Ελάχιστες μέρες πέρασαν και τα πρώτα απειλητικά σύννεφα σκίασαν τον ουρανό, όχι μόνο πάνω από την επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά σε όλη την υδρόγειο. «Κύριο μέλημα της αμερικανικής πολιτικής είναι να εκσυγχρονίσει τις Ενοπλες Δυνάμεις της, ώστε να αντεπεξέλθει στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του 21ου αιώνα»... Ούτως ειπείν, αναδιάρθρωση του στρατεύματος και εγκατάλειψη του μέχρι στιγμής δόγματος των «δύο πολέμων». Ραχοκοκαλιά αυτού του νέου δόγματος, είναι το «Εθνικό Αντιπυραυλικό σύστημα των ΗΠΑ», το επονομαζόμενο και «υιός του πολέμου των άστρων».

Η οικουμένη σοκαρισμένη κρατά την ανάσα της. Δεν αντιδρά. Σκέφτεται σχέδια είναι. Δεν μπορούν να το πράξουν, είναι αδιανόητο.

Μετά οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από τη διεθνή Συνθήκη για τη χρήση χημικών, βιολογικών και τοξικών. Σχεδόν κανείς δεν αντέδρασε, αφού δεν το έμαθε. Τέτοιου είδους όπλα είναι εξαιρετικά πολύπλοκα ζητήματα και δεν ενδείκνυνται να κοσμούν τα διεθνή ΜΜΕ.

Λίγο αργότερα, εξέφρασαν την πρόθεση να αποσυρθούν από τη συμφωνία ΑΒΜ, που απαγορεύει την υλοποίηση του «υιού του πολέμου των άστρων», καθώς τη θεωρούν αναχρονιστική και ξεπερασμένη, «συμφωνία σχεδόν μιας τριακονταετίας που δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη νέα εποχή που ανατέλλει τον 21ο αιώνα». Και πάλι λίγοι μίλησαν, καθώς δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τι θα σημάνει η εγκατάλειψη της διμερούς συμφωνίας του 1972.

Αυτή πια τη στιγμή πιθανώς μιλάμε για την πλήρη κατάρρευση όλων των διεθνών συμφωνιών για τον έλεγχο τόσο των όπλων μαζικής καταστροφής όσο και των πυρηνικών. Και είναι η πιο επικίνδυνη ατραπός που θα μπορούσε να εισέλθει η οικουμένη. Εκτός αν η ιλιγγιώδης πτώση στο κενό αποτραπεί. Και ο τρόπος είναι μόνος ένας: απαιτώντας και παλεύοντας, όλοι οι λαοί μαζί να «σταματήσουν οριστικά τα σχέδια πολέμου».