Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι δύο παραπάνω ορισμοί αναδεικνύουν και τον πραγματικό χαρακτήρα της ΔΟΕ, η οποία είναι, θεωρητικά, ο θεματοφύλακας των δικαιωμάτων των εργαζομένων σ' όλο τον κόσμο. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες, έχει μεταλλαχθεί σε βασικό εργαλείο προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των «μεταρρυθμίσεων» στην αγορά εργασίας και τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Είναι, δηλαδή, από τους βασικούς υπεύθυνους της εξαθλίωσης εκατομμυρίων εργαζομένων.

Παρ' όλα αυτά, τα στοιχεία από την τελευταία έκθεση της ΔΟΕ είναι τρομακτικά, αποδεικνύοντας ότι η σχετική και απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης είναι συνώνυμη της αύξησης των κερδών του κεφαλαίου και, ταυτοχρόνως, «πρώτη ύλη» για την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής και διανομής.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία της ΔΟΕ, το 2009 ο αριθμός των φτωχών εργατών, δηλαδή αυτών που θα ζουν με κάτω από 2 δολάρια τη μέρα, θα είναι 1,37 δισεκατομμύρια (το 45,4% του παγκόσμιου εργατικού πληθυσμού)!

Με δύο λόγια, το μισό περίπου του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού θα ζει σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης.

Η χρονιά που διανύουμε, το 2009, θα είναι μια από τις χειρότερες, αφού η ΔΟΕ προβλέπει τεράστια αύξηση της ανεργίας, με τον αριθμό των ανέργων να φτάνει τα 230 εκατομμύρια, δηλαδή κατά 50 εκατομμύρια μεγαλύτερος από το 2007.

Οπως ομολογεί η ΔΟΕ, το υψηλό ποσοστό των «φτωχών εργατών» οφείλεται στο ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αδυνατούν να επιβιώσουν, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, με το εισόδημα από την εργασία τους. Αυτό ως αποτέλεσμα της διεθνούς (καπιταλιστικής) κρίσης, της έντασης της εκμετάλλευσης και της διάδοσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, οι οποίες, όμως, είναι συστατικό των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Ειδικά, όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις που οδηγούν στην κατάσταση αυτή, η ΔΟΕ χρησιμοποιεί τον όρο «ευάλωτη απασχόληση» (Vulnerable employment). Σ' αυτήν την κατηγορία εντάσσονται οι μορφές μερικής απασχόλησης με μειωμένες αποδοχές και μειωμένη ασφαλιστική κάλυψη. Στο σχετικό πίνακα της έκθεσης, αναφέρεται ότι το ποσοστό των εργαζομένων στις αναπτυγμένες χώρες, που δουλεύουν σε τέτοιο καθεστώς,, θα είναι 11% το 2009. Πράγμα που σημαίνει ότι το φαινόμενο της «εργατικής φτώχειας» αφορά πλέον για τα καλά τους εργαζόμενους στις ΗΠΑ, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τις άλλες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.