Σε νέα παρέμβαση γύρω από την περαιτέρω καρατόμηση των σημερινών συντάξεων, καθώς και του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, προχώρησε χτες η πλευρά του ΔΝΤ, δίνοντας και πάλι το «παρών» στις αντιλαϊκές διεργασίες και τη συνεχιζόμενη διελκυστίνδα με την πλευρά της γερμανικής κυβέρνησης και της Ευρωζώνης.

Ουσιαστικά, το ΔΝΤ, με τη μορφή «διευκρινίσεων», έρχεται να «υπενθυμίσει» τις πάγιες προτάσεις του, με φόντο το σκηνικό που διαμορφώνεται μετά τις εφάπαξ «παροχές» - ψίχουλα του λεγόμενου «κοινωνικού μερίσματος» και την παρατηρούμενη «εμπλοκή» στην πορεία για την ολοκλήρωση της τρέχουσας «αξιολόγησης».

Μεταξύ άλλων, το ΔΝΤ με προσθήκες στο πρόσφατο άρθρο των στελεχών του, Π. Τόμσεν και M. Ομπστφελντ, εστιάζει στα παρακάτω:

• «Περισσότεροι από τους μισούς μισθωτούς εξαιρούνται από την καταβολή οποιουδήποτε φόρου ατομικού εισοδήματος στην Ελλάδα σε σύγκριση με το μέσο όρο της Ευρωζώνης».

Δίνοντας έμφαση στο ζήτημα των φοροελαφρύνσεων επί των επιχειρηματικών κερδών, καθώς και των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία, χαρακτηριστικά αναφέρουν: «Απόρροια αυτής της στενής φορολογικής βάσης στη φορολογία ατομικού εισοδήματος είναι ότι οι φορολογικοί συντελεστές στην Ελλάδα είναι μη βιώσιμα υψηλοί σε όλο τους το φάσμα, περιλαμβάνοντας όχι μόνο τη φορολογία του εισοδήματος, αλλά επίσης και τις ασφαλιστικές εισφορές, καθώς και άλλους φορολογικούς συντελεστές (ΦΠΑ, Φόρος Εισοδήματος Εταιρειών κ.λπ.).

• Στρέφοντας τα βέλη και την κριτική προς την πλευρά των δανειστών της Ευρωζώνης, υπογραμμίζουν: «Δυστυχώς, η εμπειρία στην Ελλάδα υπήρξε ακριβώς η αντίθετη, καθώς οι Αρχές, στο πλαίσιο επίσης του τρέχοντος προγράμματος του ΕSM, θεσμοθέτησαν νέες αυξήσεις στους φορολογικούς συντελεστές και στους συντελεστές των ασφαλιστικών εισφορών, γεγονός που επιδεινώνει περαιτέρω το πρόβλημα. Η συνέχιση αυτής της πορείας απλά δεν μπορεί λογικά να θεωρηθεί ότι είναι καλή για την ανάπτυξη».
• Ταυτόχρονα, κάνουν λόγο για ένα «γενναιόδωρο συνταξιοδοτικό σύστημα», τονίζοντας ότι «οι στοχευμένες παροχές είναι ανεπαρκείς, επειδή ακριβώς οι συνταξιοδοτικές παροχές διατηρούνται σε πολύ υψηλά επίπεδα». Το συγκεκριμένο φαίνεται να αποτελεί παρέμβαση γύρω από το ζήτημα που έχει προκύψει με το «κοινωνικό μέρισμα». Σε αυτό το πλαίσιο, το ΔΝΤ προτάσσει το ζήτημα της γενικευμένης μείωσης των σημερινών συντάξεων, ως «προαπαιτούμενο» για τις όποιες παροχές πτωχοκομείου.
• Για την απεικόνιση των στατιστικών δεδομένων υπηρεσιών της ΕΕ, σχετικά με το ύψος των συντάξεων, τονίζουν χαρακτηριστικά: «Οι αριθμοί δεν παρέχουν μια ακριβή εικόνα, πρώτον, διότι δεν βασίζονται σε άτομα με παρόμοια χαρακτηριστικά, και δεύτερον, γιατί δεν κάνουν διορθώσεις για τις εισοδηματικές διαφορές μεταξύ των χωρών». Σύμφωνα με την «ανάλυση» του ΔΝΤ, «για παρόμοιους εργαζόμενους - για παράδειγμα, με 45 χρόνια ασφαλιστικών εισφορών - οι συντάξεις είναι σχεδόν ταυτόσημες σε ονομαστικούς όρους (1.287 ευρώ στη Γερμανία και 1.152 στην Ελλάδα).

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τους «εμπειρογνώμονες» του ΔΝΤ, η αναλογία της μέσης πρώτης σύνταξης προς το μέσο μισθό κατά τη συνταξιοδότηση διαμορφώνεται στο 81% στην Ελλάδα, σχεδόν στα διπλάσια επίπεδα απ' ό,τι στη Γερμανία (43%), «γεγονός που δείχνει ένα πολύ γενναιόδωρο συνταξιοδοτικό σύστημα».

Αν και δεν ομολογείται, είναι φανερό το γεγονός ότι η «αποκατάσταση» της επιζητούμενης αναλογίας του μισθού με τη σύνταξη θα μπορούσε να επιτευχθεί και μέσω περαιτέρω περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, ζήτημα που βέβαια βρίσκεται μόνιμα στην αντιλαϊκή ατζέντα.

• «Λάθος» υπολογισμούς εντοπίζει το ΔΝΤ και ως προς τα ποσοτικά στοιχεία της «φορολογικής συμμόρφωσης» στην Ελλάδα, δηλαδή σχετικά με τους στόχους για τη συγκέντρωση των αντιλαϊκών φόρων και των άλλων χαρατσιών. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, τα επίσημα στοιχεία αφορούν μόνο σε τέσσερις κύριους φόρους και δεν περιλαμβάνουν πρόστιμα και κυρώσεις, που στην περίπτωση της Ελλάδας βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα...

«Η φορολογική βάση είναι περιορισμένη, με άνω του 50% των μισθωτών να εξαιρούνται από τη φορολογία εισοδήματος, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπη δεν υπερβαίνει το 8%, και με το υψηλότερο δεκατημόριο των μισθωτών να πληρώνει το 60% των φόρων εισοδήματος», επισημαίνει η πλευρά του ΣΕΒ, σε ανάλογη ρότα με αυτή του ΔΝΤ.

Παράλληλα, μέσω του εβδομαδιαίου δελτίου, οι εγχώριοι βιομήχανοι επανήλθαν εκ νέου στην πρόταση για φοροελάφρυνση επί των επιχειρηματικών κερδών, σημειώνοντας ότι «οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τον 6ο υψηλότερο φορολογικό συντελεστή στην Ευρώπη, με το 51% των προ φόρων κερδών τους να απορροφάται στην πληρωμή εταιρικού φόρου (22,4%) και φόρου στην εργασία (27,7%)», ουσιαστικά δηλαδή ξαναφέρνουν στο τραπέζι τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας. Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, οι επιχειρήσεις σε 32 ευρωπαϊκές χώρες φορολογούνται με φορολογικό συντελεστή 40,3% κατά μέσο όρο, στον οποίο περιλαμβάνουν και τις ασφαλιστικές εισφορές της εργοδοσίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ διεκδικεί την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου, σε επίπεδα αντίστοιχα με αυτά άλλων κρατών, σε συνδυασμό βέβαια με την απαρέγκλιτη εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος.