Ορος για την προσπάθεια αυτή είναι οι δυνάμεις μας να έχουν ξεκάθαρο το ρόλο του σχολείου σήμερα, το με ποιους τρόπους η άρχουσα τάξη προωθεί το σχεδιασμό της στο χώρο της εκπαίδευσης για να εξυπηρετήσει το στρατηγικό της στόχο, την αναπαραγωγή των κερδών της, τη μακροημέρευση της εξουσίας της. Η πείρα της Οργάνωσης επαληθεύει ότι «το αστικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αλλά ο πιο σοβαρός μηχανισμός χειραγώγησης συνειδήσεων, εκπαίδευσης της αυριανής εργατικής βάρδιας». Ετσι είναι και δε χωρά καμιά αυταπάτη ότι έτσι θα συνεχίσει να είναι. Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν ήταν και δεν είναι ξεκομμένο από την παραγωγή κι όσοι κλείνουν τα μάτια στην ιστορική πείρα για να ονειρευτούν «ελευθεριακά» σχολεία και εκπαίδευση, μόνο αθώοι δεν είναι. Η αστική τάξη αντιμετωπίζει το σχολείο με βάση τα συμφέροντά της κι επομένως πέρα από χώρο άμεσης κερδοφορίας (ιδιωτικοποιήσεις, εταιρείες μέσα στα σχολεία κλπ.), βασικό της μέλημα είναι να διαμορφώσει την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, χωρίς εφόδια, με τρομοκρατημένη συνείδηση, έρμαιο στις επιδιώξεις της για παραπέρα εκμετάλλευση. Το σχολείο διαπαιδαγωγεί τη νεολαία να σκέπτεται ανορθολογικά, με αποσπασματικές γνώσεις, χωρίς επιστημονική μεθοδολογία. Της δημιουργεί στρεβλή εικόνα για τη μισθωτή εργασία, το ρόλο του εργαζόμενου, την ταξική διάρθρωση της κοινωνίας, την πάλη των τάξεων, τις νομοτέλειες κίνησης της κοινωνίας.

Σ' αυτούς τους σχεδιασμούς βασικό τους εργαλείο είναι τα ΕΠΑΛ, στα οποία επιδιώκουν να καταλήγουν όλα τα παιδιά της εργατικής τάξης. Οδηγός τους οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, όπως η Γερμανία, που εδώ και χρόνια περισσότεροι από το 65% των νέων στρέφονται προς αυτή την κατεύθυνση. Γι' αυτό και τα τελευταία χρόνια γίνονται μια σειρά ρυθμίσεις, από την αλλαγή του ονόματος (ΤΕΛ, ΤΕΕ, ΕΠΑΛ) μέχρι τις ψευτοευκαιρίες πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, για να εξωραΐσουν την κατάσταση, να οδηγήσουν την πλειοψηφία των νέων σ' αυτή τη «μηχανή παραγωγής» φτηνού ευέλικτου εργατικού δυναμικού.

Πέρα από την ίδια τη λειτουργία των σχολείων σήμερα, το περιεχόμενο της διδασκαλίας όπως αυτό αποτυπώνεται στα σχολικά βιβλία, όλες οι Οργανώσεις έχουν μια σειρά παραδείγματα για το πώς το εκπαιδευτικό σύστημα ενσωματώνει άμεσα τα ιδεολογήματα της άρχουσας τάξης. Ειδικά το τελευταίο διάστημα, είδαμε καθηγητές να επιχειρηματολογούν για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης με μεγαλύτερη αρτιότητα ακόμη κι από τους κυβερνητικούς εκπροσώπους, από τους πληρωμένους κονδυλοφόρους της άρχουσας τάξης.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι δυνάμεις μας στα σχολεία, στη συζήτηση για τις Θέσεις αναδεικνύουν ως βασική πλευρά την απάντηση στον αντικομμουνισμό, μιας και γίνονται άμεσοι δέκτες της λυσσαλέας αντικομμουνιστικής επίθεσης που τείνει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης. Το τελευταίο διάστημα μια σειρά εκδηλώσεις, συζητήσεις στα σχολειά για το τείχος του Βερολίνου, επισκέψεις και μεθοδευμένες συζητήσεις πάνω στην ταινία «Ψυχή βαθιά» όξυναν την αντικομμουνιστική επίθεση, έδωσαν ώθηση στη λύσσα ρεφορμιστών, οπορτουνιστών εκπαιδευτικών και λοιπών παρατρεχάμενων, που έφτασαν ακόμη και για τις ελάχιστες αράδες που αναφέρονται στα βιβλία της Ιστορίας για την ΕΣΣΔ να λένε στους μαθητές «σιγά μη σας εξετάσω για να δω αν καθίσατε να διαβάσετε τι έκανε ο Στάλιν».

