«Γιατί πιστεύετε ότι τη θέλω την οικουμενική (κυβέρνηση); Για να υπάρχει μια κυβέρνηση με 250 βουλευτές, να έρθουν επιτέλους οι επενδύσεις... Να πειστούν και "οι έξω" ότι γίνεται μια ύστατη προσπάθεια...».

Τα παραπάνω επανέλαβε προχτές από το βήμα της Βουλής ο ηγέτης της Ενωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης. Ενώ, δηλαδή, εμφανιζόταν να διαφωνεί και να καταψηφίζει το νέο αντιλαϊκό νομοσχέδιο, διακήρυττε την προθυμία του κόμματός του να συνεργαστεί με όσους - κατά τ' άλλα - κατακεραύνωνε.

Αυτή κι αν είναι προθυμία για δράση παντός καιρού, ώστε να διασφαλίζεται η σταθερότητα και η ασφάλεια που χρειάζεται το κεφάλαιο. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, άλλωστε, ο Λεβέντης φρόντισε να επισημάνει ξανά ότι τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη ΝΔ υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν λανθασμένες επιλογές. Κάποιοι. Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν είναι αυτές οι πολιτικές δυνάμεις συνολικά, αλλά κάποια από τα στελέχη τους που δεν εκτελούν σωστά τη συνταγή. Και είναι τότε που πολλοί ...λεβέντες βγαίνουν στη γύρα, εκφράζοντας αγωνία αλλά και ετοιμότητα για κάθε δράση, για κάθε είδους απαραίτητη συμμαχία και πρωτοβουλία που θα διασφαλίσει τους δυνάστες του λαού.