Παρασκευή 19 Νοέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Να ξεσηκωθεί ο λαός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο και αν τα νούμερα του προϋπολογισμού δίνουν μια πιο σαφή εικόνα για το μέγεθος της πρωτόγνωρης αντιλαϊκής λαίλαπας που θα πλήξει το λαό τον επόμενο χρόνο, όσο και αν αυτά τα νούμερα τρομάζουν, ωστόσο δε δίνουν παρά ένα - σχετικά μικρό - μέρος του πολέμου που έχει εξαπολύσει η πλουτοκρατία κατά του λαού. Ο προϋπολογισμός επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η κυβέρνηση ψευδόταν συνειδητά όλο το προηγούμενο διάστημα, όταν διαβεβαίωνε ότι δε θα ληφθούν άλλα μέτρα που θα θίγουν μισθούς και συντάξεις, ότι δε θα επιβληθούν νέοι φόροι ή ότι δε θα γίνουν απολύσεις. Να θυμίσουμε ότι ακόμα και το περασμένο Σάββατο, την παραμονή του β' γύρου των εκλογών, αυτή η «διαρροή» διοχετευόταν από την ομιλία του πρωθυπουργού μετά τις διαδοχικές συσκέψεις με αντικείμενο τον προϋπολογισμό του 2011.

Οι πάντες γνώριζαν ποια θα ήταν ακριβώς τα αντιλαϊκά μέτρα που θα συμπεριλαμβάνονταν στον προϋπολογισμό, όπως το γνώριζε ασφαλώς και η τρόικα. Ομως όλοι έδειχναν «κατανόηση» προκειμένου να στηρίξουν την εκλεκτή τους κυβέρνηση να υφαρπάσει όσες ψήφους περισσότερες μπορούσε. Ας μην υπάρχει όμως η παραμικρή ψευδαίσθηση ότι τα αντιλαϊκά μέτρα εξαντλούνται στα όσα αναφέρονται στον προϋπολογισμό. Ηδη με την υπογραφή του μνημονίου η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα παίρνει κάθε φορά όσα μέτρα κρίνονται «αναγκαία» μετά από τους σχετικούς ελέγχους... Το συμπέρασμα είναι ένα: Πάνε για χρεοκοπία το λαό και θα το καταφέρουν, αν ο λαός δεν ξεσηκωθεί για να ανατρέψει αυτή την πολιτική και να χρεοκοπήσει την πλουτοκρατία.

Κολλημένοι στις αυταπάτες

Αμετανόητα προσηλωμένοι στην ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία παραμένουν οι της ηγεσίας του ΣΥΝ. Μια μορφή υπεράσπισής της απέναντι στους λαούς είναι και η προσπάθεια καλλιέργειας αυταπατών ότι μπορεί να αλλάξει επί το φιλολαϊκότερον, παρότι έχει πλήρως αποκαλυφθεί ότι αν αλλάξει θα είναι μόνο για να γίνει πιο αντιλαϊκή, πιο αντιδραστική. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής μιλώντας χτες στο «Κανάλι 1» ισχυρίστηκε: «Η ΟΝΕ, όπως είναι, έχει θεμελιωθεί λάθος (...) Δεν μπορεί να επιβιώσει ένα τέτοιο νόμισμα, παρά μόνο αν γίνει μια ΟΝΕ δύο ταχυτήτων. Δεν μπορεί να λειτουργήσει ενοποιητικά, αποτελεσματικά και κυρίως για την ευημερία των ευρωπαϊκών λαών έτσι όπως είναι η ΟΝΕ. Επομένως, τίθεται θέμα επαναθεμελίωσης»... Και παρακάτω: «Οι πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί και οδήγησαν στην κρίση, σε καμία περίπτωση δεν οδηγούν στην οικονομική και εν τέλει στην πολιτική ένωση της Ευρώπης (...) Οι ηγέτες (...) έχουν γραμμένα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την ενοποιημένη Ευρώπη».

Εδώ οι λαοί και τα δικαιώματά τους έχουν παραδοθεί βορά στις ορέξεις του κεφαλαίου και οι αριστερούληδες φαντασιώνονται μια τέλεια ενοποιημένη ΕΕ, μια τέλεια, δηλαδή, φονική για τα δικαιώματα των εργαζομένων μηχανή. Κι εμπαίζει κιόλας τους λαούς ότι είναι δυνατόν η ΟΝΕ να λειτουργήσει υπέρ της ευημερίας τους!

Πάντα πρόθυμοι και ... με ευθύνη για το σύστημα

Ρωτάται ο Φ. Κουβέλης, στο πλαίσιο συνέντευξής του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Σας χαρακτηρίζουν ως "συστημική αριστερά", ότι, δηλαδή, είστε έτοιμος να συνεργαστείτε με το ΠΑΣΟΚ και σε κυβερνητικό επίπεδο. Είστε πράγματι πρόθυμος για μια τέτοια συζήτηση;». Απαντά: «Εξαρχής έχουμε πει ότι είμαστε η Αριστερά της ευθύνης. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν διακατέχεται από συμπλεγματικές λογικές. Το αποδείξαμε με τις επιλογές μας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στο διάλογο είμαστε ανοιχτοί, όμως η κυβερνητική συνεργασία προϋποθέτει ευρύτερες προγραμματικές συγκλίσεις που σήμερα δεν υπάρχουν. Τα υπόλοιπα είναι ασκήσεις επί χάρτου».

Ολα, βέβαια, κάπως ξεκινούν, έστω και με ασκήσεις επί χάρτου. Παρότι οι ευρύτατες συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές δεν ήταν επί χάρτου αλλά σε πραγματικό «έδαφος». Αναμφισβήτητα η «Δημοκρατική Αριστερά» είναι διαθέσιμη και πρόθυμη. Αυτό σημαίνει ο αυτοπροσδιορισμός της σαν «αριστερά της ευθύνης που δεν διακατέχεται από συμπλεγματικές λογικές». Σημαίνει ότι βρίσκεται εν αναμονή του σήματος για ανάληψη της ευθύνης συμμετοχής στην αντιλαϊκή διαχείριση. Να υπηρετήσει το σύστημα θέλει. Τα υπόλοιπα περί προγραμματικών συγκλίσεων, που δήθεν απουσιάζουν, είναι για τα μάτια του κόσμου. Αφού τα βρήκαν στον «Καλλικράτη», το μνημόνιο των περιφερειών και των δήμων, δε μένουν πολλά ακόμα για να συγκλίνουν... Ας είναι βέβαιος ο λαός ότι αν το σύστημα την καλέσει η «Δημοκρατική Αριστερά» θα πράξει το καθήκον στο ακέραιο, συμπράττοντας σε μια κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί αυτή; Ε, δε χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να καταλάβει κανείς ότι η κατεύθυνση θα είναι βαθιά αντιλαϊκή κι αντεργατική.

ΝΑΤΟ: Εχθρός των λαών

Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, που πραγματοποιείται σήμερα και αύριο, έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά τον επικίνδυνο, για τους λαούς και τον δικό μας, χαρακτήρα αυτής της λυκοσυμμαχίας. Που ιδρύθηκε το 1949 ως στρατιωτικοπολιτικός ιμπεριαλιστικός συνασπισμός κόντρα στα λαϊκά κινήματα, στην πάλη των λαών για το σοσιαλισμό, κόντρα στο ίδιο το σοσιαλιστικό σύστημα και στην ΕΣΣΔ.

Πρόκειται για μια αιματοβαμμένη ιστορία, στήριξης δικτατοριών, δολοφονικών επεμβάσεων στην υπηρεσία των διεθνικών μονοπωλίων. Αυτό που οι αστοί πολιτικοί (συντηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες) παρουσιάζουν ως δράση για την «ειρήνη και την ασφάλεια» το έχουν βιώσει και το βιώνουν στο πετσί τους εκατομμύρια άνθρωποι στη διαμελισμένη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, στη Σομαλία και αλλού, όπου οι ΝΑΤΟικοί φονιάδες έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους, όπως και με το λεγόμενο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, παράρτημα του ΝΑΤΟ όπου συμμετέχουν κυρίως χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Οι αστικές τάξεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, με πρώτες αυτές των ΗΠΑ, Γερμανίας, Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας κλπ. είναι ενωμένες στην επίθεση ενάντια στους λαούς, ενώ η μεταξύ τους «φαγωμάρα» ξεκινάει όταν πρόκειται για τη μοιρασιά της λείας από το πλιάτσικο του πλούτου των λαών.

