Τρίτη 24 Μάρτη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με το ΠΑΜΕ κόντρα στην εργοδοσία

Η επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων που εκτόξευσε ο Κ. Καραμανλής μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι, τα όσα ανάλογου περιεχομένου δήλωναν δεξιά και αριστερά τις προηγούμενες μέρες πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ ( π.χ. Μίχαλος), αλλά και εκπρόσωποι των βιομηχάνων (Μυλωνάς, Δασκαλόπουλος), δεν ήταν μεμονωμένα περιστατικά αλλά το προανάκρουσμα για την παραπέρα όξυνση της αντεργατικής πολιτικής σε συνθήκες κρίσης.

Παράλληλα η «Συμφωνία» όλων των κοινωνικών εταίρων υπό τη σκέπη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) καθώς και η «σύγκλιση» ΓΣΕΕ και ΣΕΒ με τα 11 σημεία που διαμορφώνουν «κοινούς στόχους» για την κρίση, έρχονται να συμπληρώσουν το αντεργατικό και αντιλαϊκό οπλοστάσιο της πλουτοκρατίας. Τα ψελλίσματα του ΠΑΣΟΚ για την αντεργατική πολιτική της ΝΔ, όταν είναι φανερό ότι η κυβέρνηση πορεύεται και με βάση τα γνωστά νομοθετήματα του ΠΑΣΟΚ, κανέναν δεν πείθουν. Γίνεται φανερό ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι υπό την υψηλή εποπτεία της ΕΕ, συντονίζονται στην ίδια γραμμή, διαμορφώνουν ενιαίο μέτωπο κρούσης ενάντια στους εργαζόμενους και τα ταξικά τους συμφέροντα.

Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού εκ Βρυξελλών, δίνει το πολιτικό σήμα αυτού του αντιλαϊκού συντονισμού. Ερχεται να εξαγνίσει και να δώσει ακραιφνή πολιτική κάλυψη σε όλα τα αίσχη που σήμερα επιβάλλουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες μέσα στις επιχειρήσεις τους. Η πρωθυπουργική σφραγίδα μπαίνει πάνω στη μαύρη σελίδα των απολύσεων, της απασχολησιμότητας, των εκβιασμών, της εκμετάλλευσης. Δικαιώνει και ευλογεί το αντεργατικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο.

Οσο οξύνεται και βαθαίνει η οικονομική κρίση, τόσο γίνεται πιο διακριτή, η διαχωριστική γραμμή που χωρίζει σήμερα την ελληνική κοινωνία. Από τη μια τα συμφέροντα των μονοπωλίων και της πλουτοκρατίας, από την άλλη τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Να γιατί η αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης, είναι σήμερα η μόνη πολιτική απάντηση που μπορεί να δώσουν οι εργαζόμενοι και τ' αλλά λαϊκά στρώματα. Ο αντιμονοπωλιακός αγώνας είναι ο μόνος δρόμος αντίστασης, ο δρόμος συσπείρωσης και πάλης των λαϊκών στρωμάτων για να μην πληρώσουν την κρίση, όπως πλήρωσαν την «ανάπτυξη» που επέβαλε η πλουτοκρατία.

Αυτό τον δρόμο δείχνουν σήμερα στους εργαζόμενους οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Σε αυτό το χαράκωμα, της ανειρήνευτης πάλης ενάντια στα μονοπώλια, συσπειρώνονται σήμερα οι πρωτοπόροι εργάτες, που μαζί με τους κομμουνιστές και τους ΚΝίτες δίνουν τη μάχη με θυσίες, ακόμα και με κόστος, υπερασπίζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Μπροστά στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 2 Απρίλη, το μέτωπο της αντιμονοπωλιακής πάλης πρέπει να γίνει ακόμα πιο ισχυρό. Να πυκνώσει με νέες εργατικές δυνάμεις. Να δυναμώσουν οι εστίες αντίστασης σε εργοστάσια και επιχειρήσεις. Να μην περάσουν τα τριήμερα και τα τετραήμερα. Να μπουν εμπόδια στις απολύσεις και στις μειώσεις μισθών. Να απορριφθεί όχι μόνο η πολιτική της κυβέρνησης, αλλά συνολικά η στρατηγική του κεφαλαίου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