Βεβαίως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ακόμα κι αν εισέπρατταν τόσα όσα τους υπόσχεται ο υφυπουργός, πάλι δε θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένοι - το αίτημά τους είναι για τιμή στόχου 362 δραχμές το κιλό, ώστε να «βγαίνει ο κόπος» τους - αλλά, όπως και να το κάνουμε, τουλάχιστον, δε θα χάσουν σε σχέση με πέρσι και δε θα μειωθεί κι άλλο το εισόδημά τους.

Ομως, όλως περιέργως στα χωριά της Θεσσαλίας δεν ακούγονται «νταούλια» χαράς, αλλά οργισμένες φωνές αγροτών. Μάλιστα, κάπου - κάπου ακούς και «μαρσαρίσματα» τρακτέρ, τα οποία, ως γνωστόν, τα τελευταία έξι χρόνια δεν είναι μόνο εργαλεία δουλιάς του Θεσσαλού αγρότη, αλλά και «όπλα αγώνα».

Φαίνεται, λοιπόν, ότι, τουλάχιστον οι Θεσσαλοί αγρότες δεν πιστεύουν τον Β. Αργύρη, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, μετεξελίσσεται σε «μέγα αγροτοπλάνο»! Κι όχι μόνο δεν τον πιστεύουν, αλλά του απαντούν όπως αυτοί ξέρουν, ξεκινώντας τις νέες φετινές κινητοποιήσεις τους, με την υπόσχεση ότι θα είναι ακόμα πιο μαζικές και δυναμικές από τις παλιότερες.

Η αρχή γίνεται από τα Φάρσαλα, όπου στις 18 του μήνα πραγματοποιείται συλλαλητήριο, που διοργανώνει η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας. Κι έπεται συνέχεια με την πραγματοποίηση συλλαλητηρίων και σε άλλες επαρχιακές πόλεις, αλλά και στις πρωτεύουσες των Θεσσαλικών νομών.

Δε θα 'ναι μόνο οι βαμβακοπαραγωγοί στις φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις, που ξεκινούν πάλι από τη Θεσσαλία κι αναμένεται να επεκταθούν και στις άλλες αγροτικές περιοχές της χώρας. Θα 'ναι μαζί τους και οι σιτοπαραγωγοί, που το εισόδημά τους μειώθηκε δραστικά φέτος, οι τευτλοπαραγωγοί που δεν μπορούν ακόμα να παραδώσουν το προϊόν τους στα εργοστάσια της Βιομηχανίας Ζάχαρης, οι οπωροκαλλιεργητές, όλοι οι παραγωγοί, αφού όλων το εισόδημα δέχεται, φέτος, νέα μείωση.

Κι όλοι μαζί θα βγουν στους δρόμους του αγώνα διεκδικώντας την ικανοποίηση συγκεκριμένων, ζωτικών και δίκαιων, αιτημάτων παλεύοντας για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γιατί αυτή είναι που δημιουργεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Γι' αυτό έχει γίνει συνείδηση στους αγρότες ότι μόνο με την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, μιας φιλοαγροτικής πολιτικής, μπορεί ο ξωμάχος να κρατήσει το χωράφι του και να μείνει στο χωριό του.