Το επόμενο διάστημα θα γίνει προσπάθεια να βαθύνει ακόμη παραπέρα ο αντιδραστικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Η αξιολόγηση των καθηγητών και οι υπόλοιποι μηχανισμοί ενσωμάτωσης που επιδιώκουν την μεγαλύτερη ενεργητική συμμετοχή των εκπαιδευτικών, η αποκέντρωση που επιχειρείται με τον «Καλλικράτη» και θα κάνει τα σχολεία «ξέφραγο αμπέλι» για τους επιχειρηματίες και τη διαμόρφωση του περιεχόμενου διδασκαλίας ανάλογα με τα συμφέροντά τους, σε συνδυασμό με την πίεση που διαμορφώνεται λόγω των οξυμένων προβλημάτων ως συνέπεια της αντιλαϊκής επίθεσης, ανεβάζουν τις απαιτήσεις από όλους μας για να ανέβει η παρέμβασή μας, να γίνουμε ακόμη πιο αποτελεσματικοί. Δε θα αφήσουμε να φτιάξουν τους αυριανούς εργαζόμενους έρμαια στις διαθέσεις τους. Η μάχη σε καμιά περίπτωση δεν κρίθηκε κι αυτό επιβεβαιώνεται από τη λυσσασμένη επίθεση των ίδιων στη συνείδηση της νεολαίας. Η απόκρουση του δηλητηρίου που διοχετεύουν στους νέους, η διαπαιδαγώγησή τους με τις αξίες και τα ιδανικά της εργατικής τάξης, πέρα από την ώθηση που θα δώσει στο μαθητικό κίνημα σήμερα, θα διαμορφώνει τους όρους τα επόμενα χρόνια, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να γίνεται ακόμη πιο μαζικό, πιο ρωμαλέο στο δρόμο της αντεπίθεσης ως την ολοκληρωτική κατάργηση της εκμετάλλευσης.

Σημαντικός παράγοντας σ' αυτή την κατεύθυνση είναι η παρέμβασή μας στις μικρές ηλικίες, όπως εντοπίζουμε τα τελευταία χρόνια και αποτυπώνεται και στις Θέσεις. Ο αντίπαλος έχει χαράξει καλά μελετημένη στρατηγική για να σταθεροποιήσει συγκεκριμένες αντιλήψεις και τρόπο ζωής στα μικρά παιδιά ακόμα και από την προσχολική ηλικία. Βασικός μηχανισμός είναι το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που έχει επεξεργασμένο ιδεολογικό προσανατολισμό μέσα από το περιεχόμενο των μαθημάτων. Επίσης βασικό ρόλο παίζουν τα ΜΜΕ που επηρεάζουν σημαντικά αυτές τις ηλικίες, αλλά και οι βιομήχανοι και μεγαλέμποροι που με μια σειρά καταναλωτικά προϊόντα στοχεύουν ξεκάθαρα στη συνείδηση της νεολαίας. Ετσι στον ανορθολογισμό της διδασκαλίας από το Δημοτικό κιόλας, στην πολύμορφη παρέμβαση σε παιδιά ηλικίας 6-15 ετών για την προώθηση της ιδέας της καπιταλιστικής ενοποίησης, στον αντικομμουνισμό (που φτάνει ως το σημείο να ...ευθύνεται το τείχος του Βερολίνου για την εξαφάνιση ζωικών πληθυσμών αφού έκοβε την πρόσβαση από την Ανατολική στη Δυτική Ευρώπη με αποτέλεσμα να μειωθεί η τροφή και τα ζώα να μην μπορούν να αναζητήσουν αλλού!!!), έρχονται να προστεθούν μια σειρά σκουπίδια που προβάλλονται από τα ΜΜΕ ακόμη και με κινούμενα σχέδια, αλλά και μια σειρά καταναλωτικών προϊόντων όπως π.χ. τα videogames που απευθύνονται αποκλειστικά στη συνείδηση των μικρών παιδιών.

