Μάνα και κόρη βαμπίρ σε κοινωνία σημερινή. Ζουν κανονικά στο φως της μέρας! Καθρεφτίζονται! Τρέφονται - όποτε λάχει - με αίμα θυμάτων που δεν δάγκωσαν στο λαιμό με δρακουλίστικους κυνόδοντες, αλλά τρύπησαν με νύχι αιχμηρό, σιχαμένα κιτρινιασμένο... Μάνα και κόρη ανεξίτηλα νέες και ωραίες, κουβαλούν ζωή δύο αιώνων και κρύβονται δύο αιώνες από την απειλητική αδελφότητα βαμπίρ (χωρίς κάποια εξήγηση) που αρνείται να αποδεχθεί τις γυναίκες που δημιουργούν (τι;) και τα παιδιά τους. Ταινία αργή, άγευστη, με σενάριο έξτρα λάιτ, σαν αέρας όπου κι αν κοιτάξεις. Χωρίς καμία αξιοπιστία, σε απόλυτα φαντασιακό πλαίσιο, κλωθογυρίζει πέρα δώθε για δυο ώρες. Με ένα χλιαρό νεανικό υπο-ρομάντζο χωρίς συγκίνηση και χαρακτήρες στερεοτυπικούς. Η χαμένη έφηβος, η εγωκεντρική, καταπιεστική μητέρα, ο σωτήρας, ο σούπερ κακός, κ.λπ. κ.λπ. Οι τρομαχτικές σκηνές και τα οπτικά εφέ (αυτά καθαυτά) μοιάζουν ενδιαφέροντα, αποδεικνύονται όμως αξιολύπητα γιατί καθιστούν ανεγκέφαλο και αναξιόπιστο το σενάριο όπου τα πάντα είναι διαφανή και γραμμικά (παρά το μπρος πίσω στον αφηγηματικό χρόνο) και η πρωταγωνίστρια / μάνα είναι σε στιγμές ανυπόφορη στο ρόλο της χυδαίας πόρνης τόσο που περιμένεις πότε θα περάσει το κομμάτι της... Απογοήτευση...

Παίζουν: Σάουορς Ρόναν, Τζέμα Αρτερτον, Καλέμπ Λάντρι Τζόουνς, Τομ Χολάντερ, κ.ά.

Παραγωγή: Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΗΠΑ, ΙΡΛΑΝΔΙΑ (2013)