Η δράση της αντικομματικής ομάδας που είχε διαμορφωθεί στην καθοδήγηση του ΚΚΕ και δρούσε για την αλλαγή του χαρακτήρα και της φυσιογνωμίας του Κόμματος, δεν επικέντρωνε την αντικομματική της δράση μόνο στο εσωτερικό του Κόμματος, αλλά δρούσε ενάντια στο Κόμμα και μέσα από το Συνασπισμό παράλληλα με την αντιπαράθεση προς το ΚΚΕ, στελεχών άλλων δυνάμεων του τότε ΣΥΝ, όπως π.χ. της ΕΑΡ.

Πριν το 13ο Συνέδριο, η αναθεωρητική ομάδα δια της μεθόδου της διολίσθησης και «μικρών πραξικοπημάτων», όπως ομολόγησαν αργότερα στελέχη της, επιχείρησαν ν' αλλάξουν και τροποποιήσουν τις θέσεις του ΚΚΕ: «Σε κάποιες περιπτώσεις, την προηγούμενη περίοδο, έγινε τροποποίηση και αλλαγή θέσεων του Κόμματος χωρίς συζήτηση στην ΚΕ, εκείνων που δούλευαν στο Συνασπισμό (π.χ. κοινό πόρισμα, ΕΟΚ)», αναφέρεται στην απόφαση του 14ου Συνεδρίου που συμπληρώνει σχετικά: «Τη μέθοδο της διολίσθησης χρησιμοποίησαν τα πρώην στελέχη του Κόμματος, με την ανοχή του ΠΓ και της ΚΕ. Διευκολύνθηκε τη συγκεκριμένη στιγμή και από την πρακτική του άλλου αντικομματικού -φραξιονιστικού κέντρου που είχαν συγκροτήσει μέλη της ΚΕ τα οποία αποχώρησαν από το Κόμμα το 1989». Ταυτόχρονα, τα στελέχη της ομάδας που συμμετείχαν στην καθοδήγηση του Κόμματος προωθούσαν από τον καθοδηγητικό δρόμο τις δικές τους θέσεις στο κομματικό δυναμικό. Και όταν διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να δρουν μ' αυτό το τρόπο γιατί δεν τους επέτρεπαν άλλα στελέχη, καθοδηγητικά όργανα ή οι ΚΟΒ, επιδίδονταν σε μια παραλυτική λειτουργία με στόχο την περιθωριοποίηση του ΚΚΕ. Ετσι κι αλλιώς η φραξιονιστική τους δραστηριότητα είχε συνέπειες αδρανοποίησης μέρους του κομματικού δυναμικού, παραίτηση από την πάλη. Εκεί ωθούσαν.

Από την άλλη, ο Συνασπισμός χρησιμοποιείται ως όχημα για τη διάλυση του Κόμματος αλλά και για την αλλαγή των θέσεών του. Τα στελέχη της αντικομματικής ομάδας που είχαν οριστεί να εκπροσωπούν το ΚΚΕ, ασπαζόμενα τις οπορτουνιστικές απόψεις και τη μεθοδολογία της ΕΑΡ και ορισμένων στελεχών άλλων κινήσεων και ομάδων, αντί να προωθούν τις θέσεις του Κόμματος, μεθόδευαν την τροποποίησή τους και τη διολίσθηση σε ολοκληρωτικά σοσιαλδημοκρατικές απόψεις στα πλαίσια επεξεργασιών προγραμματικών ντοκουμέντων του ΣΥΝ. Προσπαθούσαν να σύρουν το Κόμμα στην αποδοχή της αλλαγής του χαρακτήρα του Συνασπισμού σε πολυτασικό κομματικό φορέα, όπου και θα διαχέονταν οι κομματικές δυνάμεις, κάτι που οδηγούσε στη διάλυση του ίδιου του ΚΚΕ. Πρωτοστατούσαν στη μετεξέλιξη του Συνασπισμού και την αλλαγή του χαρακτήρα του ΚΚΕ, προβάλλοντας τη μεταφορά του κέντρου βάρους της κομματικής δουλιάς μέσα από το Συνασπισμό.

Στις συνεδριάσεις της ΕΕ του Συνασπισμού, τα στελέχη αυτής της αντικομματικής ομάδας που συμμετείχαν εκπροσωπώντας το ΚΚΕ, πρωτοστατούσαν και ενίσχυαν τις απόψεις για μετεξέλιξη του Συνασπισμού, για τη μετατροπή του σε πολιτικό σχήμα πολυτασικό με μέλη και με εκλογή των οργάνων του με πλειοψηφίες, αντί ορισμού τους από τα κόμματα που συμμετέχουν στον ΣΥΝ, όπως όριζε η συμφωνία συγκρότησής του, αφού ήταν συμμαχία πολιτικών δυνάμεων και κάθε κόμμα διατηρούσε την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική του αυτοτέλεια. Είναι χαρακτηριστική η στάση τους στις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις των κεντρικών οργάνων του Συνασπισμού. Τα στελέχη αυτά διαφοροποιούνταν από τις θέσεις του ΚΚΕ και έρχονταν σε ευθεία αντιπαράθεση με τα στελέχη της αντιπροσωπείας του Κόμματος που εφάρμοζαν την κομματική γραμμή. Και τελικά, όταν η ταχτική των άλλων δυνάμεων στο ΣΥΝ με πρωτοστατούσα την ΕΑΡ, αλλά και τα στελέχη της αντικομματικής ομάδας επέβαλε οριστικά τη μετατροπή του ΣΥΝ σε ενιαίο κόμμα, ενώ το ΚΚΕ αποχώρησε, εκείνοι έμειναν στα όργανα του Συνασπισμού, συγκροτώντας τη λεγόμενη συνιστώσα - ΚΚΕ, στα πλαίσια του Συνασπισμού...

Τριάντα τέσσερα μέλη της ΚΕ εκλέχτηκαν στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του νέου φορέα, ενώ άλλα στελέχη της αντικομματικής ομάδας μετέχουν σε τοπικά όργανα και στις σχετικές δραστηριότητές τους. «Μετά την εκλογή τους δουλεύουν αποκλειστικά στα όργανα του φορέα και δεν έχουν καμιά συμμετοχή στις κομματικές δραστηριότητες, δε δέχονται να προωθήσουν τις αποφάσεις της ΚΕ» (του ΚΚΕ), επισημαίνεται στην εισήγηση του ΠΓ (9.7.1991) στη συνεδρίαση της ΚΕ που ασχολήθηκε με τα μέλη της και άλλα στελέχη της που συμμετείχαν στα όργανα και τις διαδικασίες του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, μετά την πανελλαδική Συνέλευση του φορέα.

Στην ίδια εισήγηση, αφού επισημαίνεται επίσης ότι «πέντε από τους δεκατέσσερες βουλευτές που υποδείχτηκαν από το ΚΚΕ στα ψηφοδέλτια του Συνασπισμού και σταυροδοτήθηκαν από τα μέλη του Κόμματος και τους οπαδούς, ζήτησαν η βουλευτική τους αποζημίωση να μην παραδίδεται στο ΚΚΕ, παραβιάζοντας το άρθρο 38 του Καταστατικού και παρέμειναν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του νέου φορέα», επισημαίνεται η συνέχιση της αντικομματικής δράσης των στελεχών της ομάδας:

«Μετά την πανελλαδική Συνέλευση τα στελέχη αυτά, σε ένα μεγάλο μέρος τους συγκροτούνται με τη μορφή τάσεων κατά χώρο, επιδιώκουν παρέμβαση στις γραμμές του Κόμματος και στο μαζικό κίνημα. Η συμμετοχή τους στα κομματικά όργανα περιορίζεται στην ενημέρωση για τις δραστηριότητες του νέου φορέα και καλούν τα μέλη να δουλέψουν στις πολιτικές του κινήσεις. Επιδιώκουν με διάφορες ευκαιρίες να αξιοποιούν την ιδιότητα του μέλους και στελέχους του ΚΚΕ, χρησιμοποιούν δημόσια αξιώματα που απέκτησαν με υπόδειξη και στήριξη από τις κομματικές οργανώσεις». Και σε άλλο σημείο, αναφέρεται: «Πραγματοποιούνται συσκέψεις στελεχών που ανήκουν στη λεγόμενη συνιστώσα - ΚΚΕ, όπως η πρόσφατη συνεδρίαση συνδικαλιστών στο "Τιτάνια", με στόχο ξεχωριστή παρέμβαση στο συνδικαλιστικό κίνημα».

Η εισήγηση του ΠΓ στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΚΚΕ εκτιμά σχετικά με τη στάση τις βαριές ευθύνες αυτών των στελεχών για την κατάσταση που διαμορφώθηκε: «Με τη στάση τους ευνόησαν στενές κομματικές επιδιώξεις άλλων δυνάμεων στα πλαίσια του ΣΥΝ, που για δικούς τους λόγους ήθελαν τη μετεξέλιξη του φορέα και τον αποκλεισμό του ΚΚΕ.

Τα μέλη της ΚΕ και τα άλλα στελέχη που τους ακολούθησαν ευθύνονται επίσης, γιατί αποπειράθηκαν να καταφέρουν διασπαστικό πλήγμα στο ΚΚΕ με στόχο την υπέρβαση του χαρακτήρα του και τη μετατροπή του σε μια επιμέρους τάση του Συνασπισμού... Επιπλέον, οι συγκεκριμένοι σύντροφοι ανοιχτά παραβιάζουν τις αποφάσεις της ΚΕ και το Καταστατικό που σαφώς αναφέρεται στην υποχρέωση στελεχών και μελών να εφαρμόζουν τις αποφάσεις, ενώ δεν επιτρέπει τη λειτουργία και αναγνώριση τάσεων».

Με όλα αυτά, η ΚΕ αποφάσισε να θέσει σε διαθεσιμότητα τα στελέχη αυτά και την παραπομπή τους στην Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου. Τα στελέχη αυτά, αποχώρησαν τελικά από το Κόμμα και παρέμειναν στο νέο φορέα, συνεχίζοντας απ' αυτή τη θέση την αντιΚΚΕ, αντικομμουνιστική δράση και πρακτική τους.