Το ίδιο υποκριτική και κάλπικη με τη συνολική διαφωνία της στο μνημόνιο είναι η θέση που, με καθυστέρηση περίπου τεσσάρων μηνών (!), πήρε η ΝΔ για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση αφορά στον «επιπόλαιο» τρόπο που διαπραγματεύτηκε το ζήτημα με την τρόικα και στο «δισταγμό» της να υλοποιήσει τη διάταξη «για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών». Επί της ουσίας, όμως, η ΝΔ συμπλέει πλήρως με την επιχειρούμενη κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, αφού την ίδια στιγμή τάσσεται υπέρ της «αναγκαίας ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις. Η ΝΔ, όπως αναφέρεται σε χτεσινή δήλωση του αρμόδιου τομεάρχη Εργασίας, Ι. Βρούτση, προτείνει «ποιοτική εργασία σε ισορροπία με την αναγκαία ευελιξία», «άμεση μείωση του μη μισθολογικού κόστους», «βελτίωση της προσαρμοστικότητας εργαζομένων και επιχειρήσεων»... Οι σκόπιμα γενικόλογες εκφράσεις δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι κινείται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση με την κυβέρνηση και την τρόικα, δηλαδή τη στρατηγική της Λισαβόνας. Αλλωστε, και ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς έχει ταχθεί με σαφήνεια υπέρ της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις. Παρ' όλα αυτά, τα στελέχη της ΝΔ δε διστάζουν να δημαγωγήσουν, προβάλλοντας τις πράγματι ολέθριες συνέπειες της αντεργατικής ρύθμισης, όπως ότι πλέον φτάνουμε στο σημείο «η πλήρης εργασία να αμείβεται κάτω από το όριο της φτώχειας»... Δεν ξεγελάνε όμως κανένα, γιατί την ίδια στιγμή δηλώνουν ότι πρέπει να επικρατήσει το σύνθημα «ανταγωνιστικότητα παντού»...