Ζήτημα πρώτο: Η έκθεση καθαυτή δεν μπήκε σε ψηφοφορία. Αρα οφείλει ο ίδιος να εξηγήσει σε ποια ψηφοφορία αναφέρεται η «επεξήγηση ψήφου» κατά της έκθεσης, την οποία διανέμει μαζί με τη χτεσινή του ανακοίνωση. Αυτό που τέθηκε σε ψηφοφορία ήταν μια τροπολογία, που ζητούσε την απόρριψη της έκθεσης. Η τροπολογία (νούμερο 92) συζητήθηκε πρώτη, καθώς αν υπερψηφιζόταν δεν συνέτρεχε λόγος περαιτέρω συζήτησης. Συνεπώς, όποιος ήθελε να καταψηφίσει την Εκθεση και τη θέση του Συμβουλίου της ΕΕ, έπρεπε να υπερψηφίσει την τροπολογία. Οπως σαφώς προκύπτει απ' τα πρακτικά του Ευρωκοινοβουλίου, το ΚΚΕ ψήφισε υπέρ της τροπολογίας, υπέρ δηλαδή του να αποσυρθεί η έκθεση. Αντίθετα, ο Χουντής και οι άλλοι καταψήφισαν την τροπολογία, ψήφισαν δηλαδή υπέρ του να συζητηθεί η έκθεση. Αυτό κατέγραψε ο «Ριζοσπάστης» στο ρεπορτάζ του και είναι πέρα για πέρα αληθές. Αν η πραγματικότητα δεν βολεύει τον Χουντή, ας τα βάλει μαζί της, όχι με τον «Ριζοσπάστη» και το ΚΚΕ.

Ζήτημα δεύτερο: Προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός ότι κάπως αργά θυμήθηκε ο Ν. Χουντής να διαψεύσει τον «Ρ». Η σκοπιμότητα αυτής της καθυστερημένης «διάψευσης», προκύπτει απ' την ίδια του τη δήλωση, όπου αναφέρει: «Είναι απαράδεκτο, τις ημέρες που γίνονται οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, που κύρια αιχμή έχουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και που ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση έχει αναλάβει το κύριο βάρος να απαντήσει στις πολιτικές εκποίησης της Ελλάδας, ΚΚΕ και Ριζοσπάστης να συκοφαντούν το ΣΥΡΙΖΑ, και να με εμφανίζουν να έχω ψηφίσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέρ της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων. Γεγονός που ασφαλώς δημιουργεί σύγχυση στον κόσμο για την ειλικρίνεια των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ».