Ολη αυτήν την περίοδο, με βάση το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που από κοινού συνδιαμόρφωσαν στα πλαίσια της ΕΕ οι αστικές κυβερνήσεις με τη συμμετοχή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, το κεφάλαιο και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, αξιοποίησαν μεθοδευμένα το ευρωδικαστήριο και με τη μορφή του ντόμινο, με προσφυγές ενάντια στα κράτη μέλη1 επέφεραν σαρωτικές αλλαγές, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και γενικότερα χειροτέρευση των όρων ασφάλισης των εργαζομένων.
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με παρέμβαση - ερώτηση2 προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με δελτίο τύπου3 - τον Ιούλη και το Σεπτέμβρη του 2007 - κατήγγειλε την συμπαιγνία της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στο Δημόσιο και την επιδίωξή τους για τη μετατροπή της Κοινωνικής Ασφάλιση συνολικά των εργαζομένων στο Δημόσιο σε επαγγελματική ασφάλιση.
Επί της ουσίας, βάζει βόμβα στα θεμέλια του ίδιου του δημόσιου - κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Θεωρεί ότι το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό σύστημα του Δημοσίου δεν αποτελεί σύστημα κοινωνικής, αλλά επαγγελματικής ασφάλισης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τα όρια ηλικίας, το ύψος των συντάξεων και γενικότερα τις παροχές.
Η απόφαση του ευρωδικαστηρίου δε θέτει διαχρονικό περιορισμό της εξίσωσης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των ανδρών και των γυναικών στο Δημόσιο.4 Δηλαδή, 65 χρόνια για όλες τις εργαζόμενες στο Δημόσιο ανεξάρτητα από χρονολογία πρόσληψής τους. Η απόφαση του ευρωδικαστηρίου (ΔEK) σηματοδοτεί την ένταση της επίθεσης για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, με βάση το σύστημα των τριών πυλώνων (εθνική σύνταξη επιδοματικού χαρακτήρα, επαγγελματική και ιδιωτική ασφάλιση), ανοίγοντας νέο χρυσοφόρο τομέα για τη κερδοφορία του κεφαλαίου.
Την αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν συνδιαμορφώσει, συνυπογράψει και υλοποιούν με απόλυτη συνέπεια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, γι΄ αυτό με πολιτικάντικα τερτίπια προσπαθούν να κρύψουν τις συνέπειές της από τις γυναίκες, συνολικά από τους εργαζόμενους. Τεράστιες ευθύνες έχουν και τα άλλα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ., καθώς και οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της Συνομοσπονδίας των ευρωπαϊκών συνδικάτων (CES/ETUC), της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική την ίδια την ΕΕ. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, αντιδραστική, αντιλαϊκή, συμμαχία αστικών κρατών του κεφαλαίου. Αυτοί που τη στηρίζουν πρέπει να απολογηθούν και να τιμωρηθούν.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις είναι επιτακτική ανάγκη η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και η κλιμάκωση της πάλης των εργαζομένων, για να καταργηθούν στο σύνολό τους οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, γενικότερα ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Η συμμετοχή των εργαζομένων στη απεργία στις 2 Απρίλη και γενικότερα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας στις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ να πάρει μαζικό - μαχητικό χαρακτήρα, να σταλεί σαφές μήνυμα απειθαρχίας - ανυπακοής στην αντιλαϊκή πολιτική και την ίδια την ΕΕ, γενικότερα στα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Να δώσουμε με επιτυχία τη μάχη των ευρωεκλογών στις 7 Ιούνη 2009, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ της μόνης δύναμης που αντιπαλεύει με ταξική συνέπεια την αντιλαϊκή πολιτική και τους φορείς της, προβάλλει την ανάγκη του άλλου δρόμου ανάπτυξης, τη λαϊκή συμμαχία για τη Λαϊκή Εξουσία και τη Λαϊκή Οικονομία.