ΚΑΝΟΥΝ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ: «Αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως φτωχοί στις κοινωνικές έρευνες (και ψηφίζουν ως οργισμένοι στις εκλογές) έχουν κατακτήσει το βιοτικό επίπεδο που η τοπική παραγωγή μπορεί να τους προσφέρει. Είναι οιονεί φτωχοί διότι (...) επιθυμούν το καλό αυτοκίνητο, τα ταξίδια στο εξωτερικό, τις ηλεκτρονικές συσκευές τελευταίου τύπου κλπ. Η νέα ζήτηση δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από την εγχώρια παραγωγή και οι επιδοτήσεις όχι μόνο δε φτιάχνουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην εθνική οικονομία, αλλά αντιθέτως ενισχύουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των πιο φιλελεύθερων και παραγωγικών οικονομιών που παράγουν αυτά τα νέα προϊόντα. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι η παραγωγικότητα δεν επιτυγχάνεται με διόγκωση του κράτους και αύξηση των επιδοτήσεων σε αντιπαραγωγικούς τομείς (...) η νέου τύπου ευημερία που προσδοκά η μεσαία τάξη δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις επιδοτήσεις. Και 3.000 ευρώ ανά μήνα να πάρουν οι αγρότες, θα θελήσουν 3.500 τον επόμενο χρόνο (...) οι πολιτικές ελίτ (...) γνωρίζουν ότι πρέπει να κάνουν τομές, αλλά τις κάνουν σαν να ντρέπονται (...) συντηρούν έτσι (...) τους αντιπαραγωγικούς μύθους που τελικά όχι μόνο δεν αυξάνουν την ευημερία, αλλά σταδιακά τη μειώνουν» (ο Π. Μανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΣΕ ΞΕΝΟ ΑΧΥΡΩΝΑ: «Με κάθε ευκαιρία και ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να βρεθούν κονδύλια για να χρηματοδοτηθούν τα όσα ανακοινώνει το ΠΑΣΟΚ για το πρόγραμμά του (...) είναι επειδή θεωρούν ότι τα δημόσια ταμεία πρέπει να είναι ανοιχτά μόνο για τους καθ' οιονδήποτε τρόπο συνδεδεμένους με την κυβέρνηση, τις επιδιώξεις και τους στόχους της» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).