Τρίτη 19 Μάη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 48
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Ρεαλισμός

Η προεκλογική περίοδος «ξεκίνησε», μόλις προχτές, επειδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσαν τα ευρωψηφοδέλτια τους! Τρεις βδομάδες φτάνουν για να «ενημερωθούμε». Ετσι κι αλλιώς δεν έχουν σκοπό να μας πούνε και πάρα πολλά, άρα ο χρόνος είναι αρκετός για τρία τέσσερα συνθήματα και λίγες κοκορομαχίες μεταξύ των δύο «μεγάλων» κομμάτων. Θα προσπαθήσουν απελπισμένα να μας πείσουν ότι έχουν διαφορές μεταξύ τους, κι ας ψήφισαν, και με τα δύο χέρια, τα πάντα στην ΕΕ, κι ας έχουν φορτώσει, με την πολιτική τους, όλα τα βάρη στους εργαζόμενους.

Στις παρουσιάσεις των ψηφοδελτίων, όπως κάθε φορά, δεν έλειψαν οι «ωραίες εκφράσεις», οι οποίες, όμως, δε μπόρεσαν να κρύψουν την ομοιότητα των «κριτηρίων», ακόμα και στην επιλογή υποψηφίων. Το παιχνίδι εντυπώσεων και εσωκομματικών ισορροπιών «έβγαζε μάτι». Τα κούφια λόγια για την Ευρώπη της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας λίγους έπεισαν. Τα επίθετα για τους καταξιωμένους υποψήφιους που θα ανταποκριθούν στην ευρωπαϊκή «πρόκληση» ήταν τόσο πληκτικά.

Θα αρχίσουν, πάλι, οι «μεγάλες κόντρες» Καραμανλή - Παπανδρέου, οι οποίες καμία σχέση δεν έχουν με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, καθημερινά. Θα πετάξουνε δύο τρεις ατάκες για τους «ασθενέστερους συμπολίτες μας», θα «τσακωθούν» για το ποιος έκανε περισσότερα σκάνδαλα, θα αραδιάσουν κάμποσα νούμερα για την «ανάπτυξη» της χώρας, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης τους και θα μας καλέσουν να τους ψηφίσουμε. Με τα πρώτα αποτελέσματα θα μιλήσουν και οι δύο για «νίκη».

Δε χρειάζεται καμία περιγραφή της πραγματικότητας για να αποκαλυφθεί ότι μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Ζούμε τα αποτελέσματα της πολιτικής τους. Σημαντικός εχθρός, όμως, και σε αυτές τις εκλογές, είναι η απογοήτευση που έχουν καλλιεργήσει. Εδώ είμαστε, λένε, αυτός είναι ο κόσμος και πρέπει να ακολουθήσουμε. Ετσι, πολλοί πηγαίνουν με βαριά καρδιά στην κάλπη και τους ψηφίζουν, με πρόφαση ένα «ρεαλισμό», αλλά χωρίς καμία ελπίδα.

Δυστυχώς, όμως, τους βοηθάει πολύ η απογοήτευση. Δεν τους νοιάζει ο «τρόπος» που τους ψηφίζεις, αλλά το εάν τους ψηφίζεις. Αυτοί ακάθεκτα θα συνεχίσουν το «έργο» τους. Ενα «έργο» που φαίνεται μόνο από ένα στοιχείο. Οι φόροι που πληρώνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν μειωθεί, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, από 45% σε 25%. Για τους μισθούς δε θα πούμε κάτι. Ολοι ξέρουμε με πόσα ζούμε κάθε μήνα.

Μαζί κατάφεραν αυτά τα «επίτευγματα», υποστηρίζοντας ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας και «ανάπτυξη» της χώρας. Μαζί καλλιεργούν απόψεις που λένε «δε βαριέσαι, ό,τι είναι να καταφέρω θα το καταφέρω μόνος μου». Φέρνουν και αυτές το «επιθυμητό» αποτέλεσμα: Ο «καθένας στον κόσμο του» και ο κόσμος στα χέρια αυτών που κατέχουν και κερδίζουν.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν αποτελεί λύση ούτε η ψήφος «με το ζόρι», αλλά ούτε και η αποχή. Αυτά δε μετριούνται πουθενά. Μετρά, όμως, η ψήφος στο μοναδικό κόμμα που λέει ξεκάθαρα ότι δε χρειαζόμαστε τους κατέχοντες και παράλληλα μιλά ρεαλιστικά, με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Το ΚΚΕ δεν υποστηρίζει ότι απ' την επομένη των ευρωεκλογών όλα θα γίνουν ρόδινα. Ο αγώνας δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζεται και μετά. Ο άλλος «ρεαλισμός», που λέει ότι τα πράγματα ή θα μείνουν ίδια ή θα τα διαχειριστούμε λίγο πιο «εθνικά», πιο «αριστερά», πιο «οικολογικά», είναι μοιρολατρία και τίποτα παραπάνω.


Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