Δε χωρά καμιά επανάπαυση. Ο αντίπαλος βάζει τις βάσεις του από αυτές τις ηλικίες και κάθε κορόνα περί «προσηλυτισμού», «ελεύθερης και αντικειμενικής διαπαιδαγώγησης των μικρών παιδιών», σε μια ταξική κοινωνία που ο αντίπαλος σαρώνει συνειδήσεις νέων από τα γεννοφάσκια τους, ακούγεται μόνο ως προσπάθεια να αφήσουν απ' έξω τη δική μας παρέμβαση και να αφήσουν πεδίο δόξης λαμπρό στο ισοπεδωτικό έργο των καπιταλιστών.

Παρά την ένταση της επίθεσης, τις πρόσθετες δυσκολίες που γεννά στην παρέμβασή μας, σήμερα είμαστε περισσότερο αισιόδοξοι από ποτέ. Εχουμε σπουδαία εφόδια σ' αυτή την προσπάθεια για να μετρήσουμε άλματα το επόμενο διάστημα. Μετά την απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Κόμματος για τη Νεολαία, την Απόφαση της Πλατιάς Συνόδου του ΚΣ, οι ποφάσεις του 18ου Συνεδρίου, οι εκτιμήσεις για τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και η αντίληψή μας για το Σοσιαλισμό, αλλά και οι επεξεργασίες του Κόμματός μας στα ζητήματα της Ιστορίας (Διακήρυξη για 90χρονα, για ΔΣΕ, για Οχτωβριανή κλπ.) αποτελούν σοβαρό εφόδιο στην προσπάθεια για την παραπέρα ισχυροποίηση της ΚΝΕ.

Μέσα από τη σταθερή προσπάθεια για ξεπέρασμα των καθοδηγητικών αδυναμιών, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε ουσιαστικά την ΟΒ, θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις να απαντήσουμε ακόμη πιο μαχητικά στην επίθεση του αντιπάλου, να διαμορφώσουμε σωστά κριτήρια στη μαθητική νεολαία για να πορευτεί, κρατώντας αγωνιστική ανυποχώρητη στάση και στους χώρους εργασίας που η τρομοκρατία και η πίεση θα πολλαπλασιάζονται.

Η θέληση των συντρόφων μας να μάθουν, οι εκατοντάδες ερωτήσεις, αλλά και η σωρεία των επιχειρημάτων που καλλιεργεί ο αντίπαλος σ' αυτούς τους χώρους, που βγήκαν από τις ΟΒ στην προσυνεδριακή διαδικασία, επιβεβαιώνουν τις Θέσεις και ανεβάζουν τον πήχη για το στελεχικό δυναμικό της Οργάνωσης. Η συνεδρίαση της ΟΒ δεν μπορεί να θεωρείται ούτε αυτοσκοπός, ούτε αγγαρεία, ούτε ένα τεχνικό καθήκον. Είναι η ουσιαστική προϋπόθεση οργανωμένα και ενιαία να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε την αντεπίθεσή μας. Μόνο κρατώντας σταθερά το τιμόνι στη λειτουργία της ΟΒ, με σκοπό την αφομοίωση της πολιτικής του Κόμματος, της αντίληψής μας για το Σοσιαλισμό, μπορούμε να ανέβουμε ένα μπόι παραπάνω και να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις. Οι πρωτοβουλίες που το προηγούμενο διάστημα πήραν αρκετές ΟΒ, με εκδρομές, επισκέψεις ιστορικών χώρων, προβολές και συζητήσεις για ζητήματα που απασχολούν τους μαθητές και ο αντίπαλος επικεντρώνει τα πυρά του, βοήθησαν σημαντικά και πρέπει να πολλαπλασιαστούν. Να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας της ΟΒ. Ετσι θα αναβαθμίζεται και θα εμπλουτίζεται η ζωή της ΟΒ, θα διαπαιδαγωγεί τα μέλη μας στην ουσία της οργανωμένης ζωής, βάζοντας βάσεις για τη σταθερή τους πορεία, θα γίνεται βάση για να ανεβαίνει η ικανότητα της ΟΒ να εξειδικεύει στο χώρο της, παίρνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε χώρου, που σαν τα μέλη της ΟΒ δεν τα βιώνει κανείς άλλος.