Τρίτη 24 Μάρτη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι «φίλοι» των εργαζομένων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εχει παραγίνει το κακό με την προσπάθεια ορισμένων να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους σαν «φίλους» των εργαζομένων, τώρα που η οικονομική κρίση φουντώνει. Αφήνουμε κατά μέρος τις αντιεπιστημονικές ερμηνείες περί κρίσης, που συσκοτίζουν την αλήθεια και εμποδίζουν τους εργαζόμενους να δουν και να πολεμήσουν τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την πολιτική του. Αφήνουμε στην άκρη και τα έργα κάθε κόμματος, που μιλάνε από μόνα τους για το πόσο στήριξαν τα εργατικά συμφέροντα και με ποιανού το μέρος τάχθηκαν και τάσσονται διαχρονικά. Υπάρχουν όμως πράγματα που προκαλούν οργή. Οπως η υπερψήφιση από τις νομαρχιακές παρατάξεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ. της πρότασης της νομαρχιακής αρχής (ΠΑΣΟΚ) για σύναψη 490 νέων συμβάσεων έργου στη Νομαρχία Αττικής, που διαιωνίζουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Με τα δυο χέρια ψήφισε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τη δημιουργία νέας στρατιάς συμβασιούχων, όπως άλλωστε έκανε πριν από μερικούς μήνες και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης. Αυτή είναι η «συμβολή» του στην υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων. Από τη μια να δημαγωγεί και να αυτοαναγορεύεται σε φιλεργατική δύναμη και όταν τα φώτα σβήσουν να στηρίζει στρατηγικές αποφάσεις που χτυπάνε στην καρδιά τα εργατικά συμφέροντα.

Στοχοπροσηλωμένοι

Στο Παρίσι βρέθηκε και μίλησε σε εκδήλωση ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, ενημερώνοντας το ακροατήριό του για τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη στην Ελλάδα. Είπε πολλά και, όπως πάντα συμβαίνει με τους οπορτουνιστές, αναποδογύρισε την πραγματικότητα ώστε να τη φέρει στα μέτρα του. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε πως το κόμμα του είναι «η μόνη δύναμη που αρνείται να ενταχθεί στο τόξο της συναίνεσης (...) που επιμένει να προσπαθεί να αναγνώσει το φαινόμενο, δεν υιοθετεί τη βία, επιμένει όμως να αναγνωρίζει χαρακτηριστικά κοινωνικής εξέγερσης στην αντίδραση της νέας γενιάς και καταθέτει θετικές προτάσεις για τη διέξοδο από την κρίση». Η αλήθεια είναι πως ήταν το κόμμα που καιροσκοπικά «χάιδευε τ' αυτιά» των κουκουλοφόρων, ταυτίζοντάς τους πλήρως με τους χιλιάδες εργάτες, μαθητές και φοιτητές, που διαδήλωναν με ουσιαστικά αιτήματα και περιφρουρούσαν την πάλη τους, αναγορεύοντάς τους στο νέο ιστορικό υποκείμενο. Για όσους θυμούνται - όλοι εκτός των ίδιων που θέλουν να ξεχνούν - θλιβερή ήταν η δική τους εικόνα και όχι βεβαίως του ΚΚΕ, το οποίο με καθαρή θέση απ' την αρχή ως το τέλος αντιμετώπισε αυτή την υπόθεση. Και βεβαίως δεν ήταν το ΚΚΕ αυτό στο πρόσωπο του οποίου «η κυβέρνηση βρίσκει έναν απρόσμενο σύμμαχο», όπως ισχυρίστηκε κάνοντας το άσπρο μαύρο. Σύμμαχος στους αντιλαϊκούς αντιδραστικούς σχεδιασμούς που υπηρετούσαν όσοι έσπαγαν και έκαιγαν επί μέρες το κέντρο της Αθήνας ήταν το κόμμα του.

Φαίνεται όμως ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και όσοι βρίσκουν σ' αυτόν φιλόξενη «μεγάλη αγκαλιά», όπως δήλωνε τότε ο Αλ. Αλαβάνος, δε χάνουν το στόχο. Τότε απ' τις γραμμές του επέδραμαν ροπαλοφόροι για να σπάσουν και να κάψουν γραφεία του ΚΚΕ. Σήμερα απ' το μακρινό Παρίσι πάλι το ΚΚΕ είναι στόχος συκοφαντίας. Στοχοπροσηλωμένοι, αν μη τι άλλο δείχνουν ότι φοβούνται...

