Σαν σε μεγάλη εργατική παρέλαση, οι προσυγκεντρώσεις που έφταναν χτες το πρωί στις παρυφές της πλατείας Συντάγματος από την οδό Σταδίου και τους γύρω δρόμους, χρειάστηκαν πάνω από μισή ώρα για να «τακτοποιηθούν» στο χώρο της συγκέντρωσης, πάνω στη Λεωφόρο Αμαλίας, τη Γεωργίου Α', την Οθωνος, αλλά και ένα μέρος της Πανεπιστημίου και της Βασιλίσσης Σοφίας. Η μαζική απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ έδωσε τον τόνο και στο φετινό ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς.

Με την παρουσία τους ξεχώρισαν οι οικοδόμοι, ομοιόμορφα ντυμένοι με τα φωσφοριζέ γιλέκα τους, τα κόκκινα κράνη και τα λάβαρα του συνδικάτου τους. Ολοι με ένα κόκκινο γαρίφαλο στο πέτο και ένα εντυπωσιακό πανό να δεσπόζει στο μπλοκ τους. Από πίσω, οι ηλεκτροτεχνίτες της Αττικής, οι εργαζόμενοι στο Μέταλλο και τη Ναυπηγική Βιομηχανία, τα μαζικά μπλοκ των εργαζομένων στον Τουρισμό και των εμποροϋπαλλήλων, που αύριο απεργούν για την Κυριακή - αργία.

Από το βάθος ακούγονταν τα τύμπανα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου που έδιναν ρυθμό στα συνθήματα και ξεχώριζαν τα πανό της ΠΑΣΕΒΕ και του ΜΑΣ. Δεκάδες Λαϊκές Επιτροπές της Αττικής ακροβολίστηκαν περιμετρικά της πλατείας. Ολες οι ηλικίες, οικογένειες με τα παιδιά τους, μετανάστες και γυναίκες με το πανό της ΟΓΕ. Ολοι εκεί, συνεπείς στο Πρωτομαγιάτικο προσκλητήριο του ΠΑΜΕ.

Τα τραγούδια για τους αγώνες της εργατιάς εναλλάσσονταν στα μεγάφωνα με συνθήματα και κείμενα που αναδείκνυαν το ταξικό περιεχόμενο της 1ης Μάη, θύμιζαν σημαντικούς σταθμούς στην Ιστορία της ταξικής πάλης. Το τριπλό CD που ηχογραφήθηκε με αφορμή τη συναυλία για τα 16χρονα του ΠΑΜΕ είχε μεγάλη ζήτηση, όπως και τα επετειακά μπλουζάκια και καπέλα που διακινούσε το ΠΑΜΕ για την οικονομική του ενίσχυση.

Νωρίτερα το πρωί, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ κατέθεσε στεφάνια στο Πολυτεχνείο, αλλά και στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου βρέθηκε και αντιπροσωπεία της ΟΓΕ.

Τη συγκέντρωση άνοιξε ο μετανάστης εργάτης Αλ Ματάρ Αλ Χαμάντ, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Οικοδόμων. Με σπαστά Ελληνικά, μίλησε για τους εκατοντάδες πρόσφυγες που πνίγονται στα νερά της Μεσογείου «αναζητώντας μια καινούργια ζωή και μια καινούργια πατρίδα, διωγμένοι από τους πολέμους που κάνουν οι ιμπεριαλιστές, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ». Ολοι αυτοί, συνέχισε, «κλαίνε για τους μετανάστες, αλλά είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για τον ξεριζωμό και το θάνατό τους».

Μήνυμα στη συγκέντρωση έστειλε η Ενωση Παλαιστινίων Εργατών, ενώ διαβάστηκε και απόσπασμα από την κοινή Διακήρυξη που εξέδωσαν για την 1η του Μάη τα συνδικάτα των Τηλεπικοινωνιών από την Ελλάδα (ΣΕΤΗΠ), την Κύπρο και την Ιταλία, μέλη της ΠΣΟ. Ακολούθησαν στην εξέδρα οι ηθοποιοί Νίκος Καραγιώργης και Αλεξάνδρα Χριστοδουλέα, που διάβασαν τη συγκλονιστική απολογία του Αυγούστου Σπάις, ενός από τους εργάτες που απαγχονίστηκε για την πρωτοπόρα δράση του στην εξέγερση του Σικάγο το 1886.

«Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν τη λύτρωσή τους - αν αυτή είναι η γνώμη σας - τότε κρεμάστε μας. Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δε θα μπορέσετε να τη σβήσετε...», είχε πει στην απολογία του, και σ' αυτό τη σημείο, οι φωνές των ηθοποιών πνίγηκαν στο χειροκρότημα.

Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Βασίλη Αρτεμίου, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Εμφιαλωμένα Ποτά. Αναφερόμενος στον απεργιακό αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι της «Coca Cola», είπε ανάμεσα σε άλλα: «Προσπάθησαν να μας τρομοκρατήσουν με αγωγές εκατομμυρίων ευρώ, λέγοντάς μας ότι ο αντίπαλος είναι πολύ δυνατός, ότι ελέγχει τα πάντα, ότι είμαστε μία χούφτα και σε λίγο καιρό ο αγώνας μας θα είχε εξαφανιστεί. Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, χωρίς την εργατική αλληλεγγύη, χωρίς το ΠΑΜΕ (...) Χάρη στο ΠΑΜΕ, η φωνή μας έφτασε παντού, δεν είμαστε πια μια χούφτα, είμαστε χιλιάδες, είμαστε αυτό που φοβάται ο ταξικός μας αντίπαλος. Το οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα».

Στο βήμα ανέβηκε ο Γιώργος Πέρρος για την κεντρική ομιλία. Δίνοντας το στίγμα για την επόμενη κιόλας μέρα, είπε σε μια αποστροφή της ομιλίας του: «Η κλιμάκωση του αγώνα μας είναι πρώτιστο καθήκον για τα επόμενα βήματά μας. Προετοιμαζόμαστε. Με μαζικές συλλογικές διαδικασίες, γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις, συζητάμε, παίρνουμε μέτρα για να σηκώσει το μπόι της η τάξη μας, να απαντήσει αγωνιστικά στις όποιες συμφωνίες και μέτρα το επόμενο διάστημα.

Προετοιμαζόμαστε για απεργιακή απάντηση που να έχει μαζικά αποφασιστικά χαρακτηριστικά. Δίνουμε τη μάχη για τις αμοιβές των εργαζομένων, για τις ΣΣΕ. Κεντρικό μας σύνθημα και στόχος: Αυξήσεις στους μισθούς, κάλυψη απωλειών τώρα. Αποκατάσταση ΣΣΕ τώρα! Από τις μειώσεις των τελευταίων χρόνων, που επιβλήθηκαν με τους αντεργατικούς νόμους, οι κυβερνήσεις έκαναν δώρο στους εργοδότες 14 δισ. ευρώ! Μας έριξαν στη φτώχεια και στα χρέη. Δεν τα χαρίζουμε, τα διεκδικούμε, τα θέλουμε πίσω».

Τα συνθήματα έπεσαν βροχή στο τέλος της διαδήλωσης: «Κανένας εργάτης να μη λυγίσει, στους ταξικούς αγώνες βρίσκεται η λύση», «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!».