Η Ζακλίν ντε Ρομιγί, η διεθνώς κορυφαία ελληνίστρια, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Ελληνίδα υπήκοος» από το 1995, γνωστή στην Ελλάδα από τις πολλές μελέτες της για την Ιστορία, τη Φιλοσοφία, τους μύθους, τον πολιτισμό της αρχαίας Ελλάδας, πέθανε σε ηλικία 97 χρόνων. Κόρη του καθηγητή της Φιλοσοφίας Μαξίμ Νταβίντ (σκοτώθηκε στον Β' Πόλεμο) και της συγγραφέα Ζαν Μαβουαζόν. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο δίπλα στον ελληνιστή Πολ Μαζόν. Το 1947 τέλειωσε το διδακτορικό της με θέμα «Ο Θουκιδίδης και ο αθηναϊκός ιμπεριαλισμός». Τυφλή, τα τελευταία χρόνια, υπαγόρευε τα νέα βιβλία της, πρόλαβε τη δημοσίευση του κύκνειου άσματός της, με τίτλο «Το ανθρώπινο μεγαλείο στον αιώνα του Περικλή».

Η Ρομιγί δίδαξε Κλασική Φιλολογία και Ιστορία, ξεκινώντας από το Λύκειο και φθάνοντας να διδάσκει επί δεκαετίες στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης και στο «Κλασικό Κολέγιο» της Γαλλίας. Πρωτοστάτησε σε όλες τις προσπάθειες των Γάλλων εκπαιδευτικών για τη σωτηρία της διδασκαλίας των αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών. Το πάθος της ήταν τα κορυφαία πνευματικά δημιουργήματα (ιστορικά, φιλοσοφικά, ποιητικά) του 5ου «χρυσού» αιώνα.

Σε συλλυπητήριο μήνυμα της η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού.