Το στρατόπεδο Καρεντώ στην πρωτεύουσα Πορτ ω Πρενς, που ονομάζεται «προσφυγικός καταυλισμός» - Refuge, τρία χρόνια μετά τον καταστρεπτικό σεισμό της 12ης Ιανουαρίου 2010, φιλοξενεί ακόμη 10.000 οικογένειες. Στην είσοδό του υπάρχουν μικρά ξύλινα πλήρως οργανωμένα σπιτάκια. Είναι τα γραφεία των «διεθνών ΜΚΟ». Μετά από ακολουθεί μία τεράστια μάζα σκηνών.

Εδώ και πάρα πολύ καιρό η ΜΚΟ που παρείχε στους σεισμοπαθείς πόσιμο νερό έχει αποχωρήσει. Οι διαμένοντες στον καταυλισμό αγοράζουν πλέον το νερό, έναντι 8 σεντς για κάθε κουβά. Μία αποστολή που συνήθως αναλαμβάνουν τα παιδιά. Οσοι διαμένουν στον προσφυγικό καταυλισμό δηλώνουν ανήσυχοι, όχι γιατί τρία χρόνια μετά το σεισμό συνεχίζουν να μένουν σε τέντες, αλλά για πόσο ακόμη θα τους επιτρέπεται να παραμείνουν και να έχουν έστω αυτή την υποτυπώδη στέγη.

Δύο χρόνια πριν, ο αριθμός των αστέγων από το σεισμό αλλά και διάφορες φυσικές καταστροφές που ακολούθησαν είχε φτάσει στο μέγιστο δυνατό: 2.000.000. Σήμερα, περίπου 360.000 εξακολουθούν να παραμένουν σε καταυλισμούς. Μεγάλος είναι ο αριθμός όσων πλέον δε διαμένουν στους καταυλισμούς και αυτό οφείλεται, όχι στην επανεγκατάστασή τους, αλλά στις αναγκαστικές εξώσεις όταν κυρίως τοπικές αρχές προχώρησαν ακόμη και βιαίως στην έξωσή τους και τη διάλυση των καταυλισμών προκειμένου να προχωρήσουν τα «έργα ανοικοδόμησης». «Εργα ανοικοδόμησης» όπως μεγάλα εμπορικά κέντρα, βιομηχανικά πάρκα, ξενοδοχεία, γήπεδα, πάρκινγκ, κινηματογράφοι, εργοστάσια κ.ά.

Η Αϊτή, τρία χρόνια μετά, συνεχίζει να ζει με τα ερείπια της «φυσικής καταστροφής» του σεισμού. Μία καταστροφής που συντελείτο για δεκαετίες, μέσω της ιμπεριαλιστικής επιβολής και η οποία αποκαλύφθηκε με το σεισμό σοκάροντας όλη την οικουμένη. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, Γαλλία, ΗΠΑ και Καναδάς, για δεκαετίες επιβάλλουν δικτατορίες ή επεμβαίνουν στρατιωτικά, σε αγαστή πάντα συνεργασία με την εγχώρια ολιγαρχία, όταν η κυβέρνηση τολμά, όπως στην περίπτωση του πρώην Προέδρου Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ, να λαμβάνει κάποια φιλολαϊκά μέτρα.

Τρία χρόνια μετά το σεισμό, το έργο ανάπλασης έχει αναλάβει ο «σεισμικός ιμπεριαλισμός» για να αποτελειώσει τα ελάχιστα που είχαν απομείνει, εάν είχαν απομείνει, και να οικοδομήσει μία «νέα Αϊτή», απαλλαγμένη από τα βαρίδια του παρελθόντος, «παιδική» χαρά των πολυεθνικών.

Τα εκατομμύρια των φτωχοδιάβολων δεν έχουν σημασία. Ετσι, το μεγάλο μέρος του πληθυσμού παραμένει δίχως πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ η πρόσβαση σε βελτιωμένες εγκαταστάσεις υπηρεσιών υγιεινής σχεδόν μπορεί να διπλασιάστηκαν, από 14% κατά την περίοδο 2005-2006 σε 26% το 2012 αλλά εξακολουθούν να παραμένουν σε τραγικά χαμηλά ποσοστά απειλώντας τη ζωή του αϊτινού λαού και με την επιδημία χολέρας που εξακολουθεί να θερίζει.

Η πείνα είναι μια άλλη απειλή. Η τροπική θύελλα «Ισαάκ» τον περασμένο Αύγουστο, και κατόπιν ο κυκλώνας «Σάντυ» τον περασμένο Οκτώβρη, προκάλεσαν μία ακόμη βιβλική καταστροφή. Αναμενόμενη και αυτή δεδομένου ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε καμένη γη από τη χρόνια, βάρβαρη και επιβαλλόμενη καπιταλιστική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων και του πληθυσμού. Ως αποτέλεσμα, το μισό της νήσου Ισπανιόλα έχει απομείνει δίχως εγχώριες γεωργικές καλλιέργειες ικανές να θρέψουν τον πληθυσμό ή εγχώρια παραγωγή ή δυνατότητες εξαγωγών παρά τον πλούτο της.

Οι γεωργικές καλλιέργειες αντικαταστάθηκαν από απέραντες ζώνες «βιομηχανιών συναρμολόγησης», όπως στην περίπτωση της οικοδόμησης του βιομηχανικού πάρκου «Καρακόλ», όπου έγινε η βίαιη έξωση 366 αγροτών και κτηνοτρόφων. Για τη διατροφή του ο πληθυσμός ήταν αναγκασμένος να αγοράζει τα τρόφιμα που πλέον εισάγονταν. Εντούτοις, οι πενιχρές αποδοχές δεν έφταναν ούτε καν για τα βασικά είδη διατροφής για μόλις μερικές μέρες του μήνα. Η συνεχής εσωτερική μετανάστευση ήταν φυσικό επακόλουθο. Τεράστια τμήματα του πληθυσμού βρίσκονταν σε διαρκή κίνηση στην αναζήτηση δουλειάς, στέγης και τροφής. Οι παραγκουπόλεις, δίχως ούτε ίχνος υποδομών όπως ηλεκτρισμός, ύδρευση ή αποχέτευση, έγιναν ενδημικό φαινόμενο. Οι φτωχοδιάβολοι κάτοικοι έκοβαν δέντρα και δάση, για να καλλιεργήσουν έστω λίγα τρόφιμα, ή για να ζεσταθούν ή να μαγειρέψουν. Η Αϊτή αποψιλώθηκε. Ο σεισμός της 12^ης Ιανουαρίου 2010 απλώς την αποτέλειωσε.