Αγωνία και ανασφάλεια, για τα εργασιακά τους δικαιώματα και τις θέσεις εργασίας τους, επικρατεί ανάμεσα στους περίπου 1600 - μαζί με έκτακτους και συμβασιούχους - εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, καθώς γνωρίζουν ότι είναι αυτοί που θα πληρώσουν τη «νύφη» από τα όποια «επιχειρηματικά» σχέδια επεξεργάζεται η ιδιοκτήτρια γερμανική πολυεθνική εταιρεία Thyssen Kroupp, όπως αυτά έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στο όνομα της αύξησης της κερδοφορίας και με πρόσχημα την κρίση.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν έρθει στο φως, η Thyssen κάνει λόγο για πώληση είτε ενός τμήματος του ναυπηγείου, είτε για ολόκληρο το ναυπηγείο. Μάλιστα ακούγεται ως «ενδιαφερόμενος» για το ναυπηγείο ακόμα και ο Ν. Ταβουλάρης, ιδιοκτήτης των ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου Σύρου. Οι πρώτες αλλαγές αναμένονται την 1η Απρίλη καθώς θα αντικατασταθεί ο διευθύνων σύμβουλος. Τα «σενάρια» αυτά δεν είναι άσχετα από την αξίωση της Thyssen για μεγαλύτερη πίτα από τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και από την επιδίωξή της να επιβάλει νέα αντεργατικά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων.

Να σημειωθεί ότι 7 χρόνια από την ιδιωτικοποίηση του ναυπηγείου, αυτό που επιβεβαιώθηκε από όλες τις «πάντες» είναι η θέση που διατυπώνει όλα αυτά τα χρόνια η αγωνιστική παράταξη της Εργοστασιακής Επιτροπής (ΕΕΝΣ) ότι οι «κολοσσοί σωτήρες» του ναυπηγείου, συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, είναι εχθρική απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων, ότι δεν μπορεί να αναπτύξει το ναυπηγείο. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους οι Γερμανοί «σωτήρες», όταν το 2001 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε συμπαιγνία με τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού, παρέδωσε το ναυπηγείο στην HDW - που στη συνέχεια απορροφήθηκε από την Thyssen - μειώθηκαν δραστικά οι θέσεις εργασίας, χτυπήθηκαν εργασιακά δικαιώματα και άρχισε η σταδιακή διάλυση του ναυπηγείου.

Τελευταία «κατορθώματα» ήταν η εικονική πώληση σε θυγατρική εταιρεία του τμήματος των τρένων και ο διαχωρισμός των 200 εργαζόμενων σε αυτό. Η διάλυση και ενοποίηση συνεργείων, ενώ τη μία και μοναδική μετασκευή πλοίου που κατάφερε, μετά από 7 χρόνια να κλείσει ο... «σωτήρας», τη σταμάτησε!