Από τη χτεσινή ΚΕ

Η χτεσινή Σύνοδος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, που συγκλήθηκε για να καταλήξει «επί του συγκεκριμένου», υποτίθεται πως , σε ό,τι αφορά την κυβερνητική πολιτική στο Ασφαλιστικό, αποτέλεσε στην πραγματικότητα το σινιάλο για τη «συντεταγμένη» στοίχιση του κομματικού μηχανισμού σε μια πορεία που οδηγεί στην έσχατη λαθροχειρία, την απόλυτη δημαγωγία και την αποθέωση μιας πρακτικής, που μέσα από μια ακατάσχετη «αντιδεξιά» ρητορεία θα πασχίζει για τη διατήρηση της «κουτάλας» στα χέρια των «πράσινων» και όχι των «γαλάζιων» υπαλλήλων του ΣΕΒ!

Ταυτόχρονα, η συνεδρίαση υπήρξε και το βήμα από το οποίο ο ίδιος ο πρωθυπουργός θέλησε να επαναλάβει εκείνο το αμίμητο «ήμουν και θα είμαι ο θεράπων ιατρός» (!), αλλά αυτή τη φορά μέσα από λογύδρια «αυτοθαυμασμού» του τύπου «όλη μου η ζωή είναι ένας αγώνας για τη δημοκρατία» (!), αλλά και διαβεβαιώσεις ότι δε θα παραδώσει τα σκήπτρα, αφού τα όσα έχει... προσφέρει στον τόπο (!) - η ΟΝΕ, όπως είπε! - «δεν του αρκούν» και, συνεπώς, θέλει να κάνει κι άλλα...

Ο πρωθυπουργός ζήτησε από την αρχή της ομιλίας του ένα «νέο ξεκίνημα» από το κόμμα του, θυμίζοντας στην ολιγαρχία ότι τα χρόνια της διακυβέρνησης από τη ΝΔ υπήρχε «κοινωνική ένταση και πολιτική σύγκρουση», από τα οποία το ΠΑΣΟΚ... απάλλαξε την ολιγαρχία. Επενδύοντας στη φαιδρή «αριστερή» φρασεολογία και μετά από επαναλαμβανόμενες αναφορές στη «σοσιαλιστική φυσιογνωμία» (!) του κόμματός του, προχώρησε στο κύριο:

Στην υπενθύμιση δηλαδή προς τους πλουτοκράτες τι έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ για αυτούς... Κεντρική, δε, προσφορά του ΠΑΣΟΚ προς την ολιγαρχία, η οποία υπερτονίστηκε από τον πρωθυπουργό, είναι η συμβολή του στη μη «διαταραχή της κοινωνικής ειρήνης» και η υλοποίηση της ένταξης στην ΟΝΕ. Αφού υπενθύμισε τα παραπάνω, προέβη - με τον ίδιο «αριστερό οίστρο» - στην ακόλουθη... φιλολαϊκή διαβεβαίωση: «Θα ολοκληρώσουμε όλες τις διαρθρωτικές αλλαγές και όλες τις αναγκαίες εκσυγχρονιστικές τομές»!

Βασικός καμβάς της πρωθυπουργικής ομιλίας δεν ήταν φυσικά το Ασφαλιστικό (σ.σ.: εδώ απλώς περιορίστηκε να επαναλάβει τα περί «διαλόγου» και κοινωνικής «ωρολογιακής βόμβας», που μέλημα της κυβέρνησης είναι να την... απενεργοποιήσει), αλλά η «αντιδεξιά» δημαγωγία. Ο Κ. Σημίτης κατηγόρησε τη ΝΔ για τις δεκαετίες του... '60 και του '70, αλλά και για το «σήμερά της», κατήγγειλε για υποκρισία τον Κ. Καραμανλή, της απέδωσε τακτική «ύβρεων, συκοφαντιών, λαϊκισμού, προσωπικών επιθέσεων» και κατέληξε: «Εμείς δε θα ακολουθήσουμε τη ΝΔ στο δρόμο που έχει επιλέξει»!

Κατόπιν, αφού αυτοεπαινέθηκε, λέγοντας ότι «όλη η ζωή μου είναι ένας αγώνας για δημοκρατία και πρόοδο» και ότι «πολλοί μου αναγνωρίζουν σημαντική συμβολή στην ένταξη στην ΟΝΕ», συμπλήρωσε: «Δε μου αρκεί»... Συνεπώς, θα συνεχίσει να «αγωνίζεται για την πρόοδο»...

Η αστεία προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί το ίδιο σαν «κόμμα του λαού», σε αντίθεση με τη ΝΔ που είναι «κόμμα των βιομηχάνων», φάνηκε ότι αποτελεί συμπεφωνημένη τακτική από το σύνολο της ηγετικής του ομάδας.

Ετσι ο πρωθυπουργός φρόντισε να αναφέρει στην ομιλία του - αποστροφή που ερμηνεύτηκε ως «αιχμή» για τις δηλώσεις των εκπροσώπων του ΣΕΒ - ότι «θα είχαν ησυχάσει κάποιοι που φωνάζουν σήμερα, αν μοιράζαμε χρήματα με επιχειρηματικά κριτήρια». Αυτό, κατά τον πρωθυπουργό (σ.σ.: πρωθυπουργό του μαζικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας) δε γίνεται (!), διότι το ΠΑΣΟΚ είναι «σοσιαλιστικό»!

