Αντικομμουνιστικός οχετός από τον οικονομολόγο Δημήτρη Καζάκη, σε πρόσφατη μεσημεριανή εκπομπή στο «Ράδιο 9». Τι είπε; Οτι «η σημερινή ηγεσία είναι ίδια με την ηγεσία του Τυρίμου, που έστησε ο Μανιαδάκης, με την ασφαλίτικη Προσωρινή Διοίκηση». Τέτοια χοντροκομμένη προβοκάτσια, που θυμίζει πράγματι γκεμπελίστικη μέθοδο, εκστόμισε για την ηγεσία του ΚΚΕ. Αυτός ο αντικομμουνιστικός ζήλος του συγκεκριμένου περιπλανώμενου επιστήμονα θυμίζει προπαγάνδα των επιτελείων της Ασφάλειας της εποχής του Μανιαδάκη και του μετεμφυλιοπολεμικού κράτους. Ο συγκεκριμένος περιφέρεται ανά την Ελλάδα και προπαγανδίζει για μια δήθεν φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Αλλά όταν ένας αντικομμουνιστής εμφανίζεται ως «φίλος» του λαού, είναι επικίνδυνος. Για το λαό. Δεν ξέρουμε πού ακριβώς δίνει εξετάσεις, αλλά σίγουρα η συγκεκριμένη τοποθέτηση τον κατατάσσει στους πιο αντιδραστικούς προπαγανδιστικούς μοχλούς των αστών. Είναι σπουδαίο εργαλείο για τα επιτελεία και τις υπηρεσίες των καπιταλιστών, ενάντια στο εργατικό κίνημα.

Τι άλλο είπε; «...Η ηγεσία του ΚΚΕ είναι βολεμένοι, που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην παραγωγή, νοιάζονται μόνο για τη θεσούλα τους, τις καρέκλες τους, που είναι εξασφαλισμένες από την κρατική χρηματοδότηση που παίρνουν από το αστικό κράτος», «κάνουν επαναστατική γυμναστική στα ουζερί». Οτι «το ΚΚΕ είναι ο πρώτος που εφάρμοσε το Μνημόνιο και έκανε απολύσεις σε απλούς εργαζόμενους που έλεγαν τη γνώμη τους χωρίς να πειραχτούν οι γραφειοκράτες»... Ολα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα καινούργιο απ' αυτά που τα αστικά επιτελεία, πρώτ' απ' όλα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ. επεξεργάζονται, και αναπαράγουν διάφορα αστικά ΜΜΕ. Φαίνεται ότι ανάμεσα στ' άλλα που λέει και κάνει για να σώσει τάχα το λαό από την «κρίση χρέους», γίνεται μέρος και του οπλοστασίου του αντικομμουνιστικού πολέμου για να του ζεσταίνει τη δική του θεσούλα το σύστημα. Για τα υπόλοιπα, περί δουλειάς στην παραγωγή, περί επαναστατικής γυμναστικής, περί γραφειοκρατίας κλπ..., στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί... Ας μην κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Αυτή είναι η κατάντια όσων εγκατέλειψαν προ πολλού την ταξική πάλη, αν ποτέ την πίστευαν, και έχουν περάσει στο αντίπαλο των εργατών ταξικό στρατόπεδο. Δεν είναι άλλωστε πρώτη φορά που κάνει ο περί ου ο λόγος αντιΚΚΕ δουλειά. Τώρα έφτασε και στο χυδαίο αντικομμουνισμό.

Γιατί όμως αυτή η αντικομμουνιστική επίθεση; Γιατί, όπως είπε, η ηγεσία του ΚΚΕ «δεν βλέπει την ανάγκη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα», «αγώνα κατά της κατοχής» και της ανάγκης να φτιαχτεί «κυβέρνηση πατριωτική, που θα σώζει τη χώρα». Τώρα τι να πούμε... Αγώνα για την επανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας κάνει, όπως λέει και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΛΑ.Ο.Σ. Αγώνα κατά της κατοχής κάνει και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, κάνουν και άλλοι για να σωθεί η χώρα. Μόνο που ο επιστήμονας, που λέει ότι είναι και μαρξιστής (!), ξέρει πολύ καλά ότι σωτηρία της χώρας, γενικά, δεν υπάρχει. 'Η το κεφάλαιο θα σωθεί ή η εργατική τάξη και ο λαός. Αλλά αυτό δεν το ακουμπά... Μιλά γενικά για σωτηρία της χώρας, όπως και οι αστοί, χωρίς να προτείνει διέξοδο, ή μάλλον προτείνει τέτοια πολιτική, που επιζητά και ένα τμήμα της πλουτοκρατίας, όπως: «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με τους δανειστές για να βρεθεί ποιο μέρος του χρέους είναι επαχθές, και μπορούμε να επιστρέψουμε στη δραχμή για να αναπτυχθεί γενικώς η ελληνική οικονομία και να μην είναι τριτοκοσμική χώρα». Δραχμή θέλει και μια μερίδα του κεφαλαίου. Επαναδιαπραγμάτευση ζητά π.χ. και η ΝΔ, αλλά εντός ευρωζώνης. Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση συζητώντας για την αναδιάρθρωση. Αναγνωρίζει το χρέος, έστω όχι και ολόκληρο, που σημαίνει ότι αυτό που αναγνωρίζει δε διαφωνεί να πληρωθεί και θα πληρωθεί από το λαό. Μιλά για κατοχή, που σημαίνει ότι «βγάζει λάδι» την αστική τάξη, το κεφάλαιο, που δημιούργησαν το χρέος, την αλληλοδιαπλοκή τους με άλλες καπιταλιστικές οικονομίες και την ανισομετρία, αλλά και τον καπιταλισμό που γεννά οικονομικές κρίσεις. Και που δεν τις ξεπερνά χωρίς την ανατροπή του. Και επειδή τα ξέρει ολ' αυτά, αλλά είναι ταγμένος με το κεφάλαιο, επειδή αυτή η γραμμή που προβάλλει ως σωτηρία του λαού είναι η άλλη όψη της σκλαβιάς του και αποκαλύφθηκε, ξεσπάθωσε αντικομμουνιστικά.