Μπορεί το Γιούρογκρουπ κατά τη συνεδρίαση της περασμένης Πέμπτης να συνεχάρη τις ιρλανδικές αρχές για την υλοποίηση του προγράμματος «δημοσιονομικής εξυγίανσης» - του μνημονίου δηλαδή, στο οποίο η χώρα είχε εισέλθει από το 2010 - ωστόσο «φωνές αναλυτών», που φέρονται να προέρχονται από την Μ. Βρετανία, εκφράζουν έντονες ανησυχίες.

Η «έξοδος» της Ιρλανδίας από το μνημόνιο είχε ανακοινωθεί από τις αρχές του μήνα, με την επισήμανση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ότι η χώρα κατά την πρώτη της έξοδο στις αγορές θα πρέπει να έχει μία «προληπτική γραμμή πιστώσεων» σε περίπτωση που δεν τύχει και της καλύτερης αντιμετώπισης από τις αγορές. Αν, δηλαδή, προσπαθήσει να δανειστεί και δεν επιτύχει χαμηλά επιτόκια.

Η κυβέρνηση της Ιρλανδίας αρνήθηκε μία τέτοια προοπτική, με τους «αναλυτές», όπως μεταδίδουν διεθνή πρακτορεία, να επισημαίνουν το τεράστιο χρέος της Ιρλανδίας, το οποίο έχει φθάσει στο 125% του ΑΕΠ με αυξητικές τάσεις, - παρά τα τρία χρόνια αιματηρής λιτότητας - καθώς και τις πρόσφατες αρνητικές εξελίξεις στην Ευρωζώνη, όπου η ανάπτυξη για το τρίτο τρίμηνο του έτους προβλέπεται να είναι μόλις 0,1% λόγω των αρνητικών εκτιμήσεων για τη Γαλλία και την Ιταλία.

Ενας από τους γνωστούς πια «διεθνείς οίκους» η Moody's, προχώρησε σε δυσμενείς προβλέψεις, αναφέροντας ότι «οι μετασεισμοί της ιρλανδικής οικονομικής κρίσης δεν έχουν σταματήσει», με δεδομένο και το γεγονός ότι οι εξαγωγές της χώρας - που κατά τον πρωθυπουργό της Ιρλανδίας ήταν βασικός παράγοντας εξόδου από το μνημόνιο - απευθύνονται στο συντριπτικό ποσοστό τους στην ΕΕ.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα βάσανα του ιρλανδικού λαού δεν τελειώνουν - με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο, είτε δανείζεται από τις «αγορές» είτε δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - παρά μόνο αν αποφασίσει ο ίδιος να πάρει το τιμόνι της οικονομίας στα χέρια του και να πλεύσει σε εντελώς αντίθετη πορεία από τη σημερινή.