Στο εδώλιο του κατηγορουμένου φαίνεται πως θέλουν τους αγρότες - Αρειος Πάγος και κυβέρνηση - καθώς δε δίνεται ένα τέλος στο θέμα με την παραγραφή των «αδικημάτων» των αγροτών που... διέπραξαν κατά τη διάρκεια των μεγάλων πανελλαδικών αγροτικών κινητοποιήσεων από το 1995 μέχρι το 1997.

Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με δύο αποφάσεις του (162 και 163/2001) ομόφωνα παρέπεμψε την υπόθεση των αγροτικών κινητοποιήσεων στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, επειδή εμφανίζουν ιδιαίτερο και σημασία. Θα κριθεί, δηλαδή, αν το άρθρο 24 του νόμου 2721/1999 αντίκειται ή όχι με το άρθρο 47 του Συντάγματος. Η γνωμοδοτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ήδη έχει κρίνει αντισυνταγματική την παραγραφή των αδικημάτων, με το σκεπτικό ότι υποκρύπτει κεκαλυμμένη αμνηστία και αυτή δίνεται μόνο σε πολιτικά αδικήματα και όχι σε ποινικά.

Η ουσία είναι ότι ποινικοποιήθηκαν οι αγώνες των αγροτών, στάλθηκαν εισαγγελείς (για γαϊδουρινή συμπεριφορά (!) μιλούσε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλος), ωθούνταν η δικαιοσύνη στο να εκδικάσει και μετά, κάτω από τη γενική κατακραυγή, η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε και προχώρησε στη νομοθετική ρύθμιση.

Πάντως και ο Αρειος Πάγος επιμένει στις θέσεις του, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται η χώρα σε ένα απέραντο αγροτοδικείο. Παρέπεμψε την υπόθεση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, ενώ στην παραπεμπτική απόφαση επισημαίνει ότι γεννάται ζήτημα αν δύναται ο δικαστής (που έχει την εξουσία να μην εφαρμόζει νόμο αντισυνταγματικό) να ελέγχει τα ελατήρια που οδήγησαν το νομοθέτη στην ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου ή αν έχει τη δυνατότητα να αμφισβητεί την πρόθεση του νομοθέτη, δεχόμενος την άποψη ότι έχουμε «κρυπτοαμνηστία», την οποία απαγορεύει το Σύνταγμα.