Στη Σύνοδο στην Πορτογαλία θα καταληχθεί η λεγόμενη νέα στρατηγική για το 2020. Με αυτήν επιχειρείται να νομιμοποιηθεί η επέμβαση κατά του λαϊκού κινήματος χώρας - μέλους του, σ' ενδεχόμενο απειλής της αστικής εξουσίας, να ενισχυθούν οι ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, πέραν της ζώνης της Συμμαχίας, δηλαδή σε όλο τον πλανήτη, και μάλιστα με τη «νόμιμη» ομπρέλα του ΟΗΕ και σε συνδυασμό με τις ανάλογες δυνάμεις κρούσης της ΕΕ. Επίσης, στόχος της «νέας στρατηγικής» είναι ο έλεγχος των αγορών σε συνεργασία με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εκτός ΝΑΤΟ, στο όνομα της δήθεν αντιμετώπισης των «νέων ασύμμετρων απειλών» (κυβερνοεπιθέσεις, πειρατεία, διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, «ενεργειακή ασφάλεια», κλιματικές αλλαγές, κλπ.). Σε αυτά τα πλαίσια θα επεκταθούν και οι λεγόμενοι προληπτικοί πόλεμοι.

Αυτές οι διαδικασίες προωθούνται στα πλαίσια ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και με ανερχόμενες δυνάμεις, όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδία. Διακηρυγμένος στόχος επίσης είναι το γεφύρωμα με τα ανταγωνιστικά συμφέροντα της καπιταλιστικής Ρωσίας. Τέτοιο στοιχείο είναι η λεγόμενη αντιπυραυλική ασπίδα, όπου εξετάζεται η φόρμουλα για την ένταξη και της καπιταλιστικής Ρωσίας, ενώ γίνεται «παζάρι» και για την ένταξη άλλων χωρών, όπως η Τουρκία, αλλά και η χώρα μας. Το Αιγαίο και η εκμετάλλευσή του, στο πλαίσιο των διευθετήσεων των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας, είναι φανερό ότι επιχειρείται να μετατραπεί σε «ΝΑΤΟική λίμνη».

Αυτές τις εξελίξεις αναδεικνύει καθημερινά στη δράση το ΚΚΕ, αποκαλύπτει στα λαϊκά στρώματα τους κινδύνους από το δέσιμο του λαού στο ΝΑΤΟικό άρμα από τις αστικές κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Το ΚΚΕ όμως δε μένει στις διαπιστώσεις, αλλά καλεί το λαό να σηκώσει το ανάστημά του. Να παλέψει για απεμπλοκή της πατρίδας μας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για την επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτών από όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, για συνολική ρήξη με τον ιμπεριαλισμό, ΝΑΤΟ και ΕΕ, την αποδέσμευση της χώρας από αυτούς τους οργανισμούς, που θα επιβληθεί από την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη σε κάθε χώρα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Επιχείρηση αποπροσανατολισμού...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΝΤΕ ΒΡΕ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ στο δημόσιο η κυβέρνησή μας, που έχει για πρωθυπουργό τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Κάτι πράγματα που διαδίδουν όσοι θέλουν να υπονομεύσουν την εθνική προσπάθεια!

Κανείς δε θα απολυθεί. Απλά δε θα ανανεωθούν οι συμβάσεις που λήγουν και οι εργαζόμενοι αυτοί θα πάψουν να εργάζονται...

Διότι άλλο πράγμα να είσαι απολυμένος και άλλο πράγμα να ...έχει λήξη η σύμβασή σου. Ετσι που το πάνε, μάλιστα, οι κυβερνώντες θα μας πουν πως όχι απλά είναι δύο διαφορετικές έννοιες αλλά ακόμη και αντίθετες.

Προφανώς, αυτοί που τους έχει λήξει η σύμβαση δεν πρέπει να φάνε, να ντυθούν, να πληρώσουν φως, νερό, τηλέφωνο και ενοίκιο. Λήγουν και οι υποχρεώσεις μαζί με τη σύμβαση.

Να υποθέσουμε ότι και αυτή η ιστορία εντάσσεται στη συνήθη επικοινωνιακή τάση της κυβέρνησης για φραστικά παιγνίδια;

Ξέρετε, όπως η φορολογία βαφτίζεται «αλληλεγγύη» ή τα αντεργατικά μέτρα «κυβερνητικές προτεραιότητες»...

Είτε έτσι είτε αλλιώς, πάντως, πρόκειται για κανονικότατη κοροϊδία. Ακριβώς όπως οι δηλώσεις του είδους «δεν θα θιγούν οι μισθοί», αλλά θα καταργηθούν απλά οι Συλλογικές Συμβάσεις, θα αυξηθεί ο ΦΠΑ, το πετρέλαιο θέρμανσης, κλπ.

«ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ μας έχουν τη διάθεση να διευκολύνουν περισσότερο την Ελλάδα να φέρει σε πέρας την οδυνηρή προσπάθεια οικονομικής ανόρθωσης», δήλωσε χτες ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, μετά από συνάντηση με τον Ο. Ρεν.

Δε μας διευκρίνισε, πάντως, ποιοι είναι αυτοί οι «εταίροι του» που επιθυμούν νέα αντιλαϊκά μέτρα (γιατί η προσπάθεια, ως γνωστόν, είναι «οδυνηρή» αποκλειστικά για το λαό και όχι για το κεφάλαιο).

Ισως ξέρουν κάτι γι' αυτό οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες με πρώτη και καλύτερη την ΠΑΣΚΕ;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μαζί με την τρόικα οι εργατοπατέρες

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ακαταμάχητο επιχείρημα ότι είναι για ...το καλό των επιχειρήσεων και του υγιούς ανταγωνισμού επικαλείται η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για να ζητήσει την κατανόηση της τρόικας ως προς την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας όπως προβλέπεται από το επικαιροποιημένο μνημόνιο. Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, που ξετσίπωτα βρίσκονται σε «ανοιχτή γραμμή» με τους τοποτηρητές της τρόικας και είχαν χτες ακόμα μία συνάντηση μαζί τους, εξέφρασαν τάχα τη «διαφωνία» τους στη γενικευμένη εφαρμογή της διάταξης του επικαιροποιημένου μνημονίου που θεσμοθετεί την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και καταργεί τις συλλογικές και κλαδικές συμβάσεις. Ομως, δε διαφώνησαν από τη σκοπιά της υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων ούτε έβαλαν τις έτσι κι αλλιώς γελοίες «κόκκινες γραμμές» για την κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά από τη σκοπιά του υγιούς ανταγωνισμού, επικαλούμενοι ότι μια οριζόντια εφαρμογή «θα μειώσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων»(!) και δευτερευόντως θα προκαλέσει κοινωνική αναστάτωση!

Με άλλα λόγια, η συμβιβασμένη πλειοψηφία ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και όχι για τους εργαζόμενους, προτείνοντας διαφορετικό μείγμα διαχείρισης. Η αλήθεια είναι ότι χρόνια τώρα υποτάσσουν και ταυτίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων με τα συμφέροντα της επιχείρησης. Οι εργαζόμενοι, λοιπόν, δεν μπορούν να δείχνουν την παραμικρή ανοχή στους εργατοπατέρες, που ξεπουλάνε τα δικαιώματα και τους αγώνες τους. Βρίσκονται στην αντίπερα όχθη μαζί με κυβέρνηση - τρόικα - κεφάλαιο. Με το ΠΑΜΕ, λοιπόν, πρέπει να οργανώσουν τους αγώνες για να ορθώσουν εμπόδια και να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική.

