ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ: Εδώ η ανεργία σπάει κόκαλα όπως μαθαίνω και βλέπω καθημερινά, γιατί εγώ είμαι σε προσωρινή αναπηρική σύνταξη. Είμαι στα 64 και ακόμα δεν έχω καταφέρει να βγω σε οριστική σύνταξη. Το Κόμμα έχει φανεί επανειλημμένως ότι είναι σωστό στις προβλέψεις του. Εδώ είναι οι θέσεις και οι προτάσεις της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά για την ανεργία, από το Νοέμβρη του '99, που λέει ότι η ένταξη στην ΟΝΕ, η στρατηγική αυτή επιλογή των πολυεθνικών, θα επιδεινώσει την κατάσταση των εργαζομένων. Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη η ανεργία ξεπέρασε το 80% όταν ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και μαραζώνει ένας βασικός οικονομικός πνεύμονας του Πειραιά. Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία ξεπουλιέται. Θυσιάζεται στο βωμό του καταμερισμού εργασίας, της στήριξης των ναυπηγείων άλλων ευρωπαϊκών χωρών που προωθεί το επιτελείο των Βρυξελλών με τη σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Πέρυσι τον Οκτώβρη, το Κομμουνιστικό Κόμμα κατέθεσε στη Βουλή πρόταση νόμου για να μην περάσουν τα μέτρα της κρίσης και για να στηριχθούν οι άνεργοι. Αυτά τα μέτρα γιατί δεν τα ψήφισαν τα άλλα κόμματα που τώρα ζητάνε τη ψήφο των εργαζομένων και εδώ σε ορισμένους εργαζόμενους τους φταίνε οι αγώνες των εργαζομένων που δεν έχουν δουλειά και ζητάνε να κάνουν άλλο σωματείο;

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Να προσθέσω κάτι, γιατί νομίζω ότι αυτά είναι επιχειρήματα - καταπέλτης. Δεν κάνει εντύπωση. Στη Γερμανία κλείνουν εργοστάσια, διώχνουν 10-20 χιλιάδες ανθρώπους και η Γερμανία είναι ισχυρή χώρα. Εχετε δει κινητοποιήσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία εκεί; Στις ΗΠΑ μαζικά, τώρα, οι καινούριοι άνεργοι. Είδατε κινητοποιήσεις; Εδώ στην Ελλάδα όμως; Και έναν να απόλυαν από ένα εργοστάσιο και ακόμα και αν το ΚΚΕ δεν είχε δυνάμεις εκεί αλλά ειδοποιούνταν, ή το ΚΚΕ, ή και άλλοι άνθρωποι που δουλεύουμε μαζί στα πλαίσια των σωματείων, απέξω... Αυτό δεν είναι σημαντικό πράγμα; Στη Γερμανία έχετε δει να γίνονται κινητοποιήσεις; Ετσι θα κάνουμε την Ελλάδα; Να κλαίμε τη μοίρα μας; Εμείς δεν το δεχόμαστε αυτό. Και με ένα ΚΚΕ, αν θέλετε, το οποίο το 1991 βρέθηκε στριμωγμένο στη γωνία, έχασε δυνάμεις. Δεν υπήρχαν χειρότερες ώρες απ' το 1991, αυτή η παγκόσμια κρίση του κομμουνιστικού κινήματος. Παρ' όλα αυτά, αυτό το ΚΚΕ, με αυτά τα ποσοστά που έχει, δεν άφησε τίποτα να πέσει κάτω, χωρίς να υπάρχει διαμαρτυρία. Για σκεφτείτε: Αν και εμείς είχαμε ισοπεδωθεί, θα ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα.

Γιατί το θέμα είναι αυτό: Λέει, «ή όλα ή τίποτα»; Εμείς διεκδικούμε όλα. Αλλά ξέρουμε ότι ο δρόμος πάλης θα είναι δύσκολος και ακριβώς, ματαιώνεις, δυσκολεύεις, αποσπάς. Δεν ξέρω πώς θα ήταν η Ζώνη αν δεν είχατε και εσείς τους δικούς σας αγώνες. Δε λέω ότι μόνο κομμουνιστές έκαναν αγώνες. Για σκεφτείτε το. Σας είπα και πριν για την Κροατία, όλες αυτές οι χώρες θα φτιάξουν καινούριες εγκαταστάσεις. Πού ξέρουμε αύριο, ας πούμε, αν οι Αμερικανοί δε φτιάξουν στην Αλβανία ναυπηγεία; Πού να ξέρει κάνεις;

Επομένως, εμείς θέλουμε μία κυβέρνηση που να μη λέει «δεν μπορώ να κάνω, έτσι αποφάσισε η ΕΕ». `Η, «παιδιά, οι εφοπλιστές πάνε εκεί, δεν μπορώ να τους επιβάλω». Να το πούνε προεκλογικά ότι «εγώ δεν μπορώ να επιβάλω στους εφοπλιστές να φέρουνε εδώ τα πλοία». Αφού τους έχουνε σε φοροαπαλλαγή. Να εκβιάσουν τους εφοπλιστές, «θα σας βάλω φόρο». Οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν τίποτε. Ούτε φόρο κληρονομιάς. Τα καύσιμα σχεδόν τζάμπα. Θα τους πούνε «κύριοι, ακούτε να δείτε, θα φέρετε τα πλοία σας εδώ». Οχι παρακαλεστά, «έλα κύριε τάδε που ψηφίζεις το ίδιο κόμμα για να μη θιγεί ο υπουργός Ναυτιλίας». Οχι έτσι. «Θα πάρεις μέτρα, θα 'ρθεις εδώ»! Γιατί τώρα, και οι Ελληνες εφοπλιστές έχουν και αυτοί ανταγωνιστές. Δεν είναι τόσο εύκολα γι' αυτούς. Εχουν βγει και άλλοι στο προσκήνιο.