Τετάρτη 22 Φλεβάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για την ανάγκη εξειδίκευσης - εκλαΐκευσης της θέσης μας για το Δημόσιο

Οι Θέσεις στοχευμένα αναλύουν την ανάγκη ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και δυναμώματος της Κοινωνικής Συμμαχίας, με καθοριστικό και επείγον καθήκον την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος. Θα προσπαθήσω να προσθέσω ορισμένες σκέψεις για τους μηχανισμούς του αστικού Κράτους και ειδικότερα την Κεντρική, Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση και τις κρατικές επιχειρήσεις. Στις Θέσεις δίνεται η γενική πολιτική μας κατεύθυνση για τον αντιδραστικό ρόλο του αστικού κράτους αλλά και πλευρές όπως: «Η Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση ως θεσμός του αστικού κράτους, διαρθρωμένος αντικειμενικά πιο κοντά σε εργατικές - λαϊκές μάζες, έπαιξε καθ' όλη τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης σημαντικό ρόλο στην ενσωμάτωση εργαζομένων στις ανάγκες του αστικού συστήματος. Προσάρμοσε τις λειτουργίες της στα νέα δεδομένα σύνδεσης με την κεντρική διοίκηση (κυβέρνηση), έτσι ώστε ενιαία να εξυπηρετείται η γενική στρατηγική του κεφαλαίου και να ενσωματώνονται εργατικές - λαϊκές μάζες μέσα από διάφορα προγράμματα και παρεμβάσεις» Θέση 35. Επίσης, πολύ σωστά τονίζεται στη Θέση 45 ότι «πρέπει να προσέξουμε τη λαθεμένη συσχέτιση της κρατικής καπιταλιστικής επιχείρησης με τη σοσιαλιστική παραγωγική μονάδα». Είναι γεγονός ότι στην προσπάθειά μας, ιδιαίτερα σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, να αντιπαλέψουμε πλευρές της επίθεσης του κεφαλαίου και των κομμάτων του (ισοπέδωση εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και έργων κ.λπ.), παραμελούμε να προβάλουμε ότι εμείς θέλουμε ένα ριζικά διαφορετικό κράτος από αυτό που υπάρχει, ένα κράτος που θα υπηρετεί ολόπλευρα τις ολοένα διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες κάτω από τις κατευθύνσεις της Εργατικής Εξουσίας και την πρωτοπόρα καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, στα πλαίσια ενός άλλου συστήματος του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού. Πιστεύω ότι πρέπει το Κόμμα - με ευθύνη των Οργανώσεων που δρουν στους διάφορους τομείς του αστικού κράτους - να προχωρήσει σε παραπέρα επεξεργασία και εξειδίκευση αυτών των Θέσεων, ακόμα και με την οργάνωση Συνδιάσκεψης και έκδοση των υλικών της. Αυτό θα βοηθήσει την πιο αποτελεσματική και εκλαϊκευμένη παρέμβασή μας και την αποφυγή συγχύσεων και συσχετίσεων του αστικού κράτους με το σοσιαλιστικό, αλλά και τη διαμόρφωση πιο στοχευμένων πλαισίων πάλης, αιτημάτων και διεκδικήσεων του ταξικού κινήματος σήμερα. Δεν πρόκειται για εύκολο καθήκον σε μία περίοδο μάλιστα που διευρύνεται ο προστατευτισμός κυβερνήσεων και ιμπεριαλιστικών κέντρων - σε κρατικό και διακρατικό επίπεδο - σε τμήματα του κεφαλαίου έναντι άλλων, προστατευτισμός που εκφράζεται με αντιπαραθέσεις όπως αυτή μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για την αριθμητική μείωση ή μη του Δημοσίου και για επιστροφή ή μη σε μοντέλα κρατικού παρεμβατισμού προηγούμενων δεκαετιών (μοντέλα που παράλληλα με ανάγκες του κεφαλαίου, επέτρεπαν ελιγμούς του αστικού κράτους απέναντι στις λαϊκές κατακτήσεις στη Σοβιετική Ενωση και στα ισχυρά εργατικά - λαϊκά κινήματα). Στις μέρες μας το σύστημα επιχειρεί να βρει τρόπους να αντιμετωπίσει - έστω και προσωρινά - την κρίση του και τις δυσκολίες συγχρονισμού για την καταστροφή υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων.

Ομως, παράλληλα με την ανάγκη να αντιπαλέψουμε συγχύσεις για το ρόλο του αστικού κράτους, υπάρχει και ο κίνδυνος για τη διαμόρφωση μιας «λογικής» που λέει «δεν υπάρχει λόγος να αντιπαλέψουμε τις ιδιωτικοποιήσεις, αφού έτσι κι αλλιώς και ο κρατικός μηχανισμός - το Δημόσιο - την ίδια πολιτική και το ίδιο σύστημα υπηρετεί». Νομίζω ότι η διαχρονική πίεση του κινήματος, να είναι στην ευθύνη του αστικού κράτους η «παροχή» δωρεάν υπηρεσιών και έργων που θα εξυπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, διαμορφώνει ένα πεδίο διαπάλης με σαφή στόχευση που διευκολύνει να βάζουμε συνολικότερα την Πρότασή μας. Αυτή η διαπάλη είναι που τα προηγούμενα χρόνια οδήγησε να έχουμε ως ένα βαθμό δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Παιδικούς Σταθμούς, κάποιες αναγκαίες υποδομές κ.λπ. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι κατακτήσεις του κινήματος και η πάλη για την υπεράσπισή τους, τα πράγματα θα ήταν ήδη όπως τα βλέπουμε σε πολλά «ανεπτυγμένα» καπιταλιστικά κράτη (πλήρης ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση είτε άμεσα είτε μέσω των δήμων ή άλλων δομών και μηχανισμών, ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ, ΣΔΙΤ, ΕΣΠΑ κ.λπ.). Αυτό το «μοντέλο» προωθούν σήμερα «με το μαστίγιο και το καρότο», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Αυτή η διαπάλη συνεχίζεται με πολύ πιο αρνητικούς όρους για το λαό, σε συνθήκες αποδυναμωμένου εργατικού κινήματος και καπιταλιστικής κρίσης. Αν αυτή η διαπάλη - που πρέπει να οξυνθεί από το ταξικό κίνημα με την πρωτοπόρα παρέμβαση και δράση των κομμουνιστών - συνοδεύεται από την εκλαϊκευμένη και εξειδικευμένη ανάδειξη του χαρακτήρα και των δομών του Σοσιαλιστικού Κράτους για το οποίο παλεύουμε, τότε θα μπορούμε να συνδέσουμε με μεγαλύτερη επιτυχία τις άμεσες διεκδικήσεις - τις οριοθετημένες στα πλαίσια του συστήματος - με τον άλλο δρόμο, την Πρόταση εξουσίας του Κόμματος. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Στο μυαλό ανώριμων συνειδήσεων «μένουν» τα συνθήματα «παλεύουμε για Δημόσια ...» ή «όχι στην ιδιωτικοποίηση ...» ή όταν τονίζουμε «το σημαντικό ρόλο ενός δημόσιου φορέα». Χρειάζεται επίμονη & ειδική δουλειά, ακόμα και βελτίωση συνθημάτων - ανακοινώσεων, ώστε να πιάνουμε ολόπλευρα αυτό το θέμα. Να αναδεικνύουν ότι εμείς δεν υπερασπιζόμαστε το σημερινό Δημόσιο, ότι παλεύουμε για ένα Κράτος που θα υπηρετεί μια άλλη πολιτική με βάση τις λαϊκές ανάγκες και όχι το κεφάλαιο. Επίσης, σε κάθε τομέα του αστικού κρατικού μηχανισμού είναι διαφορετικός ο τρόπος που διαμορφώνεται και προωθείται η πολιτική και οι στόχοι του κεφαλαίου και αντίστοιχα διαφορετικός ο ρόλος των εργαζομένων. Αντίστοιχα επεξεργασμένη πρέπει να είναι και η παρέμβασή μας για να είναι πιο εκλαϊκευμένη και πιο πειστική. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να πας στον εργάτη Δήμου και να του πεις ότι ... υλοποιεί και προωθεί τις πολιτικές του αστικού κράτους. Ομως αυτό μπορείς και πρέπει να κάνεις με συγκεκριμένα επιχειρήματα στους εφοριακούς, σε όσους εργάζονται σε ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους, ακόμα και στους υπαλλήλους των υπουργείων ή όσους ασχολούνται με τα προγράμματα της ΕυρωΕνωσης, λαμβάνοντας βέβαια υπόψη τη θέση και τα «προνόμια» που κατέχουν στο μηχανισμό (διευθυντές, προϊστάμενοι, επιστημονικοί σύμβουλοι κ.ά.). Στον εργάτη Δήμου μπορείς να ανοίξεις πιο εύστοχα την πλευρά της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης, των μηχανισμών χειραγώγησης από κράτος, Δήμο, εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό. Με ανάλογη επεξεργασία πρέπει να παρέμβεις σε τομείς του αστικού Δημοσίου που αφορούν σε υποδομές και δίκτυα (σχολικά κτίρια, νοσοκομεία, συγκοινωνίες, νερό, αποχέτευση, Ενέργεια κ.λπ.). Σε άλλους τομείς όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια, οι Παιδικοί Σταθμοί, οφείλουμε να ρίξουμε το βάρος στο περιεχόμενο όπως εξάλλου επισημαίνεται στις Θέσεις. Βέβαια, υπάρχουν τομείς όπως η «Δικαιοσύνη», ο «Στρατός» και η «Αστυνομία» που χρειάζεται ακόμα πιο εξειδικευμένη δουλειά.


Μανώλης Δανδουλάκης
Τομέας Τοπικής, Περιφερειακής και Δημόσιας Διοίκησης της ΚΟ Αττικής


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