Στο χαιρετισμό της, η κόρη μου μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου, Ερη Ρίτσου, σημείωσε: «Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι σ΄ αυτόν το χώρο, γιατί είναι πραγματικά καταπληκτικός. Το Δημοτικό Θέατρο είναι ένα κόσμημα. Πιστεύω ότι σε δύσκολους καιρούς ο πολιτισμός ήταν πάντα μια αντίσταση απέναντι στη φθορά και στο κακό. Το να δημιουργεί λοιπόν κανείς εστίες πολιτισμού είναι πάρα πολύ σημαντικό, όπως πολύ σημαντικό είναι το να έχει πάντα στο μυαλό του τον τόπο απ' όπου ξεκίνησαν οι δικοί του, όπου αγωνίστηκαν, ίδρωσαν, έζησαν και βίωσαν τις παραδόσεις του τόπου. Που "έχτισαν" τη δική τους και τη δική μας ελευθερία. Ετσι, μια εκδήλωση για τους Πειραιώτες με καταγωγή από τη Μάνη είναι πραγματικά μια πέτρα σε ένα οικοδόμημα που όλοι μας χρειαζόμαστε. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι αυτή η εκδήλωση συνδυάζεται με την ποίηση του Ρίτσου. Γιατί ο Ρίτσος ήταν πολύ στενά δεμένος με τον τόπο του και, αν έγινε ο ποιητής που έγινε, ήταν ακριβώς γιατί μέσα σε όλο το "χτίσιμο" του χαρακτήρα του υπάρχει ο στερεός και μοναδικός βράχος της Μονεμβασιάς που περιβάλλεται από την αέναη κίνηση της θάλασσας και αυτή η διττότητα τον έχει χαρακτηρίσει σαν ποιητή. Η Μονεμβασιά, η Λακωνία, η Μάνη είναι πάντα παρούσες μες στην ποίησή του».

Στο σύντομο χαιρετισμό του, ο δημιουργός του ηχοράματος «Μάνη, λουλούδι από πέτρα», Σαράντος Σακελλάκος, αναφέρθηκε στη γνωριμία του με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο και τη συμμετοχή του στο πόνημά του. Στο τέλος της εκδήλωσης, συγκίνηση προκάλεσε η προβολή του ιστορικού ντοκουμέντου του Σαρ. Σακελλάκου, όπου ο ποιητής της «Ρωμιοσύνης» απαγγέλει το ποίημα που έγραψε για τη Μάνη.

Πάντως, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι σε εκδήλωση προς τιμήν του Γιάννη Ρίτσου απουσίαζαν παντελώς οι αναφορές στο έργο του και τη στάση ζωής του. Οι λόγοι είναι προφανείς. Δεν τους συμφέρει άλλωστε. Ο δήμαρχος Πειραιά δε δίστασε μάλιστα στο τέλος της εκδήλωσης να καλέσει τον κόσμο στην ανακοίνωση του ψηφοδελτίου της παράταξής του, εκμεταλλευόμενος την αθρόα προσέλευση του κόσμου...