Τι βλέπουν όμως τα λαϊκά στρώματα στην Αθήνα; Βλέπουν «απ' την καλή κι απ' την ανάποδη» τα «καλά» της «απελευθέρωσης» στον κλάδο, με την εκτίναξη των εισιτηρίων, τα τεράστια προβλήματα στο συγκοινωνιακό έργο, με τις μεγάλες καθυστερήσεις και τα εκατοντάδες παροπλισμένα οχήματα κ.ο.κ., ενώ οι εργαζόμενοι βλέπουν μισθούς και δικαιώματα να τσεκουρώνονται και την ασφάλειά τους πάνω στη δουλειά να παίζεται κορόνα - γράμματα. Το μέτρο σύγκρισης επομένως για το λαό, άρα και το κριτήριο απέναντι σε όσα υλοποιεί η κυβέρνηση, δεν μπορεί να είναι ούτε αυτό, ούτε βέβαια η προηγούμενη κατάσταση, που διαχρονικά δημιούργησαν οι αστικές κυβερνήσεις, αλλά η ικανοποίηση της σύγχρονης ανάγκης για συγκοινωνίες ασφαλείς, φτηνές για τα λαϊκά στρώματα, με πλήρη δικαιώματα για τους εργαζόμενους.