Αντιγράφουμε από τα διάφορα άρθρα στον ηλεκτρονικό Τύπο: «Η ελληνική κυβέρνηση δεν ζητά πλέον την ονομαστική διαγραφή χρέους, δήλωσε στους Financial Times ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, προτείνοντας αντί του "κουρέματος" ένα "μενού ανταλλαγών χρέους" (menu of debt swaps) (...) Σακελλαρίδης: Η πρόταση Βαρουφάκη για το χρέος δεν είναι κωλοτούμπα (...) Ο κ. Στρατούλης υποστήριξε ότι το δημοσίευμα των Financial Times δεν αποδίδει την πολιτική βούληση της κυβέρνησης και τόνισε: "Ζητούμε διαγραφή του χρέους για να γίνει το χρέος μας βιώσιμο"».

Για τις εσωτερικές «αντιφάσεις» της κυβέρνησης δεν μας πέφτει λόγος. Αυτό που καταγράφουμε είναι την ενιαία θέση τους: Πολύ πριν από τις εκλογές όλοι τους αναγνώριζαν ότι το χρέος πρέπει να πληρωθεί. Κι αυτό είναι το κλειδί και για τις μετεκλογικές εξελίξεις. Ζητάνε από το λαό να πληρώσει ένα χρέος που δεν είναι δικό του. Ενα χρέος που δημιουργήθηκε από και για τους καπιταλιστές. Το αν αυτό θα γίνει με «menu of debt swaps», που λέει ο Βαρουφάκης, ή με άλλον τρόπο είναι αδιάφορο. Η πληρωμή του χρέους των καπιταλιστών σημαίνει «αίμα και δάκρυα» για την εργατική τάξη (η φράση έχει υιοθετηθεί επίσης από τον ΣΥΡΙΖΑ). Και με αυτό δεν πρέπει να συμβιβαστεί η εργατική τάξη.