Σε αιφνιδιαστική «αλλαγή» των προβλέψεών του ως προς τους ρυθμούς ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας προχώρησε χτες το ΔΝΤ, μέσω της φθινοπωρινής έκθεσης σχετικά με τις προοπτικές της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας (World Economic Outlook).

Σύμφωνα με την έκθεσή του, για το 2016 προβλέπεται οριακή ανάκαμψη 0,1% (έναντι προηγούμενης πρόβλεψης για υποχώρηση 0,6%), ενώ για το 2017 προβλέπει ανάκαμψη 2,8%, δηλαδή οριακά ψηλότερη από την πρόβλεψη 2,7% της Κομισιόν και του προσχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού.

Να σημειωθεί ότι η βελτίωση των προβλέψεων έρχεται και σε προφανή αναντιστοιχία με τις πρόσφατες δηλώσεις της επικεφαλής του κλιμακίου του ΔΝΤ στο κουαρτέτο, Ντέλια Βελκουλέσκου, στο πλαίσιο της παράλληλης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας που διενεργείται από τον ιμπεριαλιστικό οργανισμό.

Η αλλαγή πλεύσης από το ΔΝΤ φαίνεται να σχετίζεται με τη διελκυστίνδα και τα αντιλαϊκά παζάρια σχετικά με τη διαχείριση του κρατικού χρέους, αλλά και με τη διαφαινόμενη προσέγγιση που φαίνεται να επιχειρείται σε αυτή τη φάση, σχετικά με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που αφορούν στη βιωσιμότητα του χρέους, που προσδιορίζεται σε σχέση με το παραγόμενο ΑΕΠ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι παρά τις συγκλίσεις των εκτιμήσεων σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, υπάρχουν μεγάλες αποστάσεις του ΔΝΤ με την πλευρά της Κομισιόν και της Ευρωζώνης στις εκτιμήσεις για το μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Συγκεκριμένα, το ΔΝΤ στην έκθεσή του εκτιμά ότι το 2021 η ελληνική οικονομία θα έχει ρυθμό ανάκαμψης 1,8%, ενώ η Κομισιόν έχει βάλει τον πήχη κοντά στο 3%. Δυσμενέστερη πρόβλεψη για την ανάπτυξη το 2021 σημαίνει επιδείνωση της πρόβλεψης για την πορεία του κρατικού χρέους και άρα μεγαλύτερη ανάγκη για την αναδιάρθρωσή στην επόμενη φάση.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο ότι η χτεσινή αναφορά του Επιτρόπου Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, στο Ευρωκοινοβούλιο, περιορίστηκε μόνο στα βραχυπρόθεσμα μέτρα διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους (βλ. περισσότερα στο ρεπορτάζ στη σελ. 4).

Ταυτόχρονα, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Μ. Ομπστφελντ, διαμήνυε ότι «το χρέος πρέπει να συζητηθεί μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες».

Σε κάθε περίπτωση, το ΔΝΤ, όπως και οι άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, βασίζουν τις προβλέψεις περί καπιταλιστικής ανάκαμψης στην απαρέγκλιτη και «πλήρη εφαρμογή από τις (ελληνικές) αρχές του δημοσιονομικού πακέτου του προγράμματος του ESM».

«Η κρίση άφησε πίσω της ένα κοκτέιλ προβλημάτων - υψηλά χρέη, μη εξυπηρετούμενα δάνεια στα βιβλία των τραπεζών, αποπληθωριστικές πιέσεις, υποτονικές επενδύσεις και διαβρωμένο ανθρώπινο κεφάλαιο - το οποίο εξακολουθεί να συγκρατεί τα δυνάμει αναπτυξιακά επίπεδα. Με τους επενδυτές και τους καταναλωτές να είναι πιο επιφυλακτικοί, επειδή φοβούνται ότι η αργή ανάπτυξη θα διατηρηθεί και μπορεί να συρρικνωθεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία».

Αυτά επισημαίνει στην έκθεσή του το ΔΝΤ για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, ενόψει της Φθινοπωρινής Συνόδου στην Ουάσιγκτον, προχωρώντας σε περαιτέρω υποβάθμιση των προβλέψεων, ιδιαίτερα σε σχέση με την έκθεση του Απρίλη του 2016, αλλά και σε σχέση με τις εκτιμήσεις του Ιούλη.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ, οι εκτιμώμενοι ρυθμοί του ΑΕΠ, για το 2016 και το 2017 αντίστοιχα, διαμορφώνονται ως εξής:

• Παγκόσμια οικονομία: 3,1% (από 3,2% στην εκτίμηση του Απρίλη) και 3,4% (από 3,5%)
• ΗΠΑ: 1,6% (από 2,4%) και 2,2% (από 2,5%)
• Ευρωζώνη: 1,7% (από 1,5%) και 1,5 (από 1,6%)
• Βρετανία: 1,8% (από 1,9%) και 1,1% (από 2,2%)
• Ιαπωνία: 0,5% (αμετάβλητο) και 0,6% (από -0,1%)
• Κίνα: 6,6% (από 6,5%) και 6,2% (αμετάβλητο)
• Ρωσία: Πτώση 0,8% (από πτώση 1,8%) και ανάκαμψη 1,1% (από 0,8%)
• Βραζιλία: Πτώση 3,3% (από πτώση 3,8%) και ανάκαμψη 0,5% για το 2017.