Πλάτες στις αντεργατικές ανατροπές

Το ίδιο υποκριτική και κάλπικη με τη συνολική διαφωνία της στο μνημόνιο είναι η θέση που, με καθυστέρηση περίπου τεσσάρων μηνών (!), πήρε η ΝΔ για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση αφορά στον «επιπόλαιο» τρόπο που διαπραγματεύτηκε το ζήτημα με την τρόικα και στο «δισταγμό» της να υλοποιήσει τη διάταξη «για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών». Επί της ουσίας, όμως, η ΝΔ συμπλέει πλήρως με την επιχειρούμενη κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, αφού την ίδια στιγμή τάσσεται υπέρ της «αναγκαίας ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις. Η ΝΔ, όπως αναφέρεται σε χτεσινή δήλωση του αρμόδιου τομεάρχη Εργασίας, Ι. Βρούτση, προτείνει «ποιοτική εργασία σε ισορροπία με την αναγκαία ευελιξία», «άμεση μείωση του μη μισθολογικού κόστους», «βελτίωση της προσαρμοστικότητας εργαζομένων και επιχειρήσεων»... Οι σκόπιμα γενικόλογες εκφράσεις δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι κινείται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση με την κυβέρνηση και την τρόικα, δηλαδή τη στρατηγική της Λισαβόνας. Αλλωστε, και ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς έχει ταχθεί με σαφήνεια υπέρ της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις. Παρ' όλα αυτά, τα στελέχη της ΝΔ δε διστάζουν να δημαγωγήσουν, προβάλλοντας τις πράγματι ολέθριες συνέπειες της αντεργατικής ρύθμισης, όπως ότι πλέον φτάνουμε στο σημείο «η πλήρης εργασία να αμείβεται κάτω από το όριο της φτώχειας»... Δεν ξεγελάνε όμως κανένα, γιατί την ίδια στιγμή δηλώνουν ότι πρέπει να επικρατήσει το σύνθημα «ανταγωνιστικότητα παντού»...

Κυνικές ομολογίες

...«Γιατί, όταν επιδοτείς 100% τις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων που εντάσσονται σε αυτό το πρόγραμμα, έτσι ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν για 12 μήνες 400.000 θέσεις εργασίας, αυτή είναι μια μεγάλη ένεση στην αγορά, που στηρίζει τις βιώσιμες επιχειρήσεις να αντεπεξέλθουν στη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας μέσα στο 2010 και στο 2011»... Η παραπάνω δήλωση ανήκει - μεταξύ άλλων - στην υπουργό Εργασίας, Λ. Κατσέλη, κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής συνέντευξης και απαντώντας στην ερώτηση ποια είναι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Με απλά λόγια η υπουργός κάνει ακόμα πιο καθαρό, για όσους μπορεί να αμφιβάλλουν, ότι το μέλημα της κυβέρνησης με την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών είναι η στήριξη των κερδών των επιχειρήσεων και μόνο αυτό. Γιατί την ίδια στιγμή που βρίσκει χρήματα για να επιδοτεί στο 100% τις ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών, στους χιλιάδες ανέργους προσφέρει φτώχεια. Γιατί την ίδια στιγμή προχωρά, όπως επιτάσσει το μνημόνιο, σε δραστική μείωση των κονδυλίων που προορίζονται για τα επιδόματα ανεργίας, τα οποία εισπράττει μόλις το 1/3 από τους επίσημα καταγεγραμμένους ανέργους και το ποσό αυτών των επιδομάτων δεν ξεπερνά τα 450 ευρώ! Σε αυτές τις κυνικές ομολογίες απάντηση μπορεί να δώσει μόνο η συσπείρωση και ο ανυποχώρητος αγώνας των ανέργων και των εργαζομένων για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων.

Καλύτερη πληροφόρηση...

Ο κος Αυτιάς ή δεν ακούει καλά την πραγματικότητα ή ακούει πολύ καλά τη γραμμή της αντιΚΚΕ συκοφαντίας ή και τα δύο. Στη χτεσινή πρωινή εκπομπή του με αφορμή περιστατικά συγκρούσεων αναρχικών με τη νεολαία του ΠΑΣΟΚ απέδωσε τα επεισόδια στη ΚΝΕ. Χρήσιμο είναι να 'χει τουλάχιστον καλύτερη πληροφόρηση πριν να βγάλει συμπεράσματα στον αέρα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο καπιταλισμός δεν παίρνει γιατρειά

