-- Βλέπω για παράδειγμα το ΑΚΕΛ που ακολουθεί μια άλλη πολιτική στην Κύπρο, στην ευρωπαϊκή προοπτική. Βλέπω μια άλλη πολιτική που ακολουθούν οι σύντροφοί σας στην Πορτογαλία, στηρίζοντας την κυβέρνηση και μάλιστα σε ένα περιβάλλον σχεδόν μνημονίων. Γιατί; Αυτοί τι είναι; Δεν είναι κομμουνιστές, δεν είναι αριστεροί, δεν θέλουν την αλλαγή της κατάστασης;

-- Είναι. Και είναι επιλογή τους και για τη χώρα τους έχουν την ευθύνη. Αλλά πρέπει να βγάλουμε και ορισμένα συμπεράσματα. Ας πούμε η διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ και τα αποτελέσματά της δεν ήταν ό,τι καλύτερο είχε να γνωρίσει επίσης η αριστερή, έστω, τελοσπάντων, δεν λέω η κομμουνιστική πολιτική, στην Κύπρο. Υπάρχουν ορισμένα συμπεράσματα, πλέον έχουν βγάλει συμπεράσματα απ' όσο ξέρω και οι ίδιες οι οργανώσεις του ΑΚΕΛ για λάθη, για παραλείψεις, για δυσκολίες που υπήρχαν σε αυτή τη διακυβέρνηση. Επίσης το ίδιο γίνεται και στην Πορτογαλία, δηλαδή μια λαθεμένη πολιτική για παράδειγμα, ή μια εκτιμημένη ως σωστή τη συγκεκριμένη περίοδο και φάση, δεν σημαίνει ότι πρέπει να γενικευτεί, να θεωρητικοποιηθεί και να νομίζει και να λέει ότι πρέπει να γίνει παντού. Αντίθετα εμείς λέμε ότι αυτή η πολιτική πρέπει να απορριφθεί.

Και βεβαίως έχει επιβεβαιωθεί η θέση του ΚΚΕ που δεν στήριξε και δεν μπήκε, δεν πήρε καρέκλα εξουσίας σε μια κυβέρνηση που ονομαζόταν της αριστεράς.

-- Εσείς θα βάζατε πλάτη εδώ σε ένα αριστερό κόμμα, τώρα όπως και να το κάνουμε ο ΣΥΡΙΖΑ αριστερός είναι... Γιατί γελάτε;

-- Εντάξει, εσείς το λέτε, εμείς έχουμε πει τι είναι...

-- Τι κόμμα είναι;

Ενα κλασικό αστικό κόμμα πλέον έχει γίνει. Ξεκίνησε με αριστερές καταβολές, εμείς το ονομάζαμε τυχοδιωκτικό κόμμα από την αρχή, από την ομάδα που έφυγε από το Κόμμα, δηλαδή οπορτουνιστικό κόμμα που ευκαιριακά πάλευε έτσι ή αλλιώς, είχε αντιφάσεις η πολιτική του...

-- Από εσάς προέρχονται πολλοί πάντως...

-- Το ξέρω, πάρα πολλοί και είναι και στην κυβέρνηση, και υπουργοί κ.λπ. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Αυτό σημαίνει ότι είχαν κάποτε μια θετική κατά τη γνώμη μας πορεία και ήταν και εντάξει με τη συνείδησή τους και με τον εαυτό τους, και σήμερα βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση ακόμη και προσωπική οι ίδιοι. Δηλαδή αν τους κουβεντιάσετε προσωπικά δεν ξέρουν τι να πουν και τι να κάνουν, ζουν την αντίφαση και ζουν τα αδιέξοδα. Εμείς λέγαμε από την αρχή και επιμένουμε σε αυτό, και τώρα και για άλλες δυνάμεις που εμφανίζονται να λένε περίπου το ίδιο, με αριστερά συνθήματα και δήθεν αντιμνημονιακά, και δήθεν αντιευρωπαϊκά, και δήθεν να κάνουμε μια μεταβατική κυβέρνηση μπας και καταφέρουμε και κάνουμε κάτι καλύτερο για το λαό και παραμύθια. Εδώ πρέπει τα πράγματα να τα αντιμετωπίσεις ψυχρά, με τη λογική εννοώ όχι χωρίς συναίσθημα, αλλά πρέπει να τα δεις λογικά. Αρα λοιπόν η πολιτική η δήθεν αντιμνημονιακή, η δήθεν αντιευρωπαϊκή, η δήθεν αριστερή, οδηγεί μόνο σε αδιέξοδα το λαό.

-- Μισό λεπτό, εδώ υπάρχουν δυνάμεις που έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, με την πολιτική που ακολούθησε...

-- Αφού έδωσαν «γη και ύδωρ» και τον στήριξαν και από κυβερνητικές θέσεις, και έχουν τεράστιες ευθύνες για εκείνο το 6μηνο - 7μηνο, όπως και τα προηγούμενα 10 - 12 χρόνια που οδηγήθηκε εκεί.

-- Γιατί, επειδή προσπάθησαν να μην ακολουθηθεί αυτή η πορεία;

-- Δεν παύουμε όμως να λέμε ότι στην καλύτερη περίπτωση είχαν αυταπάτες και στη χειρότερη περίπτωση έλεγαν και οι ίδιοι ψέματα και εξακολουθούν να τα λένε. Δεν πιστεύουμε ότι είναι το δεύτερο, πιστεύω ότι για κάποιους είναι πραγματικά αυταπάτες, ότι είναι αντίφαση της πολιτικής, ότι είναι αδιέξοδη η σκέψη τους, γιατί το πρόγραμμα που έχουν δομήσει και προτείνουν στον ελληνικό λαό είναι αδιέξοδο. Και γι' αυτό δεν μπορεί να βρει ανταπόκριση ούτε καν σε αυτόν τον περιορισμένο κόσμο, τελοσπάντων όποιος κι αν είναι ανάμεσα σε αυτούς που δυσαρεστούνται, που σκέφτονται αριστερά, που αισθάνονται αριστεροί...