Ποιος το έστησε; Η απάντηση δύσκολα θα γίνει γνωστή. Γνωστό όμως είναι ποιος το έχει ανάγκη. Μέρες τώρα οι κονδυλοφόροι της αστικής τάξης κάνουν καθαρό ότι για να περάσουν τα μέτρα που θέλει το κεφάλαιο για να γονατίσει τέλεια την εργατική τάξη, πρέπει να γίνει πιο ισχυρή η σιδερένια φτέρνα.

Γιατί ξέρουν πως κανένας δε κάθεται να τον σφάξουν. Η αστική τάξη έχει ανάγκη τη βία. Βία είναι η ίδια. Με βία μόνο μπορεί να περάσει την πολιτική της. Και οργανώνει τη βία για να την επικαλεστεί. Αυτοί με τους αγκυλωτούς στο σβέρκο έξω από τη Βουλή είναι οι ίδιοι που στοιχίζονται μπροστά και πίσω από τα ΜΑΤ κάθε φορά που επιχειρείται χτύπημα μιας λαϊκής διαδήλωσης. Οι άλλοι που παριστάνουν τους «αντιεξουσιαστές» έχουν επιχειρήσει πάμπολλες φορές να χτυπήσουν εργατικές διαδηλώσεις. Δεν το κατάφεραν με αφορμή τον Γρηγορόπουλο, δεν το κατάφεραν και χτες. Τους είδαμε, τους ξέρουμε. Ενας είναι ο «τροφοδότης λογαριασμός» και γι' αυτούς και για τον Καρατζαφέρη που έσπευσε σαν έτοιμος από καιρό. Φοβούμαστε ότι δεν είναι έξω από το παιχνίδι και όσοι πολύ ψηλά στην κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία στοχοποιούν το ΚΚΕ.

Παίζουν επικίνδυνο παιχνίδι, θα τους γυρίσει μπούμερανγκ. Με τον ένα και μοναδικό τρόπο που ξέρει το εργατικό κίνημα. Στο φως της μέρας, στους χώρους δουλειάς, με χτύπημα των καπιταλιστών εκεί που πονάνε, στα κέρδη τους. Με όλο και καλύτερη οργάνωση των εργατών μέχρι και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Ως τότε καταγράφουμε κάποιες παράξενες συμπτώσεις: για «στάση» μίλησε ο Καρατζαφέρης για «στάση» έγραφε και ο Πρετεντέρης. Στο κάλεσμα για Ανυπακοή είδε την αιτία ο Καρατζαφέρης, το ίδιο και ο Παπαδημητρίου του εφοπλιστή Αλαφούζου.

Γιατί καρφώνονται τόσο χοντρά; Γιατί χιλιάδες και χιλιάδες είναι στο δρόμο και δε θα σταματήσουν αν δεν παρθούν πίσω τα αντεργατικά μέτρα. Η λαϊκή πλειοψηφία είναι στο δρόμο, αυτό είναι το κρίσιμο, αυτό περιφρουρούμε. Αυτό μελετά η κυβέρνηση στον «πρωινό καφέ», σ' αυτό απάντησαν - η κυβέρνηση, ή άλλο κέντρο, μας είναι αδιάφορο - με τη χτεσινή προβοκάτσια.

Προσπερνάμε τους προβοκατόρικους παραλληλισμούς του Καρατζαφέρη με το '44, μαρτυρούν πως η αστική τάξη δεν έχει συνέλθει ακόμα από τη χαροτρομάρα της.

Κρατάμε την επιμονή της κυβέρνησης που, ενώ ασκεί απροκάλυπτη βία σε βάρος εκατομμυρίων εργατών, πλατύτερων λαϊκών στρωμάτων, τολμά να ζητά δηλώσεις μετανοίας από το ΚΚΕ.

Το έκανε σαν έτοιμη από καιρό, τουλάχιστον. Γιατί έχει - όπως και η αστική τάξη τα συμφέροντα της οποίας υπηρετεί - τη βία στο αίμα της. Το Ασφαλιστικό είναι βία, το εργασιακό είναι βία. Αυτή τη βία θέλει να κρύψει, γι' αυτό έχει ανάγκη τις προβοκάτσιες.

Προχωράμε, οργανωμένα, συγκροτημένα, περιφρουρημένα, περήφανοι γι' αυτή τη σπουδαία διαδήλωση του ΠΑΜΕ, που κατέκλυσε χτες τους δρόμους της Αθήνας, για όλες τις διαδηλώσεις που οργάνωσε το ΠΑΜΕ σ' όλη τη χώρα. Και γι' αυτές που θα συνεχιστούν σήμερα το απόγευμα. Και για όλες που θα ακολουθήσουν. Αφοβα και μ' αυτήν την αφοβία καλούμε περισσότερους εργάτες να δώσουν το αγωνιστικό τους «παρών»!

Τους τρεις υπαλλήλους τους σκότωσε η αστική τάξη, όποια «προβιά» κι αν φορούσαν τα όργανά της.