Μιλώντας την περασμένη Κυριακή στη Βουλή, ο επικεφαλής της ναζιστικής Χρυσής Αυγής Ν. Μιχαλολιάκος είπε ανάμεσα σε άλλα: «Θα ήθελα να απαντήσω και στη δαιμονοποίηση με όσο πιο κομψό τρόπο δύναμαι, σχετικά με τον εθνικισμό και τη Χρυσή Αυγή. Ολοι προέρχεστε από ένα κόμμα. Ενα είναι το κόμμα, το οποίο ο Γεώργιος Παπανδρέου, τον οποίον τιμάτε στη Βουλή, είχε αποκαλέσει "κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας". Εχετε και μια Αίθουσα στην οποία ξεναγείτε τους μαθητές, την αίθουσα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ". Κάνετε τον κόπο να τους δίνετε, να τους μοιράζετε και τον νόμο τον Ιδιώνυμο που είχε κάνει για τους κομμουνιστές ο Βενιζέλος. Ομως, αυτά δεν θέλετε να ακούγονται».

Τι θέλει να πει πολύ απλά ο Μιχαλολιάκος; Οτι ο αντικομμουνισμός, που είναι σημαία της φασιστικής του οργάνωσης, δεν είναι αποκλειστικότητά της, αλλά αφορά και άλλους πολιτικούς που υπηρέτησαν με συνέπεια την αστική εξουσία. Και μπορεί η Χρυσή Αυγή να κουνάει αυτάρεσκα το δάχτυλο στους υπόλοιπους, αυτό που επιβεβαιώνεται όμως ιστορικά είναι ότι το κεφάλαιο διαθέτει πολλές εναλλακτικές, λιγότερο ή περισσότερο δημοκρατικές, για να διαχειρίζονται την εξουσία του, έχοντας πάντα στο στόχαστρο το κίνημα και τους ταξικούς αγώνες.