Για τους εργάτες ως τάξη, η επομένη της καπιταλιστικής κρίσης (όταν αυτή έρθει) θα ξημερώσει με κατακόρυφη επιδείνωση της ζωής τους, με τεράστια απώλεια δικαιωμάτων και κατακτήσεων, με τεράστια πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Για το κεφάλαιο, ως τάξη, η επομένη της κρίσης θα ξημερώσει με αλλαγές στις επενδύσεις, συγχωνεύσεις, εξαγορές κ.τ.λ. και συνολικά μια συνολική αναμόρφωση της παραγωγικής δραστηριότητας με στόχο, ασφαλώς, τη διεκδίκηση με αξιώσεις μιας όσο το δυνατόν ευκολότερης και γρηγορότερης κερδοφορίας. Αναμόρφωση, η οποία είναι σίγουρο ότι θα στερήσει ακόμα περισσότερο από το λαό την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων που μπορεί να προσφέρει ο φυσικός πλούτος, το εργατικό δυναμικό κ.τ.λ. της χώρας. Για παράδειγμα, μεγάλες εταιρείες ήδη ενισχύουν την εξαγωγική τους δραστηριότητα, σε μια προσπάθεια να μετριάσουν τις αρνητικές συνέπειες από την κρίση. Τέτοια σχέδια έχει, μεταξύ άλλων, και η ΣΙΔΕΝΟΡ που αναμένεται - σύμφωνα με δημοσιεύματα - να στραφεί στην αγορά της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, επειδή η ζήτηση την Ελλάδα «μετά από 4 χρόνια συνεχούς ύφεσης, έχει επιστρέψει στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αφού σωρρευτικά η μείωση στα προϊόντα χάλυβα για το 2012 ξεπερνά το 80% σε σχέση με το 2007 και το 2008, όταν ακόμη δεν είχε ξεκινήσει η κρίση στην Ελλάδα».

Βέβαια, η ζήτηση δε μειώθηκε επειδή μειώθηκαν οι λαϊκές ανάγκες που έχουν σχέση με αντίστοιχα προϊόντα. Ούτε φυσικά και επειδή αυτές έχουν ικανοποιηθεί πλήρως... Ωστόσο, οι βιομήχανοι δεκάρα δεν πρόκειται να δίνουν αν το προϊόν των εργοστασίων τους καταλήγει σε μακρινές αγορές, ακόμα κι αν αυτό είναι απαραίτητο στη δική μας χώρα. Κι αυτό, από τη μεριά τους, είναι λογικό: Καπιταλιστές είναι οι άνθρωποι, όχι φιλάνθρωποι... Οι καπιταλιστές δεν παράγουν για να καλύψουν λαϊκές ανάγκες, αλλά για το κέρδος. Είναι η ίδια «λογική» που θέλει την Ελλάδα να παράγει μια σειρά αγροτικά προϊόντα, αλλά ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού της να μην μπορεί να τα εξασφαλίσει. Η «λογική» τού να είναι η Ελλάδα «μεγάλη ναυτική δύναμη», αλλά μια εκδρομή σε νησί να γίνεται απλησίαστη για όλο και περισσότερες λαϊκές οικογένειες.