Η ανακοίνωση του αριθμού των εισακτέων, δηλαδή των θέσεων που θα διατεθούν στην Ανώτατη Εκπαίδευση για τους φετινούς υποψηφίους των πανελλαδικών εξετάσεων, ξεσήκωσε - όπως έχει ξανασυμβεί επανειλημμένα στο παρελθόν - μια συζήτηση με έντονα στοιχεία υποκρισίας και αποπροσανατολισμού. Πολύ περισσότερο που η συζήτηση αυτή στέκεται μόνο στις τεχνικές αυξομειώσεις του αριθμού των θέσεων σε κάθε Τμήμα και αφήνει απ' έξω τα κριτήρια με τα οποία αυτές αποφασίζονται στον καπιταλισμό. Κριτήρια που υπαγορεύονται από τις ανάγκες των επιχειρήσεων σε επιστημονικό και εργατικό δυναμικό, και μάλιστα μόνο σε κλάδους και τομείς της οικονομίας που έχουν προοπτικές κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Αυτονόητα, σε έναν τέτοιο σχεδιασμό δεν χωράει το κριτήριο της ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που απαιτεί άλλη οργάνωση της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και κεντρικό σχεδιασμό και τον αντίστοιχο προσανατολισμό των νέων σε επιστημονικά αντικείμενα και επαγγελματική εκπαίδευση.

Κατά τ' άλλα, συζητούν και αντιπαρατίθενται για την άνοδο ή την πτώση των θέσεων στο τάδε Τμήμα, κάνοντας κρίσεις για την ένταση του ανταγωνισμού και την επίδρασή της στο άγχος των υποψήφιων φοιτητών και σπουδαστών, χωρίς να λένε κουβέντα για τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς στα σχολεία μέχρι τη μέση της χρονιάς, που έχει ως συνέπεια ακόμα και πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα να μη διδάσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα ή να διδάσκονται πλημμελώς. Δεν λένε κουβέντα για την ενισχυτική διδασκαλία και την πρόσθετη διδακτική στήριξη, που ξεκινούν στην καλύτερη περίπτωση την άνοιξη, ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν ουσιαστική στήριξη στην προετοιμασία των μαθητών, ιδιαίτερα των λαϊκών στρωμάτων. Δεν λένε, επίσης, κουβέντα για τις δεύτερες και τρίτες αναθέσεις στους εκπαιδευτικούς στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, που οδηγούν π.χ. να σου κάνει Γεωμετρία ο εκπαιδευτικός της Πληροφορικής, ο οποίος έχει επίσης να διδαχθεί Γεωμετρία από τα μαθητικά του χρόνια...

Για την ιστορία και μόνο, να αναφέρουμε ότι ο φετινός αριθμός των εισακτέων (69.490) κινείται περίπου στα ίδια με πέρσι επίπεδα, μειωμένος συνολικά κατά 495 θέσεις. Η μείωση αυτή προκύπτει από το συμψηφισμό της μείωσης των θέσεων στα πανεπιστήμια και της αύξησης των θέσεων στα ΤΕΙ. Με βάση τα παραπάνω νούμερα, ξεκίνησε χτες στον Τύπο μια πλειοδοσία σε τίτλους περί «αύξησης του ανταγωνισμού στις περιζήτητες σχολές», λόγω της μείωσης π.χ. 40 - 50 θέσεων στις Ιατρικές Αθήνας και Θεσσαλονίκης κ.ο.κ. Ο αποπροσανατολισμός που επιχειρείται είναι εμφανής, για τον επιπλέον λόγο ότι ακόμα δεν είναι γνωστός ο αριθμός των υποψηφίων στις συγκεκριμένες σχολές, άρα δεν είναι δυνατή και η σύγκρισή του με τον αντίστοιχο περσινό. Επομένως, το μόνο που πετυχαίνει μια τέτοια συζήτηση, που δείχνει το δέντρο και κρύβει το δάσος της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και στον τομέα της Εκπαίδευσης, είναι να παίζει με τις εντυπώσεις και με το άγχος των μαθητών που βρίσκονται στην ψυχοφθόρα και επίπονη διαδικασία του διαγωνισμού των πανελλαδικών.

Αλλωστε, ακόμα και τις χρονιές που είχαμε αύξηση του αριθμού των εισακτέων (μάλιστα υπήρχαν χρονιές που η αύξηση αυτή ήταν εντυπωσιακή), ο ανταγωνισμός στη διαδικασία των πανελλαδικών κάθε άλλο παρά υποχώρησε. Ούτε βέβαια απαλλάχτηκαν οι υποψήφιοι από το βάρος των φροντιστηρίων, ούτε έγινε λιγότερο επίπονη η διαδικασία των εξετάσεων. Σε κάθε περίπτωση, αν υπήρχε έστω και η ελάχιστη έγνοια για την ανακούφιση των υποψηφίων, τα φώτα δεν θα στρέφονταν στον αριθμό των εισακτέων, αλλά σε πραγματικά μέτρα στήριξης και αρωγής, όπως η τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή στις αρχές του μήνα και που την απέρριψε η κυβέρνηση, η οποία έλεγε: Να έχουν τη δυνατότητα οι υποψήφιοι να κατοχυρώνουν τη βαθμολογία τους στα μαθήματα που έχουν επιτύχει βαθμούς που τους ικανοποιούν και, επιπλέον, να μπορούν να συμμετέχουν στις εξετάσεις όσες φορές θέλουν για να βελτιώσουν τη βαθμολογία τους στα μαθήματα που εκείνοι επιλέγουν, χωρίς να χρειάζεται να ξαναδίνουν όλα τα μαθήματα (και τα τέσσερα ή και τα πέντε). Πρόκειται για ρύθμιση που στηρίζει τους υποψηφίους από τα λαϊκά στρώματα και τους δίνει μια δεύτερη ευκαιρία για την εισαγωγή τους στη δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση, καθώς δεν έχουν τα χρήματα για να επαναλαμβάνουν τα φροντιστήρια άλλη μια χρονιά σε όλα τα μαθήματα...