Η αναγκαιότητα, οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να παλέψουν μαζί - χωρίς καμιά ανοχή στη κυβερνητική πολιτική και χωρίς αυταπάτες, να διεκδικήσουν μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους - γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη μπροστά στο άθλιο παιχνίδι που έχουν στήσει στις πλάτες χιλιάδων εργαζομένων στα stage η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση»).

Η κυβέρνηση έκανε καθαρό ότι δεν πρόκειται να καταργήσει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις. Ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης - μετά τη συνάντησή του χτες με την ολομέλεια του ΑΣΕΠ - δήλωσε ότι τα κενά που θα δημιουργηθούν στις υπηρεσίες του Δημοσίου μετά την κατάργηση των STAGE και τη λήξη των συμβάσεων όσων απασχολούνται με αυτό το καθεστώς, θα καλυφθούν με προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Ο υπουργός, βεβαίως, διακήρυξε για άλλη μια φορά ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι προοπτικά να μην υπάρχουν στο Δημόσιο εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας και όλα τα κενά να καλυφθούν με μόνιμο προσωπικό. Ομως, όταν ρωτήθηκε σχετικά, δεν ήταν σε θέση να απαντήσει για το πότε και πώς θα γίνει αυτό, αρνούμενος επί της ουσίας να αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Εξίσου ασαφής ήταν ο υπουργός για το τι θα γίνει στο ζήτημα της μοριοδότησης των εργαζομένων τύπου STAGE που ισχύει σήμερα αναφορικά με τη συμμετοχή τους σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για κάλυψη μόνιμων θέσεων στο Δημόσιο. Και σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας άρχισε να «κλαίει» δήθεν για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που δεν έχουν μοριοδότηση. Τέλος, ο Γ. Ραγκούσης ανέφερε ότι επιλογή της κυβέρνησης είναι όλες οι προσλήψεις στο δημόσιο τομέα (στενό και ευρύτερο) να γίνονται μέσω ΑΣΕΠ, πράγμα που - αν ισχύσει - απαιτεί την αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού.

Κροκοδείλια δάκρυα για τους υπό απόλυση - σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες - των προγραμμάτων Stage χύνουν τα ηγετικά στελέχη της ΝΔ, συνεχίζοντας την τακτική της ψηφοθηρίας και της ομηρίας στις πλάτες των ανέργων. Στην πραγματικότητα, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις που έκαναν χθες οι υποψήφιοι αρχηγοί της ΝΔ, η ηγεσία της ΝΔ επί της ουσίας αναγνωρίζει στην κυβέρνηση το δικαίωμα να προχωρήσει στα μέτρα που θεωρεί αναγκαία. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δε ζητά μονιμοποίηση των «θυμάτων» της πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Η Ντ. Μπακογιάννη, στη δήλωσή της, επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αντίθετα με τις προεκλογικές της εξαγγελίες, προχωρεί σε αποφάσεις που εκδικούνται χιλιάδες παιδιά τα οποία εργάζονται στα προγράμματα Stage στο Δημόσιο Τομέα, αλλά και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση». Στο «διά ταύτα» απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση «να προχωρήσει άμεσα σε ουσιαστικό διάλογο, έτσι ώστε να βρεθεί ο καλύτερος δυνατός τρόπος επίλυσης του θέματος».

Από την πλευρά του, ο Αντ. Σαμαράς περιορίζεται να διαπιστώσει «το έλλειμμα κοινωνικής ευαισθησίας που χαρακτηρίζει τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ», καθώς και ότι δε μειώνονται τα δημόσια ελλείμματα «συνθλίβοντας τα όνειρα χιλιάδων νέων ανθρώπων».

Το ζήτημα των stage κυριάρχησε και στη χτεσινή συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ, όπου οι παρατάξεις της πλειοψηφίας έστησαν ένα άθλιο μικροκομματικό παιχνίδι στις πλάτες χιλιάδων νέων εργαζομένων. Ευθυγραμμισμένη με τη γραμμή της κυβέρνησης εμφανίστηκε η ΠΑΣΚΕ, που ουσιαστικά ζήτησε οι εργαζόμενοι στα stage να πεταχτούν στην ανεργία, ενώ ΔΑΚΕ και Α.Π. τάχθηκαν υπέρ της μοριοδότησής τους σε νέους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Ομως και οι τρεις ευλόγησαν τη διαιώνιση αυτής της αθλιότητας στον ιδιωτικό τομέα, όπως ακριβώς και η κυβέρνηση. Οπως είπαν οι εκπρόσωποί τους, τα stage πρέπει τώρα να αποκτήσουν τη μορφή «μαθητείας» και να γίνονται για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με έλεγχο από το κράτος.

Σε αντίθεση με τους εργατοπατέρες, τα στελέχη του ΠΑΜΕ ζήτησαν την κατάργηση αυτής της άθλιας μορφής εκμετάλλευσης των νέων ανθρώπων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αλλά και όλων των ευέλικτων τύπων απασχόλησης, της ενοικίασης εργαζομένων και των δουλεμπορικών γραφείων, της μερικής απασχόλησης, των ωρομισθίων κ.λπ. Και απαίτησαν το δικαίωμα για πλήρη σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους.