Με βάση τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του Κόμματός μας, τις επεξεργασίες και τις θέσεις που έχουμε διαμορφωμένες, τα καθήκοντα τα οποία προκύπτουν και στα οποία θα κριθούμε όλοι μπροστά στην επέτειο 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ, είναι σαφής στόχος η πρόοδος της κομματικής οικοδόμησης στους κρίσιμους και στρατηγικής σημασίας εργασιακούς χώρους, η ένταξη νέων εργατών από παραγωγικές ηλικίες στις γραμμές του Κόμματός μας.

Βασικός όρος για την υλοποίηση του θεμελιακού καθήκοντος της κομματικής οικοδόμησης σε χώρους δουλειάς είναι ο κοινός συντονισμός, σχεδιασμός και παρέμβαση κλαδικών και εδαφικών ΚΟΒ. Δεν είναι ένα στενά «οργανωτίστικο» ζήτημα, ούτε απλά μια καλύτερη διάταξη δυνάμεων. Είναι ουσιαστική και βασική πλευρά, η οποία δίνει προσανατολισμό και στόχευση στους χώρους στρατηγικής σημασίας, εκεί που κρίνεται η ταξική πάλη.

Η πείρα του ΚΚΕ αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος είναι πολύτιμη, καταγράφει ότι η απώλεια του βασικού προσανατολισμού στην κομματική οικοδόμηση στους κλάδους, τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα σε αυτές που έχουν στρατηγική σημασία, είχε επιζήμια αποτελέσματα στην πορεία της ταξικής πάλης.

Το βάθεμα ενός τέτοιου κοινού επιχειρησιακού σχεδίου για την παρέμβασή μας σε μεγάλα εργοστάσια μάς έχει απασχολήσει αρκετές φορές στην Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας. Μέσα από την πείρα που έχει αναπτυχθεί, προκύπτουν θετικά και αδυναμίες, δυνατότητες, αλλά και προβλήματα προς επίλυση.

Ξεχωρίζοντας ορισμένα από αυτά, προκύπτουν τα εξής:

Η άρχουσα τάξη σταθερά επιδιώκει τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας σαν βασική προϋπόθεση για τη διασφάλιση και την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ιδιαίτερα η νέα βάρδια της εργατικής τάξης να δουλεύει υπό καθεστώς 5μηνων, 8μηνων κ.τ.λ., να μεγαλώνει η κινητικότητα των νέων εργαζομένων, κατ' επέκταση να αυξάνει και η κινητικότητα στις δικές μας δυνάμεις από ένα χώρο δουλειάς σε έναν άλλο. Με αυτή την έννοια, χρειάζεται να γίνει ευρύτερα κατανοητό ότι η αναδιάταξη των δυνάμεών μας δεν ήταν έργο μιας πράξης, αλλά συνεχώς πρέπει να υπάρχει συνεργασία και συνεννόηση μεταξύ κλαδικών και εδαφικών ΚΟΒ για την παρέμβαση στους εργαζόμενους που απασχολούνται σε τέτοια προγράμματα, χωρίς καθυστέρηση να αναλαμβάνουν δράση και να καθοδηγούνται μέσα στο χώρο δουλειάς τους. Η έλλειψη ενός τέτοιου συντονισμού αφήνει αναξιοποίητες δυνατότητες σε χώρους τους οποίους ιεραρχούμε. Χρειάζονται καλύτερη παρακολούθηση, συστηματική φροντίδα για τη στήριξη των δυνάμεών μας που δρουν σε τέτοιες συνθήκες συνεχούς αλλαγής αντικειμένου εργασίας.

Ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, στην οποία υπάρχει η κύρια συγκέντρωση του εργατικού δυναμικού σε επίπεδο Περιφέρειας, προκύπτει ότι περιοχές κοντά σε βιομηχανικές ζώνες, όπως αυτή στη Σίνδο, έχουν μεγάλη συγκέντρωση βιομηχανικών εργατών. Επεξεργαστήκαμε σαν Κομματική Οργάνωση σχέδιο, ώστε οι κλαδικές Οργανώσεις σε συνεργασία με τις αντίστοιχες εδαφικές να προσανατολιστούν καλύτερα σε αυτούς τους δήμους. Σχέδιο το οποίο περιλαμβάνει μέτρα για τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη», κοινές εξορμήσεις και περιοδείες. Παρ' όλα αυτά, όμως, τώρα είναι που χρειάζεται ακόμη πιο ολοκληρωμένα να εντατικοποιήσουμε με σχέδιο την παρέμβασή μας, ειδικά από τις εδαφικές Οργανώσεις, στην οργάνωση κοινών συσκέψεων με βιομηχανικούς εργάτες από κλαδικές και εδαφικές ΚΟΒ. Η καθυστέρηση που υπάρχει σε αυτόν τον άξονα, σε πράγματα δηλαδή που έχουμε αποφασίσει και έχουμε συζητήσει, οφείλεται στο ότι ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητό το βάθος της δουλειάς που πρέπει να κάνουμε. Η μεν κλαδική Οργάνωση νομίζει ότι φτάνει η παρέμβασή της γύρω από οξυμένα προβλήματα στους χώρους δουλειάς, από την άλλη η εδαφική μένει στο ότι παρεμβαίνει η κλαδική, άρα δε χρειάζεται να δει πιο επεξεργασμένο σχέδιο. Είναι προφανώς ζήτημα καθοδήγησης, αλλά και έλλειψης πρωτοβουλίας, η οποία βασίζεται στην έλλειψη γνώσης.

Η ίδια η πείρα δείχνει ότι μια καλά ριζωμένη εδαφική ΚΟΒ, η οποία γνωρίζει τα προβλήματα που υπάρχουν στον τομέα ευθύνης της, μπορεί να ανοίξει δρόμους στη δουλειά μας σε χώρους σημαντικούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δράση που ανέπτυξε εδαφική ΚΟΒ για τα οξυμένα προβλήματα σχολής μαθητείας που έχει στην ευθύνη της. Η τοπική Οργάνωση εκεί «έπιασε» έγκαιρα το πρόβλημα που υπήρχε και υπάρχει με την έλλειψη λέσχης σίτισης στη σχολή. Εγκαιρα διαμορφώθηκε κοινό σχέδιο παρέμβασης και πρωτοβουλιών. Σηκώσαμε το ζήτημα το προηγούμενο διάστημα, γεγονός που επέδρασε θετικά στη συνείδηση των σπουδαστών στον άξονα ότι «μόνο το ΚΚΕ ενδιαφέρθηκε για το πρόβλημά μας». Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μετρήσαμε νέες γνωριμίες, άνοιξε δρόμος για την παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Εχοντας συσσωρεύσει μια πείρα από τη νέα διάταξη των κομματικών δυνάμεων στην Περιοχή και κύρια στις κλαδικές Τομεακές Οργανώσεις, μας απασχόλησε ο τρόπος με τον οποίο θα μπορέσουμε ακόμη καλύτερα να καθοδηγήσουμε τους βασικούς χώρους και κλάδους στρατηγικής σημασίας, συγκεντρώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις σε κομματικό δυναμικό και στελέχη.

Διαμορφώσαμε ομάδες παρέμβασης αποτελούμενες από συντρόφους από κλαδικές και εδαφικές ΚΟΒ, καθώς και από την ΚΝΕ. Ξεχωρίσαμε συγκεκριμένα εργοστάσια και χώρους οι οποίοι έχουν ιδιαίτερο βάρος σε επίπεδο Κεντρικής Μακεδονίας, τους οποίους ιεραρχούν αυτές οι ομάδες.

Είναι ένα βήμα το οποίο, πέραν όλων των άλλων, βοηθάει στην εκπαίδευση των δυνάμεών μας, στον προσανατολισμό των συντρόφων από τις εδαφικές ΚΟΒ, στην ωρίμανση των αντίστοιχων δυνάμεων της ΚΝΕ, στη διεύρυνση του επιπέδου παρέμβασης των συντρόφων που είναι μέλη των κλαδικών ΚΟΒ, όπου μέσα από αυτή τη δουλειά και λόγω της σύνθεσης των ομάδων βοηθιούνται να αποκτούν ευρύτερη οπτική των προβλημάτων των εργαζομένων.

Το βασικό που χρειάζεται, όμως, να λυθεί είναι να αποκτήσουμε σταθερή επαφή, να διευρύνουμε τον κύκλο επιρροής, να βαθύνουμε τους δεσμούς μας με τους βιομηχανικούς εργάτες που ζουν στις λαϊκές συνοικίες, που οι εδαφικές ΚΟΒ τους γνωρίζουν και έχουν επαφή, είναι κοντά στο Κόμμα, είναι ψηφοφόροι μας κ.τ.λ.

Αυτή η δουλειά πρέπει να συμβάλει και στο καλύτερο δέσιμο αυτού του κόσμου με τις κλαδικές Τομεακές Οργανώσεις. Μέσα από μια τέτοια δουλειά, ένας κόσμος που ήδη γνωρίζουμε θα εντάσσεται καλύτερα στη δουλειά στον κλάδο, θα γράφεται στο σωματείο, θα εντάσσεται στη δράση των Λαϊκών Επιτροπών. Αυτή η δουλειά δεν αποτελεί ένα στενό οργανωτικό - τεχνικό καθήκον. Τον εργάτη πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που βεβαίως τον απασχολούν πρωτίστως τα προβλήματα του μεροκάματου, των εργασιακών σχέσεων, αλλά ταυτόχρονα αγωνιά και για το μεγάλωμα των παιδιών, την υγεία, τη μόρφωση κ.ο.κ.

Τα παραπάνω αποτελούν καθήκον και όχι απλή συμβολή μιας εδαφικής Οργάνωσης. Αφορούν τη συνειδητοποίηση τού πόσο διαφορετικό είναι να δουλεύεις σ' ένα χώρο έχοντας από μέσα έναν πυρήνα, σε σχέση με το να μην έχεις. Αφορούν τη συνειδητοποίηση όλου του χώρου ευθύνης, όλου του χώρου που έχει για να δουλέψει μια εδαφική Οργάνωση με κοινωνικά και ταξικά κριτήρια και όχι με αβαθή, ασαφή, στενά, με περιορισμένο τελικά ορίζοντα.

Αντίστοιχα, οι κλαδικές ΚΟΒ δεν πρέπει να ασχολούνται μόνο με τα κλαδικά αιτήματα και την κλαδική, τη συνδικαλιστική δουλειά, αλλά να αναπτύσσουν τη δουλειά τους ολόπλευρα. Οι κλαδικές εργατικές ΚΟΒ δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι οι εργάτες του χώρου τους μένουν σε κάποια γειτονιά, συνοικία, πόλη, χωριό και εκεί μένει επίσης εργατόκοσμος με πολλά προβλήματα, που ενδιαφέρεται και για το χώρο που μένει. Δεν «πέφτουν» τα ιδεολογικά «ρολά» της ταυτότητας των κομμουνιστών εργατών όταν σχολάνε από τη δουλειά και πάνε στο σπίτι.