Λέκτορας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Πνέοντας τα λοίσθια η αστική τάξη σκαρφίζεται όλα τα μέσα εξαπάτησης του λαού, για μια ακόμη φορά, προβάλλοντας πολιτικές λύσεις είτε παραδοσιακής δεξιάς κοπής, όπου με αλαλαγμούς επιχειρείται η τρομοκράτηση του λαού και η καθήλωσή του σε δοκιμασμένες και αυτοκτονικές για τον ίδιο επιλογές, είτε ακροδεξιού, νεοναζιστικού και μισάνθρωπου εθνικιστικού προφίλ που κυοφορούνται στο πλαίσιο μιας μεθοδευμένης απαξίωσης κάθε έννοιας δημοκρατίας και ανθρωπισμού, είτε τέλος πολιτικές επιλογές που φιλοτεχνούνται με όρους νεοφιλελευθερισμού επενδυμένου με αριστερά τσιτάτα. Στο κομβικό αυτό σημείο, λοιπόν, ο λαός καλείται να αναλάβει το ιστορικό του καθήκον, αφενός μεν αμφισβητώντας το τέλος της Ιστορίας, αφετέρου δε αποτρέποντας την επανάληψή της αυτή τη φορά ως φάρσα. Είναι κεφαλαιώδες να αποδοθούν επιτέλους εμπράκτως τα εύσημα στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ως το μόνο Κόμμα που στάθηκε ιστορικά ανέκαθεν αντάξιο της εμπιστοσύνης του λαού, αφού η δική του ιστορία θεμελιώθηκε στους λαϊκούς αγώνες και θυσίες, ταυτίστηκε και αποτέλεσε σάρκα από τη σάρκα του καταπιεσμένου και εκμεταλλευόμενου προλεταριάτου στη χώρα μας. Θεωρείται πλέον απαραίτητο το ΚΚΕ να αναδειχθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ενισχυμένο στην ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση του Γενάρη. Δεν πρέπει ο λαός να εξαπατηθεί εκ νέου, αφού κάτι τέτοιο θέτει πλέον σοβαρά ζητήματα συλλογικής και ατομικής επιβίωσης.