Αυξήσεις στα δίδακτρα

Αυξήσεις μέχρι και 20% στα δίδακτρα των πρώτων τάξεων που είναι «απελευθερωμένα» επιφυλάσσουν στους γονείς για την επόμενη σχολική χρονιά οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, 30% και βάλε έφτασαν οι αυξήσεις στα δίδακτρα των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών μόνο για τη φετινή χρονιά, αλλά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης δεν είδε τίποτα ...ακόμα! Μάλιστα, κατά τον αρμόδιο υφυπουργό, οι «πληροφορίες» του δείχνουν «χαμηλές ανατιμήσεις» στα δίδακτρα των φροντιστηρίων, όσο για τα ιδιωτικά σχολεία περιμένει να δει τους τιμοκαταλόγους. Λες κι άμα δεν τις «βλέπει» το υπουργείο τις αυξήσεις, δεν υπάρχουν κιόλας και οι γονείς δεν τις πληρώνουν...

Γεννητούρια στον «Ρ»

Το περασμένο Σάββατο το πρωί η γυναίκα του συναδέλφου μας Νίκου Τσακανίκα έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι. Τους ευχόμαστε να τους ζήσει.

Ενιαία ταξική πολιτική απάντηση

Η τελευταία παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γ. Σανιδά - την περασμένη Παρασκευή - σύμφωνα με την οποία οι καταλήψεις δημόσιων κτιρίων συνιστούν παράνομη πράξη, έρχεται σε συνέχεια νομοθετικών και κατασταλτικών παρεμβάσεων κατά των κατακτημένων δικαιωμάτων του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος. Δεν αποτελεί ούτε την απαρχή, ούτε το τέλος αυτών των κατ' εξοχήν πολιτικών αποφάσεων του αστικού κράτους, κομμάτι του οποίου είναι και η δικαστική εξουσία. Οι κυβερνήσεις, τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, σφίγγουν εδώ και χρόνια έναν κλοιό σε βάρος του λαού - κλοιός που πάντα υπήρχε, αλλά που, τα τελευταία χρόνια, αποκτά όλο και πιο επιθετικά χαρακτηριστικά.

Αρκεί μόνο να θυμίσουμε ότι ο ίδιος μηχανισμός του αστικού κράτους, πριν από λίγες βδομάδες, προχώρησε σε απροσχημάτιστη παρέμβασή του υπέρ της εργοδοσίας των «ΤΖΑΜΠΟ» και κατά του εργατικού - ταξικού κινήματος. Αρκεί να υπογραμμίσουμε ότι έρχεται σε συνέχεια παρεμβάσεων, όπως η πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών, η κήρυξη εννιά στις δέκα απεργιών ως παράνομων, η προστασία της εργοδοτικής τρομοκρατίας, η εγκύκλιος του ίδιου εισαγγελέα για τη χρήση καμερών και παρακολούθησης των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Παρεμβάσεις όπως αυτές αποτελούν μέρος ενός γενικότερου σχεδιασμού, με στόχο τη λήψη νέων μέτρων καταστολής του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στις συλλογικά παρμένες αποφάσεις για τις μορφές πάλης και το ταξικό τους περιεχόμενο. Είναι η σταδιακή υλοποίηση των σχεδιασμών και των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έχουν συναποφασιστεί στις Βρυξέλλες και έχουν τις υπογραφές τόσο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ προηγουμένως, όσο και της ΝΔ, σήμερα. Η τακτική αυτή πολιτική επιλογή της άρχουσας τάξης κάθε άλλο παρά άσχετη είναι με την οικονομική κρίση του καπιταλισμού, αλλά και με τη διογκούμενη δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων, που καλούνται όλο και περισσότερο και όλο και πιο εξόφθαλμα να πληρώσουν αυτά την κρίση της πλουτοκρατίας. Θέλουν να εμποδίσουν την ανάπτυξη της ταξικής πάλης. Θέλουν αυτή η δυσαρέσκεια να εγκλωβιστεί, για μια ακόμη φορά, στις συμπληγάδες του δικομματισμού, να μη βγει στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής. Η δημιουργία του κλίματος τρόμου, του οποίου γινόμαστε μάρτυρες τις τελευταίες βδομάδες, εντάσσεται και αξιοποιείται στο ίδιο πλαίσιο καλλιέργειας, αφ' ενός, φόβου για το λαό και, αφ' ετέρου, λήψης επιπλέον κατασταλτικών μέτρων από την αστική τάξη.