Δύο βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από τις εξελίξεις στην ΕΕ και τη συζήτηση γύρω από το μέλλον κύρια της Ευρωζώνης. Πρώτον, η κρίση είναι καπιταλιστική και συγχρονισμένη. Γι' αυτό χτυπάει όλα τα ιμπεριαλιστικά κράτη, με αυξομειούμενες εντάσεις. Το παραμύθι της ελληνικής κυβέρνησης, ότι τα μέτρα στην Ελλάδα είναι επιβεβλημένα εξαιτίας της «αδιαφάνειας» στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και της «αλόγιστης σπατάλης», στην οποία επιδόθηκαν δήθεν τα λαϊκά νοικοκυριά όλα τα προηγούμενα χρόνια, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Χώρες όπως η Ιρλανδία, που προβλήθηκαν σαν πρότυπα καπιταλιστικής ανάπτυξης, ή η Ισπανία, η τέταρτη ισχυρότερη οικονομία στην ΕΕ, βρίσκονται στη δίνη μιας κρίσης που βαθαίνει και αξιοποιείται από το κεφάλαιο σαν «ευκαιρία» για βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, για ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη.

Δεύτερον, ο νόμος της ανισομετρίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που οξύνονται σε συνθήκες κρίσης, είναι παράμετροι που οι καπιταλιστικές οικονομίες δεν μπορούν να υπερβούν, ούτε μέσα ούτε έξω από τις διακρατικές τους ενώσεις. Η ΕΕ, που προβλήθηκε από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου και στην Ελλάδα σαν το «κοινό μας σπίτι» με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο στα μάτια του λαού. Πρόκειται για ένωση του κεφαλαίου, που συγκροτήθηκε και εξελίχτηκε στη βάση συγκεκριμένων αντιλαϊκών συνθηκών, όπως αυτή του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, για να υπηρετήσει τα γενικότερα συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων έναντι των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Η όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ επιβεβαιώνει ότι ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές δεν μπορεί να υπάρξουν ανιδιοτελείς συνεργασίες για το συμφέρον του λαού. Αυτό που συναθροίζει τα καπιταλιστικά κράτη σε διεθνικές ενώσεις είναι η ανάγκη να υπηρετήσει το καθένα με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τη δική του ντόπια αστική τάξη. Εκεί που τα συμφέροντα ταυτίζονται, οι δεδομένοι ανταγωνισμοί αμβλύνονται, χωρίς σε καμιά περίπτωση να εκλείπουν. Η καπιταλιστική κρίση, όμως, απαιτεί καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων για να ξεπεραστεί και γι' αυτό αποτελεί παράγοντα όξυνσης του ανταγωνισμού για το ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι, στους οποίους συνυπάρχουν τράπεζες, βιομηχανίες κλπ., θα επιβιώσουν. Αυτή την κατάσταση αντανακλά σήμερα ο αδυσώπητος πόλεμος στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης, για να μην επεκταθεί κανείς στον πόλεμο μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των νομισμάτων τους σε παγκόσμια κλίμακα.

Κρίσεις θα υπάρχουν όσο υπάρχει καπιταλισμός. Αντιλαϊκά μέτρα θα παίρνονται είτε σε συνθήκες κρίσης, είτε σε συνθήκες μεγέθυνσης της καπιταλιστικής οικονομίας. Η Ιρλανδία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Εκτόξευσε τους ρυθμούς της ανάπτυξης με άγρια μέτρα (μείωση της φορολογίας για το κεφάλαιο, ιδιωτικοποιήσεις, γενίκευση της ελαστικής εργασίας, μείωση μισθών κ.ά.) και τώρα ο λαός της καλείται να απεμπολήσει τα τελευταία κεκτημένα για να βγει το κεφάλαιο από την κρίση. Σε κάθε περίπτωση, τα μονοπώλια βγήκαν και βγαίνουν κερδισμένα, όσο δε σπάει ο φαύλος κύκλος της κυριαρχίας τους. Γιατρειά ο καπιταλισμός δεν παίρνει. Μόνο ανατροπή. Εκεί πρέπει να κατατείνουν οι αγώνες του λαού, σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο, παράλληλα με την πάλη να οργανωθεί με προωθημένα αιτήματα η άμυνα στη βαρβαρότητα που δεν έχει τέλος.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