Με μια ομιλία που περίσσευε η επιθετικότητα, αλλά και η κινδυνολογία, αν οι εργαζόμενοι δεν αποδεχτούν τις εργασιακές ανατροπές, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, από το βήμα της χτεσινής πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ, επιβεβαίωσε την εμμονή της κυβέρνησής του να προχωρήσει στα αντεργατικά μέτρα. Μαζί του, στην αντεργατική αυτή επέλαση, και μάλιστα στο όνομα αντιμετώπισης της ανεργίας, συμπαρατάχτηκαν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, επιβεβαιώνοντας το στρατηγικό χαρακτήρα των κυβερνητικών επιλογών και τη συντονισμένη προσπάθεια - και μέσα από τη συνδιάσκεψη - να κάνουν συνενόχους και τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ.

Παρ' όλα αυτά, από την πρώτη ημέρα των εργασιών, όπως σχολίαζαν και συνδικαλιστές, φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός και η ηγετική ομάδα «δεν έπεισε», τουλάχιστον στο βαθμό που επιδίωκε, αν κρίνει κανείς και από το κλίμα που επικρατούσε στο ακροατήριο κατά τη διάρκεια της ομιλίας του. Το κείμενο μάλιστα που κατατέθηκε από τρία μέλη της ΚΕ, με το οποίο απορρίπτονται τα μέτρα, αλλά πολύ περισσότερο αυτά που δεν ακούστηκαν στην αίθουσα και η γενική λαϊκή κατακραυγή, δείχνουν ότι η επίθεση αυτή ενάντια στους εργαζόμενους δεν είναι «περίπατος».

Μιλώντας σε 1.000 και πλέον συνδικαλιστικά στελέχη του κόμματός του, ο πρωθυπουργός με πλαστά διλήμματα πως αν «εμμείνουμε σε ξεπερασμένα πρότυπα θα βρεθούμε μπροστά σε φαινόμενα αυξημένης ανεργίας και κοινωνικής υστέρησης», επιχείρησε να εκβιάσει τη συγκατάθεσή τους. Ταυτόχρονα στη λογική του «καρότου και του μαστιγίου» πρόβαλε την κατάκτηση της ΟΝΕ, που «απέτρεψε τον κίνδυνο της δεύτερης ταχύτητας», τα πακέτα του Γ` ΚΠΣ και τις «ευνοϊκές εξελίξεις στα Βαλκάνια».

Χαρακτηρίζοντας «όλα ανεξαρτήτως τα μέτρα, σαν μέτρα μείωσης της ανεργίας και δημιουργίας απασχόλησης», υπεραμύνθηκε του αντεργατικού πακέτου που είχε αποφασίσει τον προηγούμενο Ιούλη η Κυβερνητική Επιτροπή και δήλωσε απερίφραστα ότι «η κυβέρνηση θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της», δεσμεύσεις βέβαια που έχει αναλάβει απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο.

«Εμείς - ισχυρίστηκε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Κ. Σημίτης - δεν επιδιώκουμε την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσα από την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και τη διεύρυνση των μορφών επισφαλούς απασχόλησης», για να προσθέσει λίγο παρακάτω ότι«στόχος είναι μια νέα ρύθμιση, σύμφωνα με τα δεδομένα που διαμορφώνει η νέα οικονομία», δηλαδή μια οικονομία που εξυπηρετεί το μοντέλο του απασχολήσιμου και πραγματοποιείται και με τα συγκεκριμένα μέτρα.

«Να υπερασπίσουμε την πολιτική μας και την εικόνα μας», σε αυτή τη φράση του Κ. Σκανδαλίδη, που άνοιξε τις εργασίες της συνδιάσκεψης, συμπυκνώθηκε η σκοπιμότητα αυτής της διαδικασίας, επιβεβαιώνοντας αυτούς που υποστήριζαν ότι γίνεται μόνο για να νομιμοποιηθούν ειλημμένες αποφάσεις. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι μετά τις ομιλίες των κορυφαίων στελεχών, οι συμμετέχοντες αποχώρησαν κατά εκατοντάδες και αργά το απόγευμα οι εργασίες «εκφυλίστηκαν», αφού στην αίθουσα είχαν παραμείνει μερικές δεκάδες συνδικαλιστών. Ο γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ υπεραμύνθηκε των μέτρων, κάλεσε τα συνδικάτα να «φύγουν από τα παραδοσιακά χαρακώματα» και προέτρεψε τους συνδικαλιστές να βγουν και να «κάνουν σημαία αυτή την πολιτική».

Τις γνωστές θέσεις της κυβέρνησης ανέπτυξε στην ομιλία του και ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης, ο οποίος παρουσιάζοντας το μαύρο - άσπρο, ισχυρίστηκε ότι τα «μέτρα δεν καταργούν το οχτάωρο, δε συνεπάγονται αύξηση του χρόνου εργασίας, δεν απορυθμίζουν την προσωπική ισορροπία και τον προγραμματισμό του εργαζόμενου» και επιστράτευσε ακόμα και τον Μπρεχτ για να υποστηρίξει ότι «χρειάζεται αλλαγή πορείας». Στη γνωστή λογική του «πατάμε σε δύο βάρκες», ήταν η ομιλία του υπουργού Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλου, ο οποίος ενώ από τη μια τάχτηκε κατά της ευελιξίας, ταυτόχρονα είπε ότι είναι αποδεκτή, όταν ενταχθεί σε μια ευρύτερη πολιτική ανάπτυξης!

Η εισήγηση στη συνδιάσκεψη έγινε από τον επικεφαλής του Τομέα Συνδικαλιστικού του ΠΑΣΟΚ Ρ. Σπυρόπουλο, ο οποίος κινήθηκε κι αυτός - όπως αναμενόταν εξάλλου - στα πλαίσια που έθεσε ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη.