Τα αδιέξοδα που δημιουργεί η πολιτική της κινητικότητας και των «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» στους εργαζόμενους και στα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, χωρίς αυτοί να ευθύνονται, αναδεικνύονται από την περίπτωση των μεταταγμένων εκπαιδευτικών από τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Σήμερα, οι 3.600 που το 2013 μετατάχθηκαν υποχρεωτικά, είναι αντιμέτωποι με νέες ανατροπές, καθώς το υπουργείο Παιδείας έχει εκφράσει την πρόθεσή του να τους επιστρέψει στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Είναι ένα παράδειγμα της λογικής της κινητικότητας, που θέλει τους εργαζόμενους να κινούνται από βαθμίδα σε βαθμίδα Εκπαίδευσης και από περιοχή σε περιοχή, χωρίς να έχουν μόνιμη θέση πουθενά. Που αναζητεί τέτοιου τύπου «λύσεις», αντί να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες, με όλους τους εκπαιδευτικούς να έχουν μία θέση και πολλαπλάσιους ακόμα να διοριστούν σε νέες. Η πολιτική που ακολουθείται και σήμερα και οδηγεί, για μια ακόμα χρονιά, τα σχολεία να ψάχνουν ευέλικτα μετακινούμενους εκπαιδευτικούς.