Με μαζική συμμετοχή εργαζόμενου λαού και νεολαίας της Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή, στο αμφιθέατρο του Πολυτεχνείου, η εκδήλωση που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τα 71 χρόνια από την ημέρα που ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη από τα γερμανικά στρατεύματα και τους ντόπιους συνεργάτες τους, στις 30/10/1944. Ξεχωριστή ήταν η παρουσία της γενιάς της Εθνικής Αντίστασης, των αγωνιστών του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ.

Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Γιάννης Δελής, βουλευτής του ΚΚΕ, ενώ στη διάρκειά της προβλήθηκε βίντεο για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, με αρχειακό οπτικοακουστικό υλικό, ιστορικά ντοκουμέντα, που επιμελήθηκε η ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ. Επίσης, το συγκρότημα της ΚΝΕ παρουσίασε αντάρτικα τραγούδια, ενώ στο χώρο λειτούργησε έκθεση φωτογραφίας για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από το μουσείο φωτογραφίας του Χρήστου Καλεμκερή, καθώς και έκθεση με φωτογραφίες από την πολύμορφη δράση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, στα χρόνια της Κατοχής.

Αρκετές μέρες πριν από την τελική επίθεση του ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, η πόλη είναι ήδη περικυκλωμένη από τις μονάδες του λαογέννητου στρατού.

Το 31ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ Χαλκιδικής δίνει μάχες στα ανατολικά, με τα υποχωρούντα προς το κέντρο της πόλης γερμανικά στρατεύματα και τους συνεργάτες τους.

Το 19ο Σύνταγμα Νιγρίτας καλύπτει το βορειανατολικό τομέα μέχρι το Επταπύργιο.

Το 3ο Τάγμα του 13ου Συντάγματος Κιλκίς καλύπτει την περιοχή από το Επταπύργιο μέχρι και την οδό Λαγκαδά.

Η νότια πλευρά καλύπτεται από το 50ό και το 16ο Σύνταγμα.

Στις θέσεις αυτές όλα τα τμήματα παραμένουν σε ετοιμότητα μάχης, ταυτόχρονα όμως σφίγγουν τον κλοιό γύρω από την πόλη. Την ίδια στιγμή, μικρές ομάδες των μονάδων αυτών, σε συνεργασία με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ της Θεσσαλονίκης προξενούν φθορές στα εχθρικά τμήματα και προστατεύουν διάφορα καίρια σημεία και υποδομές της πόλης.

Στις 6 το πρωί, στις 30/10/1944, αντιδρώντας στην επίθεση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ, τα γερμανικά τμήματα κάνουν δυο ανατινάξεις στο χώρο του λιμανιού.

Επιχειρούν επίσης να ανατινάξουν το παγιδευμένο κεντρικό υδραγωγείο της πόλης στην περιοχή της Παναγίας Φανερωμένης και την Ηλεκτρική Εταιρεία. Τους προλαβαίνει όμως ομάδα του 3ου Τάγματος και τους αναχαιτίζει, σώζοντας έτσι το υδραγωγείο και την Ηλεκτρική, εξασφαλίζοντας την υδροδότηση και ηλεκτροδότηση της πόλης.

Αλλα τμήματα του ΕΛΑΣ διασώζουν, επίσης, από την καταστροφή τις σιταποθήκες και το εργοστάσιο «Αλατίνη».

Σε πολλά σημεία της Θεσσαλονίκης από το πρωί της 30ής Οκτώβρη γίνονται σκληρές μάχες, όπως αυτή στη Μοναστηρίου.

Η σκληρότερη από αυτές είναι με τους Γερμανούς και ταγματασφαλίτες στο κτίριο της ΧΑΝΘ, που λήγει με την παράδοση των φασιστικών δυνάμεων στα τμήματα του ΕΛΑΣ. Κάτω από τη συνεχή πίεση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ οι Γερμανοί και αρκετοί συνεργάτες τους αναγκάζονται να συμπτυχθούν στα υψώματα του Ωραιοκάστρου.

Εκεί όμως τους περιμένει το 2ο Τάγμα του 13ου Συντάγματος και λίγες μέρες αργότερα στη μάχη του Κιλκίς οι εγχώριοι συνεργάτες των κατακτητών θα συναντήσουν το τιμωρό οπλισμένο χέρι του λαού.

Στις 2 μετά το μεσημέρι τα τμήματα της ΧΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ ολοκληρώνουν την απελευθέρωση της πόλης.

Ακολούθησε παλλαϊκός γιορτασμός σε όλη την πόλη, με αποκορύφωμα την ιστορική συγκέντρωση και μεγάλη γιορτή στην πλατεία Αγίας Σοφίας, όπου λαός και αντάρτες έγιναν ένα.

Μιλώντας στην εκδήλωση, ο Γ. Δελής, αναφέρθηκε στο ιστορικό της απελευθέρωσης, στην ηρωική δράση των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, στο ΚΚΕ που υπήρξε η ψυχή, ο καθοδηγητής και ο κύριος αιμοδότης τους, στο ρόλο των τότε αστικών πολιτικών δυνάμεων και της ντόπιας ολιγαρχίας, στα πολύτιμα διδάγματα της εποποιίας του λαού μας και στα χρήσιμα συμπεράσματα που αποτελούν παρακαταθήκη για το σήμερα. Αναφέρθηκε, επίσης, σε ιστορικά γεγονότα που αποσιωπούνται ή παραποιούνται από την επίσημη αστική ιστοριογραφία, με στόχο να μειωθεί ο ρόλος του ΕΛΑΣ, στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Μεταξύ άλλων, σημείωσε: «Ο ηρωικός αγώνας του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, του Δεκέμβρη του 1944 και η εποποιία του ΔΣΕ, αποτελούν κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης στη χώρα μας, που σφράγισε την ελληνική ιστορία στον 20ό αιώνα.

Αποτέλεσαν και αποτελούν ορόσημο και απόδειξη ότι τη μεγάλη επαναστατική και πρωτοπόρα δύναμη του καιρού μας αποτελεί η εργατική τάξη και το επαναστατικό κόμμα της.

Ο ανυπέρβλητος, μαζικός λαϊκός ηρωισμός, η τεράστια προσφορά στις μετέπειτα κατακτήσεις, όπως και τα λάθη που δυσκόλεψαν αυτόν τον ηρωικό λαϊκό αγώνα να φτάσει στην τελική νίκη με την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, αποτελούν σήμερα πηγή έμπνευσης, διδαγμάτων και συμπερασμάτων.

Το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τη λαϊκή νίκη, ώστε να δικαιωθούν οι μεγάλες θυσίες και προσδοκίες του λαού, καθώς ηττήθηκαν μετά την απελευθέρωση από τις απροκάλυπτες επεμβάσεις του βρετανικού και αργότερα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, στο πλευρό της αστικής τάξης της Ελλάδας.

Αυτή η ακριβοπληρωμένη πείρα του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας είναι που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως η εθνικοαπελευθερωτική πάλη των εκμεταλλευομένων πρέπει να διεξάγεται ξέχωρα από τους εκμεταλλευτές τους και να αποσκοπεί στην ανατροπή της αστικής εξουσίας.

Γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, ο βαρύς φόρος αίματος τοκίζεται προς όφελος της ανανέωσης της αστικής εξουσίας και της ταξικής εκμετάλλευσης.

Γι' αυτό, όσοι μιλούν σήμερα στο όνομα της ηρωικής πάλης του ΕΑΜ, αρνούμενοι να βγάλουν συμπεράσματα από την κατάληξη αυτής της πάλης, στο βαθμό που δεν συνδέθηκε με την ανατροπή της αστικής εξουσίας, εξ αντικειμένου "πετάνε" και χαραμίζουν την αιματοβαμμένη πείρα του εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος και προετοιμάζουν νέες σφαγές του».

«Εχοντας βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα», τόνισε, «από τις εποποιίες και τα λάθη του λαϊκού και εργατικού κινήματος, από τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα, αλλά και τα λάθη που οδήγησαν στην ανατροπή του, σαλπίζουμε σήμερα το δρόμο της λαϊκής κοινωνικής συμμαχίας και αντεπίθεσης για τη λαϊκή εξουσία και την αποδέσμευση από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και νικηφόρα την άγρια ολομέτωπη επίθεση που δέχεται από τα κόμματα και τις δυνάμεις του συστήματος. Αυτός είναι ο δρόμος για να σωθεί οριστικά από την καπιταλιστική βαρβαρότητα της κρίσης, της φτώχειας, των πολέμων. Να απαλλαγεί από το φασιστικό τέρας».