Οταν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μιλά με στόμφο για «αντεργατική καταιγίδα» (σ.σ. το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Αυγής»), οι εργαζόμενοι καλό θα ήταν «να κρατούν μικρό καλάθι» απέναντι σε αυτό το κόμμα. Οχι γιατί η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ δεν είναι αντεργατική. Το «μικρό καλάθι» αφορά στο γεγονός ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θυμάται την αντεργατική πολιτική μόνο για να θολώσει τα νερά και για να φανεί ως κόμμα που εκφράζει τα συμφέροντα των εργαζομένων, ενώ κάθε άλλο παρά αυτά εκφράζει.

Μια μορφή έκφρασης της οπορτουνιστικής φύσης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι και η ασυνέπεια λόγων και έργων, η αναντιστοιχία ανάμεσα στην «αριστερή» φρασεολογία και στα γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία στηρίζει την αντεργατική πολιτική. Ετσι έχουμε και το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Αυγής». Πιο συγκεκριμένα: Μιλά για «Αντεργατική καταιγίδα» ένα κόμμα, που έχει συμβάλει στη «μαύρη συννεφιά» πάνω από τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ενα κόμμα, το οποίο - ανάμεσα σε άλλα:

Ψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τη βάση, την απόλυτη έκφραση της αντεργατικής πολιτικής. Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι στις τρεις σελίδες της χτεσινής ΑΥΓΗΣ που αναλύεται η «καταιγίδα» δεν λένε κουβέντα για το Μάαστριχτ.