Δεκαετία υπερφορολόγησης των αγροτικών εισοδημάτων, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η περίοδος 1989 - 1999, με βάση τα αναλυτικά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών (εξέλιξη των εισοδημάτων που δήλωσαν και του φόρου που πλήρωσαν) στην παραπάνω περίοδο οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι αλιείς. Και ενώ τα στοιχεία σκιαγραφούν ανάγλυφα το γεγονός ότι η φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης αξιοποιήθηκε και αξιοποιείται σαν ένα από τα βασικά εργαλεία σύνθλιψης και ξεκληρισμού των φτωχομεσαίων νοικοκυριών των αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων, βγήκε χτες ο υπουργός Γεωργίας Γ. Ανωμερίτης, για να δηλώσει προκλητικά πως η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης είναι... «φιλοαγροτική»!

Το γεγονός ότι η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης είναι φορομπηχτική και για τα εργαζόμενα αγροτικά νοικοκυριά- όπως είναι για το σύνολο των εργαζομένων και των συνταξιούχων- επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που έδωσε στη δημοσιότητα ο ίδιος ο υπουργός. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, που αναφέρονται μόνο στους αγρότες, κτηνοτρόφους και αλιείς, προκύπτει ότι στην περίοδο 1989-1999 (σύγκριση 1999 με 1989):

• ο αριθμός των φορολογούμενων αυξήθηκε κατά 652,5% ήτοι κατά 315.878 καθώς από 48.409 που ήταν οι φορολογούμενοι το 1989 ανήλθαν σε 364.287 το 1999.
• το συνολικό εισόδημα που δήλωσαν στην εφορία οι παραπάνω φορολογούμενοι, αυξήθηκε στην ίδια περίοδο κατά 1.800% ήτοι κατά 496,9 δισ. δραχμές. Από 27,6 δισ. δραχμές που ήταν το δηλωθέν εισόδημα το 1989 ανήλθε το 1999 στο ποσό των 524,5 δισ. δραχμών.
• ο συνολικός φόρος που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι αγρότες, κτηνοτρόφοι και αλιείες, αυξήθηκε κατά 1.287,8%.
• το μέσο δηλωθέν εισόδημα ήταν το 1999 μόλις 1.439.731 δραχμές και ο μέσος φόρος 32.182 δραχμές. Τα αντίστοιχα νούμερα για το σύνολο των φορολογούμενων (μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες, εμποροβιομήχανοι, εισοδηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες) ήταν μέσο εισόδημα 3,516.000 και μέσος φόρος 284.000 δραχμές.

Να σημειώσουμε, εδώ, ότι ο μικρός αριθμός των αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων, το χαμηλό μέσο δηλωθέν εισόδημα και ο μικρός- σε σχέση με τις άλλες κατηγορίες φορολογουμένων- φόρος αποτυπώνει την πραγματικότητα. Αποτελεί κοινό μυστικό, για παράδειγμα, ότι τα αγροτικά εισοδήματα είναι πραγματικά χαμηλά και χρόνο με το χρόνο- ελέω της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση- συμπιέζονται σε χαμηλότερα επίπεδα. Εξάλλου, το ότι το ποσοστό αύξησης του φόρου που πλήρωσαν οι αγροτοκτηνοτρόφοι και αλιείς είναι μικρότερο από το ποσοστό του εισοδήματος που δήλωσαν στην εφορία, οφείλεται και στην εφαρμογή των λεγόμενων «αντικειμενικών κριτηρίων».

Επιχειρώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και «παίζοντας» με τους αριθμούς, ο Γ. Ανωμερίτης, διάβασε τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για την εξέλιξη της φορολογίας εισοδήματος των αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων στη δεκαετία 1989-1999, όπως τον βόλευαν για να δηλώσει περιχαρής ότι:

• τα στοιχεία αυτά «δίνουν ανάγλυφα την εικόνα της φορολογικής προστασίας των αγροτών, την οποία ούτως ή άλλως δικαιούνται». Και παραθέτει τους πραγματικούς λόγους που δικαιούνται - αλλά στην πραγματικότητα δεν απολαμβάνουν- οι αγρότες τη φορολογική προστασία.
• «το φορολογικό σύστημα άμεσης και έμμεσης φορολογίας αποτελεί το αναγκαίο εργαλείο», για να επιτευχθεί η «ανασυγκρότηση της υπαίθρου» και να «ανατραπούν οι «ανισορροπίες».

Στο «διά ταύτα», ο κύριος υπουργός, σημείωσε ότι ο φόρος που πληρώνουν σήμερα οι αγρότες αποτελεί ένα «μικρό ποσοστό» σε σχέση με το σύνολο των φόρων που εισπράττει το κράτος, για να δηλώσει πως «οι φιλοαγροτικές αυτές τάσεις θα πρέπει να διατηρηθούν», προαναγγέλλοντας έτσι την πρόθεση της κυβέρνησης να συνεχίσει τη φορομπηχτική πολιτική της και για τους εργαζόμενους αγρότες και αλιείς.