Τα πυρά είναι συντονισμένα και έχουν συγκεκριμένη στόχευση. Ενας από τους σημαντικότερους - αν όχι ο σημαντικότερος - λόγους λήψης τέτοιων μέτρων και παρεμβάσεων είναι να χτυπηθεί το οργανωμένο, μαζικό και περιφρουρημένο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Το σύνολο της πολιτικής και δικαστικής, της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας της χώρας, υπερασπίζοντας το «δίκαιο» της αστικής τάξης, δημιουργεί εκείνο το πλαίσιο, που είναι απαραίτητο για τη συνέχιση και εμβάθυνση των πλέον αντιλαϊκών μέτρων.

Η ένταση της αστυνόμευσης και της παρακολούθησης, η δημιουργία του κατάλληλου πλέγματος νόμων, καθώς και η ενίσχυση των κατασταλτικών δυνάμεων, που αποφασίστηκαν πρόσφατα, πρέπει να απαντηθούν. Είναι απαραίτητο, πια, οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, να βρίσκονται σε επαγρύπνηση, να κλιμακώσουν και να πολιτικοποιήσουν την πάλη τους, για να αποτρέψουν, να μην αφήσουν να περάσουν τα νέα τρομοκρατικά μέτρα, που προστατεύουν την αντιλαϊκή πολιτική. Η ενιαία, οργανωμένη, μαζική απάντηση του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, κόντρα στα μονοπώλια, στην πολιτική και την εξουσία τους, είναι μονόδρομος.


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ

Δικομματικό δούλεμα...

ΒΑΣΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ συμπέρασμα των πρόσφατων ημερών, μέσα από την πολιτική αντιπαράθεση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ: Ο Κ. Καραμανλής είναι κουρασμένος και ο Γ. Παπανδρέου ξεκούραστος!

Ο πρώτος κουράστηκε να επιβάλλει φόρους, αντιλαϊκά μέτρα, να ιδιωτικοποιεί την Υγεία, την Παιδεία και την Κοινωνική Ασφάλιση.

Του ...πιάστηκε το χέρι να υπογράφει συμφωνίες υπονόμευσης εργασιακών, ασφαλιστικών, ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Ο δεύτερος πάλι είχε καιρό να κάνει τέτοια πράγματα. Εχουν περάσει χρόνια από τότε που ήταν υπουργός Εξωτερικών του Σημίτη και νοσταλγεί τις όμορφες εκείνες μέρες.

Είναι σε μεγάλη φόρμα και έτοιμος να παραλάβει τη σκυτάλη και να κάνει ακριβώς τα ίδια, με περισσότερη, όμως, όρεξη και μεράκι.

Ωσπου να ...κουραστεί κι αυτός και κατάκοπος να παραδώσει την εξουσία σε κάποιον πιο φρέσκο και πιο ορεξάτο.

Μήπως δουλευόμαστε σε αυτή τη χώρα; Μήπως κάποιοι μας θεωρούν - στην καλύτερη περίπτωση - ανόητους;

ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΑΝ ΣΤΟ υπουργείο Ανάπτυξης ότι τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών έχουν προχωρήσει σε μεγάλες αυξήσεις και - δεν μπορούμε να πούμε - πήρε άμεσα μέτρα.

Ο ίδιος ο υφυπουργός, ο Γ. Βλάχος, δήλωσε με σαφήνεια ότι ...θα ζητήσει τους τιμοκαταλόγους. Θα το ελέγξει το πράγμα και θα ενημερωθεί δεόντως.

Γιατί, αν πρέπει να αναγνωρίσουμε κάτι στο υπουργείο, είναι αυτό. Τη ...διαπιστώνει την ακρίβεια όσο πιο συχνά μπορεί. Κουνάει συγκαταβατικά το κεφάλι και δικαιώνει τον καταναλωτή, λέγοντας πως δικαίως διαμαρτύρεται.

Τι περισσότερο, άλλωστε, να ζητήσει κανείς από την κυβέρνησή του, όταν έχει τόση ...ψυχολογική υποστήριξη;

Μια παρέα, βρε αδερφέ! Κάποιον να πεις τον πόνο σου και να σε καταλάβει, να σε νιώσει και να σου χτυπήσει φιλικά τον ώμο.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Καλλιεργούν το φόβο στο λαό

