ΡΩΜΗ.--

Στο μεγαλύτερο αριθμό της τελευταίας δεκαετίας έχουν φτάσει οι φτωχοί στην Ιταλία, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέγραψε για το 2015 η στατιστική υπηρεσία της χώρας «Istat». Συγκεκριμένα, η υπηρεσία αναφέρει ότι το 2015 οι άνθρωποι που ζούσαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας ξεπέρασαν τα 4,5 εκατομμύρια (4.598.000) και οι οικογένειες το 1,5 εκατομμύριο (1.582.000), αντιπροσωπεύοντας το 7,6% του πληθυσμού που κατοικεί στη χώρα.

Βέβαια, η πραγματικότητα πρέπει να είναι πολύ χειρότερη, δεδομένων των εισοδηματικών ορίων (που ποικίλλουν), με βάση τα οποία κάποιος θεωρείται φτωχός. Για παράδειγμα, για μια πενταμελή οικογένεια που ζει στο βιομηχανικό βορρά, το όριο της απόλυτης φτώχειας βρίσκεται στα 1.909,83 ευρώ το μήνα. Για ένα άτομο 18 - 59 ετών που μένει μόνος σε αγροτική περιοχή στη νότια Ιταλία, το όριο υπολογίζεται στα 552,39 ευρώ το μήνα.

Η «Istat» αναφέρει ότι τα ποσοστά απόλυτης φτώχειας αυξήθηκαν στο βορρά από το 5,7% στο 6,7% και στο νότο από 9% στο 10%.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η κυβέρνηση Ρέντσι φροντίζει να επιδεικνύει διαρκώς την αγωνία της για τη διάσωση του μεγάλου κεφαλαίου. Ετσι, στο φόντο της ανησυχίας (των αστών) που μεγαλώνει εξαιτίας των προβλημάτων που έχουν πολλές από τις τράπεζες της χώρας και των κλυδωνισμών που αυτά πιθανώς προκαλέσουν ευρύτερα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ετοιμάζεται ένα ακόμα ταμείο με στόχο τη στήριξη όσων ιδρυμάτων έχουν πολλά «κόκκινα» δάνεια.

Οι ιταλικές αρχές ανακοίνωσαν ότι ανακρίνονται οι σταθμάρχες σε Αντρια και Κοράτο, Βίτο Πικαρέτα και Αλέσιο Πορτσέλι αντίστοιχα, που το πρωί της περασμένης Τρίτης είχαν βάρδια την ώρα που δύο αμαξοστοιχίες συγκρούστηκαν μετωπικά με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 27 ανθρώπων, στην επαρχία Απούλια. Κι οι δύο κατηγορούνται ότι έδωσαν άδεια για την κυκλοφορία των τρένων ενώ δεν έπρεπε. Στο συγκεκριμένο τμήμα της διαδρομής, η ειδοποίηση γίνεται μόνο τηλεφωνικά και αρκετοί συνδέουν το δυστύχημα με τη μεγάλη εγκατάλειψη του επαρχιακού σιδηροδρομικού δικτύου, σε αντίθεση με τις κεντρικότερες γραμμές και τα τρένα μεγάλης ταχύτητας, στην ανάπτυξη των οποίων έπεσε βάρος, αφού προφανώς το κεφάλαιο εκτίμησε ότι από εκεί θα έχει γρηγορότερο κέρδος.