή του Μνημείου και η ανακαίνιση της κατοικίας για τη στέγαση του Μουσείου, συγκροτήθηκε, με τη γενική εποπτεία της ΚΕ, ομάδα από μηχανικούς (αρχιτέκτονες, πολιτικούς μηχανικούς, τοπογράφους) και οικοδόμους/τεχνίτες του Τομέα Κατασκευών της ΚΟ Αττικής, ενώ καθοριστική ήταν η συμβολή των Οργανώσεων Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας, που μαζί με φίλους του Κόμματος συνέβαλαν στις εργασίες.

Μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι σύντροφοι και φίλοι, κύρια από τον κλάδο των Κατασκευών, απ' όλες τις εμπλεκόμενες ειδικότητες για την κατασκευή ενός έργου, εργάστηκαν εθελοντικά, με αυταπάρνηση, στον ελεύθερο χρόνο τους ή παίρνοντας οι περισσότεροι άδειες από τις δουλειές τους, για να συμβάλουν στις εργασίες για τη διαμόρφωση του χώρου και το χτίσιμο του Μνημείου. Πολύ σημαντική ήταν και η προσφορά σε υλικά: Για παράδειγμα το ειδικό μεταλλικό μνημείο κατασκευάστηκε εξολοκλήρου και αποτέλεσε προσφορά (υλικά και εργασία κατασκευής του) από σύντροφο αυτοαπασχολούμενο στο Μηχανουργείο του (αδελφοί Παπαδάκη).