Νερό στο μύλο της καλλιέργειας κλίματος τρομοκράτησης και φόβου ρίχνει διαχρονικά ο αστικός Τύπος. Πόσο μάλλον τώρα, που, με αφορμή την προβοκατόρικη δράση κουκουλοφόρων, η κυβέρνηση παίρνει αντιδραστικά μέτρα με στόχο να χτυπηθεί το λαϊκό και εργατικό κίνημα, ο πραγματικός εχθρός της άρχουσας τάξης και των μηχανισμών της.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το γκάλοπ που δημοσιεύει η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της Κυριακής. Ο τίτλος στην πρώτη σελίδα είναι: «Η κοινωνία θέλει δημοκρατία και τάξη». Τι σημαίνει αυτό; Σύμφωνα με την πανελλαδική έρευνα που δημοσιεύει, σημαίνει ότι η πλειοψηφία είναι υπέρ των αυταρχικών μέτρων που πήρε η κυβέρνηση με πρόσχημα τις «κουκούλες», ότι σχεδόν το 50% των ερωτώμενων είναι υπέρ της χρήσης των χαφιεδοκαμερών, που μάλιστα - όπως λένε - προστατεύουν τα πολιτικά δικαιώματα, και υπέρ της κατάργησης του ασύλου. Η ίδια έρευνα δείχνει, όπως αναφέρει η εφημερίδα, πως οι πολίτες είναι φοβισμένοι και ανασφαλείς.

Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» φροντίζει να περιβάλει τα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης με την απαραίτητη επικάλυψη αποδοχής της κοινής γνώμης, που παρουσιάζεται μέσα από το σχετικό γκάλοπ. Παίζουν καλά το ρόλο τους, όπως και τα γκάλοπ. Το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να δώσει τη δική του απάντηση απέναντι σ' αυτήν την καλά στημένη επιχείρηση έντασης του κλίματος φόβου. Να πάρει την υπόθεση στα χέρια του με αφετηρία τους χώρους εργασίας και κατοικίας, με συντονισμό κατά κλάδο, κατά δήμο και γειτονιά. Εκεί να δοθεί η απάντηση ενάντια στη δράση και των προβοκατόρων, και των κατασταλτικών μηχανισμών, αλλά και των μηχανισμών που επιχειρούν να διαμορφώσουν τέτοια κοινή γνώμη που να παρακαλά να παίρνονται μέτρα που αφαιρούν δικαιώματα και κατακτήσεις.

Η «χαραμάδα» της ΓΣΕΕ...

«Η ΓΣΕΕ οφείλει να κλείσει και την πιο μικρή χαραμάδα, σε όσους θέλουν να δημιουργήσουν ένα κλίμα ψευδεπίγραφης συμφωνίας, έστω και μερικής, σε μια περίοδο που εκδηλώνεται μια ολομέτωπη επίθεση στους εργαζόμενους. Πρέπει να αποσαφηνίσει ότι δε δέχεται καμία μετατροπή της σταθερής εργασίας σε μερική απασχόληση και ότι κεντρικό αίτημα είναι η ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που επιτρέπει αυτές τις εργοδοτικές πρακτικές».

Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από την ομιλία του στελέχους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο προεδρείο της ΓΣΕΕ, στη χτεσινή σύσκεψη της Συνομοσπονδίας με Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες της Αττικής για την απεργία στις 2 Απρίλη. Πρόκειται για μνημείο γονυκλισίας και στήριξης της βαθιά αντιδραστικής στρατηγικής της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Το στέλεχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλεί τη ΓΣΕΕ να κλείσει κάθε «χαραμάδα συμφωνίας», συγκαλύπτοντας ότι η συνδικαλιστική πλειοψηφία δεν έχει ανοίξει απλά «χαραμάδα» συναίνεσης με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, αλλά λεωφόρο ολόκληρη, καλύπτοντας πλήρως το άθλιο πετσόκομμα εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων στο όνομα της κρίσης.

... και το αξιόπιστο δεκανίκι

Θα ήταν τουλάχιστον αφελές να πιστέψει κανείς ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακούσει κουβέντα για τη συνάντηση ΓΣΕΕ - εργοδοτικών Ενώσεων που έγινε με πρωτοβουλία της πρώτης. Οτι δεν πήρε χαμπάρι για τα «11 σημεία σύγκλισης» στα οποία κατέληξαν από κοινού ΓΣΕΕ - εργοδότες. Η ότι δεν έμαθε για τις επιστολές κυβερνητικών στελεχών που χαιρετίζουν τη συναίνεση και ζητούν κι αυτοί συνάντηση με τη ΓΣΕΕ. `Η ακόμα ότι δεν είδε και δεν άκουσε τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να χαριεντίζεται με τους βιομήχανους στην εκδήλωση της ΟΚΕ, όπου παρουσιάστηκε η συμφωνία της συναίνεσης μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων», που αποτελεί αντιγραφή της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Ολα αυτά τα ξέρει και μάλιστα από πρώτο χέρι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Επιλέγει, όμως, συνειδητά να βγάζει λάδι την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, επιβεβαιώνοντας ότι είναι το πιο αξιόμαχο στήριγμα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και ένα από τα πιο αξιόπιστα δεκανίκια της στρατηγικής που διαμορφώνει ο δικομματισμός στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με το ΠΑΜΕ κόντρα στην εργοδοσία

