Με τις αστικές κυβερνήσεις κρατών του Νότου της ΕΕ, με τη Λαγκάρντ του ΔΝΤ και πατενταρισμένους συστημικούς οικονομολόγους ταυτίστηκε ο Αλ. Τσίπρας χτες κατά την ομιλία του στο Συνέδριο του Economist. Εκεί, διαπίστωσε «αντίστροφη ροπή» μεταξύ ΕΕ και Ελλάδας, υποστηρίζοντας ότι «στην Ευρώπη η ημερήσια διάταξη στον πολιτικό και το δημόσιο διάλογο έχει αλλάξει», αφού με τη συμβολή δυνάμεων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κυβερνήσεων του Νότου, η αξίωση «για άμεση διευκόλυνση των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη διατυπώνεται πλέον ανοιχτά».

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ επικρότησε την εξέλιξη αυτή, διευκρινίζοντας ότι τέτοιες προϋποθέσεις συνιστούν η «χαλάρωση των δημοσιονομικών περιορισμών του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, η τροποποίηση του όρου του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού συμφώνου για την ετήσια μείωση του λόγου του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ κατά το ένα εικοστό του, όταν αυτό υπερβαίνει το 60% και ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων, ένα ευρωπαϊκό New Deal».

Δέσμη δηλαδή μέτρων για τη δημιουργία συνθηκών ενίσχυσης του κεφαλαίου και της κερδοφορίας, στις οποίες όχι μόνο δε χωρά ελπίδα για ελάχιστα έστω μέτρα ανακούφισης του λαού, αλλά απεναντίας η υλοποίησή τους προϋποθέτει τη συνέχιση της πολιτικής που τον τσακίζει.

Ο Αλ. Τσίπρας με ικανοποίηση διαπίστωσε ότι στο αίτημα για ευρωπαϊκή διάσκεψη για τη ρύθμιση του χρέους συναντώνται πλέον και παράγοντες όπως ο Β. Μίνχαου των Financial Times, αλλά και ο γνωστός νεοφιλελεύθερος Γερμανός οικονομολόγος Χανς - Βέρνερ Ζιν, ο οποίος, σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Bloomberg», πρότεινε «Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος», ώστε να συμφωνηθεί η μερική διαγραφή του δημόσιου χρέους των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου και έτσι να ενισχυθεί η προοπτική της ανάπτυξης.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη νομιμοποίηση να προχωρήσει σε διαπραγμάτευση του χρέους. Μάλιστα επικαλέστηκε και το βεβαρυμένο παρελθόν της με το «αρνητικό προηγούμενο του καταστροφικού PSI» που, όπως ισχυρίστηκε, «δεν ήταν διαπραγμάτευση, ήταν αυτοχειριασμός», καλλιεργώντας αυταπάτες ότι είναι δυνατό να κουρευτεί χρέος δίχως να σταλεί ο λογαριασμός στο λαό, κι ακόμα παραπέρα ότι μπορεί και το χρέος να διαγραφεί και οι αντιλαϊκές πολιτικές να σταματήσουν, λέγοντας ακόμη: «Η κυβέρνηση δε θέλει συναίνεση για το χρέος. Θέλει συναίνεση για το μνημόνιο και την καταστροφή».

Για να προσδώσει ακόμα μεγαλύτερη εγκυρότητα στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ως θέσεις ικανές να «ξελασπώσουν» το μεγάλο κεφάλαιο από την κρίση και να τονώσουν τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητά του, ο Αλ. Τσίπρας επικαλέστηκε ως και την ετήσια συνάντηση του «Κύκλου των Οικονομολόγων» στη Γαλλία, όπου συμμετείχε η Κριστίν Λαγκάρντ και ο υπουργός Οικονομίας Αρνό Μοντεμπούρ, κατά την οποία συμφωνήθηκε ότι «επείγει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο, δισεκατομμυρίων ευρώ, για δημόσιες επενδύσεις στις υποδομές και τους τομείς με αναπτυξιακή δυναμική, όπως είναι η ενέργεια, το περιβάλλον και η τεχνολογία», κομπάζοντας: «Αποδεικνύεται, λοιπόν, για μία ακόμα φορά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις ρεαλιστικές και τεκμηριωμένες θέσεις του, δεν είναι έξω από την πραγματικότητα και τον προβληματισμό που λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη, αντιθέτως, πολύ έγκαιρα εισήγαγε αυτόν τον προβληματισμό. Και γι' αυτό μπορεί να εγγυηθεί ως η επόμενη κυβέρνηση την πολιτικά ισότιμη συμμετοχή της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές διεργασίες»!

Και συνέχισε λέγοντας - εν είδει δέσμευσης απέναντι στην αστική τάξη: «Εμάς, όμως, δε μας αρκεί η "βέλτιστη χρήση της εγγενούς ευελιξίας των ισχυόντων κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης", που υιοθετεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 27ης Ιούνη 2014. Επιδιώκουμε την αλλαγή των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης».