Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια θέλει να πιάσει η ΔΗΜΑΡ. Να αμβλύνει τη δυσαρέσκεια και οργή απ' τον εφιάλτη της ανεργίας που κατατρέχει σχεδόν κάθε σπίτι εργατικής - λαϊκής οικογένειας, μέσω προγραμμάτων επιδότησης των εργοδοτών για την πρόσληψη ανέργων και άλλων που ουσιαστικά υποκαθιστούν κοινωνικές υπηρεσίες.

Με ανακοίνωσή της ζητά «να υπάρξουν εκτεταμένες παρεμβάσεις κατεπείγοντος χαρακτήρα με στόχο τη δημιουργία θέσεων κοινωφελούς εργασίας, κατάρτισης και υποστήριξης της εκκίνησης επιχειρηματικής δραστηριότητας». Στην πραγματικότητα εκμεταλλεύεται την αγωνία των ανέργων και την ανέχεια των οικογενειών τους ώστε να νομιμοποιήσει προγράμματα που κατευθύνουν ζεστό παραδάκι στις τσέπες των εργοδοτών, εξασφαλίζοντάς τους τζάμπα εργατική δύναμη.

Πρόκειται για μεθόδους ανακύκλωσης της ανεργίας, συμφιλίωσης των ανέργων με τη δουλειά σε δόσεις, με ημερομηνία λήξης, εργασιακές σχέσεις - λάστιχο και απολαβές - ψίχουλα. Η πρόκληση όμως της ΔΗΜΑΡ δε σταματά εδώ, αφού προτείνει τα προγράμματα αυτά να τα χρηματοδοτήσει ο ίδιος ο λαός με τα χαράτσια που του έχουν επιβληθεί και συγκεκριμένα να χρηματοδοτηθούν απ' την «εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης»!

Εμπαίζει το λαό και υποκρίνεται ότι νοιάζεται για τους ανέργους, τη στιγμή που βάζει πλάτη σε ένα σύστημα που θρέφει την ανεργία, γιγαντώνοντάς την στην περίοδο της κρίσης του.