Η επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων που εκτόξευσε ο Κ. Καραμανλής μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι, τα όσα ανάλογου περιεχομένου δήλωναν δεξιά και αριστερά τις προηγούμενες μέρες πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ ( π.χ. Μίχαλος), αλλά και εκπρόσωποι των βιομηχάνων (Μυλωνάς, Δασκαλόπουλος), δεν ήταν μεμονωμένα περιστατικά αλλά το προανάκρουσμα για την παραπέρα όξυνση της αντεργατικής πολιτικής σε συνθήκες κρίσης.

Παράλληλα η «Συμφωνία» όλων των κοινωνικών εταίρων υπό τη σκέπη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) καθώς και η «σύγκλιση» ΓΣΕΕ και ΣΕΒ με τα 11 σημεία που διαμορφώνουν «κοινούς στόχους» για την κρίση, έρχονται να συμπληρώσουν το αντεργατικό και αντιλαϊκό οπλοστάσιο της πλουτοκρατίας. Τα ψελλίσματα του ΠΑΣΟΚ για την αντεργατική πολιτική της ΝΔ, όταν είναι φανερό ότι η κυβέρνηση πορεύεται και με βάση τα γνωστά νομοθετήματα του ΠΑΣΟΚ, κανέναν δεν πείθουν. Γίνεται φανερό ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι υπό την υψηλή εποπτεία της ΕΕ, συντονίζονται στην ίδια γραμμή, διαμορφώνουν ενιαίο μέτωπο κρούσης ενάντια στους εργαζόμενους και τα ταξικά τους συμφέροντα.

Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού εκ Βρυξελλών, δίνει το πολιτικό σήμα αυτού του αντιλαϊκού συντονισμού. Ερχεται να εξαγνίσει και να δώσει ακραιφνή πολιτική κάλυψη σε όλα τα αίσχη που σήμερα επιβάλλουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες μέσα στις επιχειρήσεις τους. Η πρωθυπουργική σφραγίδα μπαίνει πάνω στη μαύρη σελίδα των απολύσεων, της απασχολησιμότητας, των εκβιασμών, της εκμετάλλευσης. Δικαιώνει και ευλογεί το αντεργατικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο.

Οσο οξύνεται και βαθαίνει η οικονομική κρίση, τόσο γίνεται πιο διακριτή, η διαχωριστική γραμμή που χωρίζει σήμερα την ελληνική κοινωνία. Από τη μια τα συμφέροντα των μονοπωλίων και της πλουτοκρατίας, από την άλλη τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Να γιατί η αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης, είναι σήμερα η μόνη πολιτική απάντηση που μπορεί να δώσουν οι εργαζόμενοι και τ' αλλά λαϊκά στρώματα. Ο αντιμονοπωλιακός αγώνας είναι ο μόνος δρόμος αντίστασης, ο δρόμος συσπείρωσης και πάλης των λαϊκών στρωμάτων για να μην πληρώσουν την κρίση, όπως πλήρωσαν την «ανάπτυξη» που επέβαλε η πλουτοκρατία.

Αυτό τον δρόμο δείχνουν σήμερα στους εργαζόμενους οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Σε αυτό το χαράκωμα, της ανειρήνευτης πάλης ενάντια στα μονοπώλια, συσπειρώνονται σήμερα οι πρωτοπόροι εργάτες, που μαζί με τους κομμουνιστές και τους ΚΝίτες δίνουν τη μάχη με θυσίες, ακόμα και με κόστος, υπερασπίζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Μπροστά στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 2 Απρίλη, το μέτωπο της αντιμονοπωλιακής πάλης πρέπει να γίνει ακόμα πιο ισχυρό. Να πυκνώσει με νέες εργατικές δυνάμεις. Να δυναμώσουν οι εστίες αντίστασης σε εργοστάσια και επιχειρήσεις. Να μην περάσουν τα τριήμερα και τα τετραήμερα. Να μπουν εμπόδια στις απολύσεις και στις μειώσεις μισθών. Να απορριφθεί όχι μόνο η πολιτική της κυβέρνησης, αλλά συνολικά η στρατηγική του κεφαλαίου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