Από κει και πέρα, την εξειδίκευση της προπαγανδιστικής φαιδρότητας ανέλαβε να διεκπεραιώσει ο Κ. Λαλιώτης. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, σε μια πιρουέτα «παλιμπαιδισμού» της εποχής του «ζιβάγκο», κατήγγειλε το ΣΕΒ για «παρασκηνιακές δραστηριότητες», για «προκατασκευασμένες αντιπολιτευτικές και αμετροεπείς κορόνες», για «πολιτικά παιχνίδια σε βάρος του λαού», ενώ αποκάλεσε την ηγεσία του ΣΕΒ «μαγαζί της Δεξιάς» και τη ΝΔ «μαγαζί του ΣΕΒ»...

Φυσικά, όταν αργότερα του ζητήθηκε να απαντήσει αν αυτή η γλώσσα σημαίνει αντίδραση του ΠΑΣΟΚ στο γεγονός ότι χάνει την «εμπιστοσύνη του επιχειρηματικού κόσμου», ο Κ. Λαλιώτης φρόντισε να συμπληρώσει ότι οι χαρακτηρισμοί του αφορούν τα «συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία σήμερα αποτελούν την ηγεσία του ΣΕΒ» και ζήτησε από τον πρόεδρο του ΣΕΒ να απαντήσει «ποιους πολιτικούς και ποιο κόμμα χρηματοδότησε». Δεν παρέλειψε, δε, να σημειώσει ότι η «Λυδία Λίθος για την πορεία της Ελλάδας ήταν και είναι η κοινωνική ειρήνη», την οποία μάλλον πιστεύει ότι μπορεί να συνεχίσει να την προσφέρει το ΠΑΣΟΚ στους βιομηχάνους...

Σε δηλώσεις για το ΣΕΒ προέβη και ο Απ. Κακλαμάνης, που μίλησε για «συσσώρευση κερδών» που είχαν αυτά τα χρόνια λόγω της πολιτικής της ΟΝΕ και πρέπει να χρηματοδοτήσουν το ασφαλιστικό σύστημα από τα κέρδη που δεν επενδύουν...

Από τα μέλη της ΚΕ, ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, αφού είπε ότι όπως και οι άλλοι συνδικαλιστές της ΚΕ, λόγω του... θεσμικού τους ρόλου, δε θα πάρει μέρος στην ψηφοφορία για το Ασφαλιστικό, έκανε λόγο για «χάσμα πολιτικής συμπεριφοράς της κυβέρνησης με την κοινωνία», ενώ χαρακτήρισε τους απεργούς και τους διαδηλωτές για το Ασφαλιστικό ως το «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ»...

Ο Α. Κοτσακάς, μετά, φέροντας τη «γραμμή Τσοχατζόπουλου», είπε ότι συμμερίζεται τους στόχους που έθεσε ο πρωθυπουργός, αλλά επειδή «η πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες είναι διαφορετική», ζήτησε «αλλαγή πολιτικής», που θα κινείται «στο πλαίσιο των προεκλογικών δεσμεύσεων». Κατέθεσε δε κείμενο με «10 αρχές», που πρέπει, όπως είπε, να διέπουν την κοινωνική ασφάλιση, που καταλήγουν στο αίτημα για «αναδιανομή του Εθνικού Πλούτου σε όφελος των εργαζομένων μέσω μισθολογικών αυξήσεων και του φορολογικού συστήματος», με αδιευκρίνιστο αν το κείμενο αυτό τεθεί σε ψηφοφορία απέναντι στην εισήγηση του Εκτελεστικού Γραφείου.

Η Α. Διαμαντοπούλου - σ.σ.: αυτή ως... θεσμική εκπρόσωπος της ΕΕ - υπεραμύνθηκε της ανάγκης των «τομών» που θα γίνουν με συγκρούσεις και εξάντλησε την... ευαισθησία της στο αίτημα για «ελάχιστη αξιοπρεπή σύνταξη για όλους στα 65» (!)...

Ο Γ. Παπαντωνίου υπερασπίστηκε φυσικά την οικονομική πολιτική, για να ακούσει λίγο αργότερα από τον Γ. Παναγιωτακόπουλο ότι αν ζούσε ο Α. Παπανδρέου, αυτός, ο Μ. Σταθόπουλος και ο Τ. Γιαννίτσης αντί για νομοσχέδια θα έγραφαν... τσελεμεντέδες.

Ενταση προκλήθηκε κατά την ομιλία του Γ. Δασκαλάκη, ο οποίος αφού ειρωνεύτηκε τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, άσκησε κριτική και στην τακτική της αντιπαράθεσης με τη ΝΔ για το παρελθόν. Η αναφορά του προκάλεσε την παρέμβαση του πρωθυπουργού, που του είπε: «Εάν εσύ δε θέλεις να δώσεις απάντηση, εγώ αισθάνομαι την υποχρέωση να το κάνω, δεν μπορεί να αποδεχτούμε ότι οι τρεις δεκαετίες πριν από το '80 ήταν οι καλύτερες δεκαετίες της ελληνικής οικονομίας, να ξέρουμε και τι λέμε», για να ανταπαντήσει ο βουλευτής, λέγοντας: «Μα μια σειρά συνεργατών σας συμφωνεί με τη ΝΔ ότι δεκαετία του '80 ήταν χαμένη»...

Από την πλευρά του ο Γ. Αρσένης αμφισβήτησε την πορεία της οικονομίας, προβλέποντας «ξέσπασμα κρίσης περί το 2006».