Δύο αλληλένδετους και αλληλοσυμπληρούμενους στόχους θέτει το ΚΚΕ στον πολιτισμικό τομέα, μέσω της συζήτησης για το ρόλο της τέχνης και το χρέος των προοδευτικών καλλιτεχνών έναντι της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων, με αιχμή το σοσιαλιστικό ρεαλισμό, ο οποίος ήταν το κεντρικό θέμα της χτεσινής συζήτησης στη Θεατρική Σκηνή ΙΙ του Φεστιβάλ: 1) Υπεράσπιση των πολιτιστικών επιτευγμάτων του σοσιαλισμού από την αστική συκοφαντία. 2) Κάλεσμα προς την προοδευτική διανόηση και τους καλλιτέχνες να γνωρίσουν το σοσιαλιστικό ρεαλισμό, ώστε να ενδυναμώσουν, σε δημιουργικό επίπεδο, τη στράτευσή τους στην υπόθεση του σοσιαλισμού.

Γι' αυτό και η υπεύθυνη του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, Ελένη Μηλιαρονικολάκη, που έκανε την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης, σημείωσε ότι «αυτή η συζήτηση δεν έχει ακαδημαϊκό χαρακτήρα», αλλά «είναι συζήτηση μάχης». Διότι, ενώ ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός «ανέκαθεν συγκέντρωνε τα εμπαθή πυρά της αστικής προπαγάνδας, στις μέρες μας δέχεται τη λάσπη με τους τόνους, καθώς αποτελεί ένα από τα αγαπημένα θέματα της ξεδιάντροπης εκστρατείας της ΕΕ για να εξισωθεί στη λαϊκή συνείδηση ο κομμουνισμός με το φασισμό».

Γιατί όμως οι αστοί επιτίθενται με τόση λύσσα σε κάτι που συκοφαντούν ως «πεθαμένο γραφειοκρατικό κατασκεύασμα»; Διότι μέσω αυτού προσπαθούν να απαξιώσουν και να συκοφαντήσουν αυτά «που κατόρθωσε ο σοσιαλισμός και η σοσιαλιστική τέχνη στη μορφωτική και πολιτιστική ανάπτυξη του λαού». Η ομιλήτρια ανέλυσε τους αντικειμενικούς όρους που διέπουν το καλλιτεχνικό έργο και το δημιουργό του και υπογράμμισε ότι «επιδίωξή μας είναι η σημερινή συζήτηση να βοηθήσει τους καλλιτέχνες που είναι κοντά μας να αισθητοποιήσουν όσο γίνεται καλύτερα τη στράτευσή τους, έτσι που με το έργο τους να εμπνεύσουν στην πάλη για το σοσιαλισμό».

Με αναφορές στον Λένιν και τον Μπρεχτ, η ομιλήτρια τεκμηρίωσε τη διαπίστωση της εντελώς διαστρεβλωμένης εικόνας που προβάλλουν οι αστοί, σημειώνοντας ότι, αντίθετα, η κομμουνιστική κομματικότητα στην τέχνη «δεν μπορεί να είναι προϊόν ούτε "ιδεολογικών πειθαναγκασμών", ούτε "κομματικής επιβολής" όπως υποστηρίζουν οι απολογητές της αστικής τάξης», αλλά είναι ελεύθερη, «δηλαδή συνειδητή και σκόπιμη συστράτευση» στους σκοπούς του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Κάλεσε τέλος τους καλλιτέχνες να μελετούν «όλο και πιο βαθιά την κομμουνιστική ιδεολογία» και να συνδυάσουν αυτή τη γνώση με την πράξη. «Και τότε είναι βέβαιο ότι θα συναντηθείτε με το σοσιαλιστικό ρεαλισμό».

Μίλησαν επίσης ο Γ. Σκαρπερός, μέλος του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ, εικαστικός, και ο Κ. Καζάκος, βουλευτής του ΚΚΕ, ηθοποιός, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο ηθοποιός, Β. Κολοβός. Προηγήθηκε μικρό μουσικό αφιέρωμα σε Σοβιετικούς συνθέτες από τα σύνολα μουσικής δωματίου της ΚΝΕ.